Sri Vasantha Sai: Radha Kryszna Książka Zaślubin

Sri Vasantha Sai

Prawa autorskie 2012 r. Sri Vasantha Sai Books & Publications Trust

Wszystkie prawa zastrzeżone. Żadnej części tej publikacji nie można kopiować ani przekazywać w innej formie bądź też przechowywać w systemie umożliwiającym przechowywanie ani też tłumaczyć na inny język w żaden sposób bez uprzedniego pisemnego pozwolenia autorki, z wyjątkiem krótkich urywków lub cytatów, ze stosownym szacunkiem do niniejszej książki. Ta wersja jest wersją książki elektronicznej (e-book) w pliku chronionym, którego nie można reprodukować na żadnej stronie internetowej innej niż www.vasanthasai.org bez pisemnej zgody autorki.

Dedykacja

Dedykuję tę książkę całemu światu. Swami powrócił, aby dokonać transformacji ludzkości i zmienić świat w erę Sathya Yuga. Bóg przybył: „Radość dla Świata.”

Jai Sai Ram!

Vasantha Sai

Specjalne podziękowania wydawnictwu Nightingale Press (Prasa Słowika - tłum.) za Książkę Zaślubin, którą dał Sri Sathya Sai Baba

SPIS TREŚCI

Rozdziały

1. Kryszna Lila . . . . . . 1

2. Od Jaskini Vaszista do Jaskini Szimla 5

3. Zamiana ról . . . . . . 12

4. Sathya Yuga Rasalila . . . . . 16

5. Chaitanya Yuga . . . . . 24

6. Książka Zaślubin . . . . . . 26

7. Kumara Sambhavam . . . . . 29

Epilog . . . . . . 34

19 rodzajów uczuć Radhy

7 czakr i ciało kryształowe

Sari ‘uczuć’

Pieśń Mukthi

Dowody, lile i boska poczta

Jaki jest Prolog dla tej książki? Nagle Swami poprosił mnie, abym opublikowała rozdziały w formie książki elektronicznej (eBook). Teraz wyłącznie jedyną rzeczą w moim umyśle jest to, że On przybywa fizycznie. Jest to jedyna rzecz, o której chcę was wszystkich poinformować. Czytajcie to i otrzymajcie błogość! Jest to Prolog.

Rozdział 1

Kryszna Lila

Wziętych zostało pięć rozdziałów i utworzono z nich książkę elektroniczną (eBook) pod tytułem „Swami przybył!” Opisuje ona powrót Swamiego. Poprosiłam Swamiego o Jego zdjęcie na okładkę. Wczoraj Swami dał zdjęcie, które było naklejone na złotej karcie. Dał On również kilka kartek z wydrukiem w kolorze różowym. Kartki zawierały wybrane fragmenty z mojej książki ‘Sai Gita Pravachanam’. Dał On tę Gitę jako przewodnik dla wszystkich. Swami dał również obrazek, który wyglądał jak rysunek narysowany przez dziecko.

Spójrzmy najpierw na złotą kartę. Na karcie tej naklejone zostały trzy obrazki. Na pierwszym obrazku Kryszna i kilku chłopców bawi się w lesie. W środku był inny obrazek. Pokazywał on Krysznę jako małego chłopca oraz Brahmę stojącego przed Nim. Widać cztery głowy i cztery ręce Brahmy. Dwiema rękoma Brahma oddaje pokłon Krysznie. W dwóch pozostałych rękach Brahma trzyma Kamandalu (naczynie na wodę – tłum.) oraz kawałek papieru. Widać, że Kryszna błogosławi Brahmę jedną ręką, a w drugiej trzyma flet. Na każdym obrazku widać aurę wokół głowy Kryszny. Na ostatnim obrazku Kryszna gra na flecie, a dokoła są krowy i cielęta. Są też mężczyźni i kobiety z Gokulam. Wszystkie obrazki ozdobione zostały kwiatami różowymi i żółtymi. Kwiaty były wycięte i wklejone.

Na drugiej stronie karty było moje zdjęcie w środku. Pod zdjęciem było napisane: ‘Obecna Inkarnacja Radhy: Vasantha Sai'. U góry po prawej stronie było zdjęcie Swamiego, spoglądającego w dół, na mnie. Zdjęcie to też było wycięte i wklejone. Było to zdjęcie, które widzieliśmy na video “Czysta Miłość”. Swami poprosił mnie, abym umieściła to zdjęcie na okładce książki. Na tej samej stronie karty był wklejony błyszczący, różowy papier. Po lewej stronie od mego zdjęcia były cztery różowe serca. Pod zdjęciem Swamiego były trzy serca. Pod moim zdjęciem, na środku karty było wielkie różowe serce, które miało w środku trzynaście róż. Pod dużym sercem, z każdej jego strony znajdowały się dwa mniejsze serca. Z lewej strony mego zdjęcia był paw, a z drugiej strony cherubin, niosący kwiaty. Wokół mego zdjęcia Swami nakleił różowe kwiaty.

Wróćmy do pierwszej strony karty. Tu żaba siedzi obok Kryszny. Kryszna naśladuje żabę, siedząc w pozycji gotowej do skoku. Za Kryszną jest chłopiec, który stoi obok ptaka. Ptak rozpościera skrzydła, a chłopiec rozprostowuje swe ramiona, naśladując ptaka. Naprzeciwko Kryszny jest inny chłopiec, stoi obok pawia. Chłopiec wyciąga szyję, jak paw. Kryszna bawił się ze swymi przyjaciółmi w taki sposób. Chłopcy to Madhu i Kanna. Teraz oni są tu ze mną. W czasach Awatara Prema przybędą oni jako moi bracia i będą przyjaciółmi Swamiego. Teraz spójrzmy na drugi obrazek.

Brahma chciał wypróbować moce Kryszny. Zabrał więc on wszystkie krowy, cielęta i pastuchy i ukrył je w pieczarze. Kryszna poszukiwał ich wszędzie. Wreszcie uświadomił sobie, że jest to robota Brahmy. Stworzył więc On nowych chłopaków (pastuchów – tłum.), krowy i cielęta. Krowy i cielęta, będące Stworzeniem Kryszny, były bardzo zdrowe; krowy dawały więcej mleka. Wszyscy chłopcy (będący pastuchami – tłum.) mieli całkowicie dobre charaktery. Ich rodzice byli zdziwieni z powodu nieznanej błogości, która rozprzestrzeniła się w Gokulam. Chłopcy, krowy i cielęta nie miały karmicznych narodzin. Byli oni częścią nowego stworzenia, zamanifestowanego przez Krysznę, byli więc doskonali pod każdym względem.

Jacy powinni być ludzie, pokazywały cechy wspomnianych chłopaków. W ten sposób minął jeden rok. Następnie Brahma udał się do Kryszny, poprosił o wybaczenie i otworzył pieczarę. W tym momencie zniknęło Stworzenie Kryszny. Powrócili poprzedni chłopcy, krowy i cielęta. Teraz Swami dał ten sam temat. Na dole rysunku widzimy zdrowe krowy, cielęta i ludzi.



Wieczorem w dniu 7-go lipca, kiedy pisałam o Szimli, znaleziono mały kryształowy przedmiot w pojemniku z vibuthi. Kiedy byłam w Jaskini Szimla, Swami dał mi parę kolczyków. Mały, kryształowy przedmiot był bardzo do nich podobny. Swami powiedział, że da jeszcze jeden, ale nie dał. Powiedziałam wówczas: „Nie poproszę Ciebie o nic. Jaka będzie Twoja sankalpa (wola – tłum.), niech się tak dzieje.”

8 lipiec 2012 r. Medytacja

Vasantha : Co jest na tym obrazku? Brahma tu jest.

Swami : Brahma poddał próbie Krysznę, zatem Kryszna dokonał „Nowego Stworzenia”. Następnie Brahma błagał o wybaczenie. Ty jesteś Brahma. Bhagavad Gita mówi, że Prakrithi jest Brahmą o czterech twarzach. Ty stwarzasz Nowe Stworzenie. W jego ręce jest naczynie Kamandalu.

Vasantha : Czy to, które jest w ręku Brahmy?

Swami : Twoje to naczynie Kamandalu z amritą. Ty stwarzasz Nowe Stworzenie amritą.

Vasantha : Dobrze, Swami, rozumiem. Czym jest rysunek, który wygląda jakby narysowało je dziecko?

Swami : Jest to Jaskinia Szimla. Ja jestem w stanie kokonu. Wyjdę jak wolny ptak.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. W 14-tym rozdziale Gity, sloka 3 i 4, Kryszna mówi:

‘Moja pierwotna materia Prakrithi, znana jako Wielki Brahma, jest łonem wszystkich stworzeń, w łonie tym Ja umieszczam nasienie wszelkiego życia. Narodziny wszystkich istnień biorą się z tego połączenia materii i ducha. Ona nazywa się Chatur Mukha Brahma albo Prakrithi. Wszelkie żywe stworzenia wyłaniają się jako połączenie tej materii i ducha.’

To właśnie dzieje się teraz. W 1998 r. Swami powiedział, że umieścił Wszechświat w moim brzuchu. Urósł on i wyłonił się jako Vishwa Brahma Garbha Kottam (świątynia w Mukthi Nilayam, zbudowana w 2010 r. – tłum.). W Vishwa Brahma Garbha Kottam moje serce i serce Swamiego są razem; są one jednym. Stamtąd wychodzi Nowe Stworzenie. Jest to ‘stworzenie uczuć’, nie stworzenie ciał. Uczucia wychodzą stamtąd, przechodzą przez Stupę (Mukthi – tłum.) i wypełniają przestrzeń. Stupa to odpowiednik mojej kundalini. Ponieważ moja Sahasrara jest otwarta, dobywa się z niej amrita i wylewa się stamtąd na całe stworzenie. Jest to Amrit mayam.

Brahma uwięzi starą Kali Yugę w pieczarze. Po tysiącu latach otworzy pieczarę. Do tego czasu istnieć będzie Nowe Stworzenie. Po czym powróci Kali Yuga. Tylko dlatego Pan Kryszna wykonał wspomnianą lilę w Dwarpa Yudze. Brahma trzymał chłopców, krowy i cielęta w pieczarze przez rok. W tamtym okresie było to Nowe Stworzenie Kryszny. Po roku wyłoniło się stare, a Nowe Stworzenie zanikło. Nie widziano żadnych fizycznych różnic między starym stworzeniem i Nowym Stworzeniem.

Tak to będzie w Sathya Yudze. Jednakże w Nowym Stworzeniu wszystko będzie tylko błogością. Będzie to nieznana szczęśliwość. Wszystko jest doskonałe. Przez jeden rok chłopcy, krowy i cielęta byli przetransformowani, a mimo to nikt tego nie potrafił wykryć. W ten sam sposób Nowe Stworzenie zostanie stworzone przez Swamiego na tysiąc lat. Brahma będzie trzymać Kali Yugę w pieczarze przez tysiąc lat. Po upływie tysiąca lat zakończy się Sathya Yuga i rozpocznie się druga Era Kali. Takie zdarzenie nigdy nie miało miejsca w czasach zegara Uniwersum. Dzieje się to teraz po raz pierwszy.

Swami i ja przybyliśmy, aby zademonstrować 14-ty rozdział Gity. Poprzez moje uczucia staję się Brahmą. Zgodnie ze swym pragnieniem tworzę Nowe Stworzenie. Kto praktykuje sadhanę, przekracza siedem czakr i otwiera się Sahasrara. Istnieją dwa stany, spośród których można wybrać po osiągnięciu Sahasrary. Po pierwsze, jeżeli ktoś pragnie samadhi, łączy się z Bogiem. Jeżeli pragnie stwarzać, staje się Brahmą. Ja nie chcę połączyć się z Bogiem w stanie samadhi. Chcę wszystkich obdarzyć mukthi. Chcę, aby każdy żył tylko dla Boga i nie miał żadnego innego pragnienia. Wszyscy będą doskonali.

Kiedy urodziłam się na tym świecie, widok natury i ludzi przestraszył mnie. Bałam się również ciała. Ale chciałam żyć z Bogiem. W młodym wieku chciałam poślubić Boga i żyć z nim. A ponieważ nie mogłam uzyskać tego jednego Boga, Bhagavana Sri Sathya Sai, sprawowałam pokutę, której celem było, aby wszyscy mężczyźni stali się Sathya Sai, a wszystkie kobiety Vasantha Sai i zawarli związek małżeński. Stałam się zatem Brahmą i stwarzam w powyższy sposób. Świat Kali Yugi nie jest odpowiedni dla tego rodzaju życia, jakie prowadzę, zatem zmieniam go w świat Sathya Yugi. Mówiąc wprost, jest to przyczyna Nowego Stworzenia. Ci, którzy praktykują sadhanę, łączą się z Bogiem. Ale ponieważ chciałam poślubić Boga i żyć z Nim, stałam się Brahmą i uczyniłam wszystkich doskonałymi, stosownie do swego życzenia. Pierwsze stworzenie zaczyna się, kiedy nasienie Boga umieszczone jest w łonie Prakrithi. Rozdział 14-ty Gity opisuje to.

Spójrzmy na rysunek, który narysował Swami. Jest to rysunek, który wygląda tak, jakby narysowało je pięcioletnie dziecko. Jest na nim mały domek. Przy wejściu do domu jest kwiat. Jest sześć kół i jedno koło pośrodku. Na dachu domu jest słońce. W pobliżu znajduje się drzewo. Nad domkiem fruwa motyl. Motyl posiada twarz jak śmiejący się człowiek. Swami mówi, że pokazuje to, iż znajduje się On w stanie kokonu w Jaskini Szimla. Wyjdzie On stamtąd i będzie fruwał jak motyl. Ja też sprawowałam pokutę w tej samej Jaskini Szimla, zatem kwiat na rysunku pokazuje siedem czakr. Siedem czakr otwiera się i wychodzi słońce. Pokazuje to, że otwiera się siedem czakr i wychodzi słońce. Pokazuje, że przybywa słońce mądrości. Od urodzenia sprawowałam pokutę. Z tego powodu mogę pisać wyższą mądrość. Swami jest w stanie kokonu na 40 dni. Po czym On wyjdzie jako szczęśliwy motyl. Dlatego Swami narysował jak małe dziecko i ujawnił tę największą prawdę.

Rozdział 2

Od Jaskini Vaszista do Jaskini Szimla

Dziś Swami dał całkiem nowe zaproszenie na ślub i małą torebkę w kolorze złota. W torebce był pasek żółtego papieru, gdzie Swami napisał pięć razy ‘Prema’. Następnie na innym papierze w kształcie małej zielonej strzałki napisał On: ‘Powszechne wyzwolenie’. Na przedzie kartki był hologram Vinayaki. Poniżej widać pana młodego, przybywającego na białym słoniu, a za nim jest panna młoda, którą niosą na palankinie. Gdy patrzono na palankin pod innym kątem, można było zobaczyć formę Radhy i Kryszny. Siedzą Oni oboje na tronie; Kryszna trzyma jedną rękę na policzku Radhy, a drugą na jej kolanie. Za nimi jest krowa i cielę; dziewczyna wymachuje chamarą (czyt. czamarą; rytualna miotełka do wachlowania bóstwa albo króla) z boku. Jest to cudowny i piękny rysunek. W karcie jest rysunek Pana Tirupati i Jego małżonki. W środku nie było nic napisane.

12 lipiec 2012 r. Medytacja popołudniowa

Vasantha : Czym jest to zaproszenie na ślub?

Swami : Kryszna Janmashtami (czyt. Kryszna Dżanmastami – tłum.) to dzień naszych zaślubin, zmień Mangala sutrę tego dnia.

Vasantha : Swami, co to jest? Ile ślubów? Czy jest to jak zabawa dwojga małych dzieci, które bawią się w ślub lalek? Dlaczego to? Ja nie jestem lalką. Jestem kobietą, pełną uczuć i mającą życie. Nie graj moimi uczuciami.

(Płakałam i płakałam, nie będąc w stanie powstrzymać łez.)

Swami : Nie płacz. Przybędę. Jest to prawda. Zmień swoją Mangala sutrę. Dam coś do Mangala sutry.

Vasantha : Swami, wystarczy, jeżeli Ty przybędziesz. Nie mów w ten sposób i nie zwódź mnie.

Swami : Obiecuję, że przyjdę.

Koniec medytacji

W trakcie medytacji w południe tylko bardziej płakałam.

Kiedy byłam młoda, odbył się mój ślub, ale nie znałam całej prawdy, dotyczącej tego, którego poślubiłam. Po sześciu latach życia w małżeństwie, udałam się na poszukiwanie Boga, płacząc i tęskniąc, aby Go znaleźć. Gdy byłam w wieku 63. lat, Swami ujawnił sekret, że to tylko On poślubił mnie. A teraz On opuścił Swe ciało i odbyło się wiele ślubów bez Swamiego. Były to śluby, na których sama nakładałam i wiązałam każdą nową Mangalyę. Jest to tak, jakby małe dzieci bawiły się lalkami! Stąd też rozmawiałam ze Swamim w ten sposób. Czy to kiedykolwiek się zdarzyło w życiu którejś kobiety? Jak bardzo cierpiało moje serce i cierpi nadal?

Medytacja wieczorna

Vasantha : Swami, powiedziałam ci, że jest to jak ślub lalek! Nie mogę tego dłużej znieść.

Swami : Nie płacz. Wszystko jest dla zadania Awatara.

Vasantha : Swami, nie wiem, kogo poślubiłam. Powiedziałeś mi po upływie 46-ciu lat. A teraz nie ma Ciebie tu. Ale nadal codziennie ślub?

Swami : Każde zaślubiny pokazują inny stan, w którym jesteś. Jedna Mangalya była po to, aby kontrolować pięć elementów, inna, aby kontrolować dziewięć planet... wszystko dzieje się w ten sposób. Na koniec nosiłaś Mangalyę zaślubin w Vadakkampatti. Nasz pierwszy ślub odbył się w Vadakkampatti, a teraz jest to ta sama Mangalya na koniec naszego zadania. Teraz przybędę. Dlatego dam ci jedną rzecz. Naniż ją na swojej Mangala sutrze.

Vasantha : Czy to naprawdę się stanie, Swami? Czy jest to wszystko prawdziwe?

Swami : Wszystko jest Sathyam. Dam ci coś teraz w związku z przybyciem Moim w nowej formie. Zmień swoją Mangala sutrę w dniu Kryszna Janmashtami.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Swami dał wiele Mangalyi i za każdym razem prosił, abym je zmieniała. W 2001 r., kiedy byłam w Vadakkampatti, Swami poprosił mnie, abym usunęła swoją Mangalyę i umieściła wisior z Jego formą na swojej Mangala sutrze. Swami powiedział w owym czasie: “Jeżeli nawet on umrze, nie zmieniaj swego stanu Sumangali." Moja odpowiedź brzmiała: Karishye Vachanam Tava (czyt. kariszje waczanam tawa – tłum.), co znaczy: 'Twoja wola jest dla mnie rozkazem'. Zrobiłam, jak Swami powiedział. Zdarzyło się to 7-go lutego.

Dwa miesiące później, w marcu, zmarł mój mąż. Następnie 27-go maja Swami poprosił mnie, abym zrobiła pottu Mangalyę i przywiozła ją do Aszramu Brindavan. Karishye Vachanam Tava. Swami pobłogosławił ją i poprosił, abym nosiła ją.

Gdy Swami opuścił Swe ciało, poprosił mnie On, abym usunęła pottu Mangalyę. Karishye Vachanam Tava. Zrobiłam, jak mnie On prosił. Swami następnie dał klejnoty i zdjęcia 9 planet i poprosił mnie, abym zrobiła wisior w kształcie serca i umieściła na nim klejnoty. Następnie powiedział On, abym nosiła swoją Mangala sutrę. Karishye Vachanam Tava.

Z kolei Swami poprosił mnie, abym zrobiła i nosiła Chintamani Mangalyę. Znów dał On kamienie i pokazał każdy wzór. Nosiłam tę Mangalyę. Karishye Vachanam Tava.

Swami następnie poprosił, aby Aszramici pojechali do Vadakkampatti, gdzie dał On wiele rzeczy włącznie z 23-ma podpisami, które wskazują datę naszych narodzin i (23 + 23) chromosomy w ciele człowieka. To również tam dał mi On małe figurki Mahawisznu i Mahalakszmi oraz Bala Kryszny. Następnie w dniu Vaikunta Ekadasi poprosił mnie On, abym zrobiła i nosiła Mangalyę Vadakkampatti. Karishye Vachanam Tava.

Swami potem powiedział o ślubie Sziwa Szakti i abym nanizała pierścień z Jego formą na mojej Mangala Sutrze. Karishye Vachanam Tava.

Następnie Swami dał pęk żółtych nici i powiedział, aby skręcić razem 12 sznurków i zrobić Mangala Sutrę. Znów poprosił mnie On, abym zmieniła świętą nić. Karishye Vachanam Tava. Uczyniłam tak, jak On mnie prosił. Teraz już nie ma więcej nici, wykorzystaliśmy ostatnią na Mangalyę Vadakkampatti.

Swami teraz poprosił mnie, abym znów zmieniła Mangala sutrę w dniu Kryszna Janmashtami. Każda Mangalya pokazuje inny stan, w którym jestem. Poślubiłam tylko tego Awatara. Każdy stan pokazuje tylko, że jestem Prakrithi. Stąd też Swami pokazał, że kontroluję pięć elementów oraz dziewięć planet. To samo jest z budynkami w Mukthi Nilayam; każdy z nich pokazuje różne stany, w których jestem. Teraz zbudujemy nową świątynię, która będzie reprezentować pięć elementów, dziewięć planet oraz dwadzieścia siedem gwiazd. Swami dał również nową Mangala sutrę, abym nałożyła ją w dniu Kryszna Janmashtami.

13 lipiec 2012 r. Medytacja poranna

Vasantha : Swami, proszę powiedz o nowej Mangalyi i o ślubie?

Swami : Jest to dla Mojej nowej formy. Noś Mangalyę Vadakkampatti z tym, co ci dam. Będzie to po raz pierwszy, że Ja ci to dam.

Vasantha : Co to jest? Czy jest to Mangalya Mahalakszmi?

Swami : Nie, nie. To nie jest jej Mangalya, ale ozdoba, którą ona nosi wokół szyi.

Vasantha : Swami, czy to naprawdę się stanie?

Swami : Na pewno to się zdarzy.

Nagle przybywa Indra...

Swami mówi: “Indra, ty mów.”

Indra mówi: “Nie płacz Amma, wszystko na pewno się zdarzy. Ja sam przyniosę to od Swamiego. Wszystkie Dewy na to czekają!”

Swami : Nie płacz, wszystko się zdarzy. Nałóż to w dniu Kryszna Janmashtami. Ja przybędę.

Koniec medytacji

Kiedy siedziałam na zewnątrz i pisałam, Amar przyniósł mi sari i dwie halki. Kiedy pojechał on do Madurai poprzedniego dnia, prosiliśmy, aby kupił halkę w kolorze sandałowego drewna, ale on kupił także sari w kolorze sandałowego drewna. Gdy zapytałam go, dlaczego on to kupił, powiedział, że Swami dał przedtem trzy pudełka proszku sandałowego, dlatego kupił sari w kolorze sandałowym. Kiedy rozwinęłam sari, było tam napisane: 7 2 9 / S4 0.

W środku był papier z pięknym obrazkiem Mahawisznu, całkowicie przyozdobionym wszystkimi ornamentami. Wszyscy byliśmy zdumieni. Był to prawidłowy dowód na to, co Swami dziś powiedział. Na obrazku Mahawisznu ma na sobie girlandę Tulsi i ornamenty; całe Jego ciało jest ustrojone. W obu dłoniach trzyma On konchę i czakrę. Kiedy zapytałam Swamiego, dlaczego sari jest w kolorze sandałowym, powiedział On: “Jak drewno sandałowe, ciało twoje jest ścierane dla Mnie i całego świata. Na koniec połączysz się ze Mną, ciało nie pozostanie.”

Jakie jest znaczenie 7 2 9? Pokazuje to, że poprzez 7 czakr my 2 (Swami i ja) wchodzimy w 9 planet. To poprzez nasze uczucia zmieniamy dziewięć planet. S40 znaczy, że Sathyam wypełnia wszystko i czyni 4 Ery Poornam (0). Wszystkie śluby pokażą tylko to.

Do tej pory Swami nie dał mi ani grama złota. Chociaż tak jest, dał On wiele klejnotów i kamieni, pokazując różne projekty i prosząc, abym zrobiła wszystko według nich. Dlaczego Swami, który dał łańcuszki i pierścienie wszystkim, nie dał mi niczego? Jest to pytanie, które zawsze stawiam Swamiemu. Wreszcie powiedział On, że powodem jest to, aby naprawić błąd zrobiony przez Sathyabamę. To Sathyabama próbowała zrównoważyć Krysznę swoim złotem i klejnotami. Taka jest przyczyna tego, że Swami nie daje mi niczego. Chociaż wypłakiwałam się jemu wiele razy, powiedział On, że nie może ze względu na to, iż trzeba naprawić błąd, który popełniła Sathyabama. Napisałam o tym wszystkim w książce elektronicznej (eBook) ‘Awatar Poprawia’. Teraz po raz pierwszy da mi On coś, co będzie wisiorem Mahalakszmi.

Medytacja popołudniowa

Vasantha : Swami, czym jest obrazek z Mahawisznu?

Swami : Prosiłaś Mnie o dowód... jest to forma Mahawisznu z zaślubin, On jest jak pan młody.

Vasantha : Swami, czy dasz klejnot Mahalakszmi? Musisz dać nowe sari....nie, nie! Wystarczy, jeżeli dasz klejnot. Nie będę żądała niczego od Ciebie. Swami, czy jest to ślub Mahawisznu i Mahalakszmi?

Swami : Nie, jest to ślub Radhy i Kryszny. Ty jesteś Radha, ty jesteś Mahalakszmi. Mahalakszmi urodziła się jako Radha, a Mahawisznu jako Kryszna.

Vasantha : Swami, Swami co to wszystko jest?

Swami : Ponieważ ślub Radhy i Kryszny był ślubem Gandharva, świat tego nie akceptuje. Zdarzyło się to tylko w ostatnich chwilach życia Radhy. Urodziłaś się z tymi samymi myślami jako Radha. Stąd też chciałaś poślubić Krysznę. To dlatego nazwałem cię Radha. Radha i Kryszna wówczas nie mieli ślubu, a teraz jest nasz ślub. Ty jesteś Moja Radha.

Vasantha : Swami, Swami, nie jestem w stanie znieść tego, co mówisz....

(Zaczynam płakać)

Swami : Nie płacz. Po Jaskini Vasziszta, pokazałem ci ślub Radha i Kryszna. Teraz po Jaskini Szimla, odbywa się ten ślub.

Koniec medytacji

Teraz spójrzmy na to. Swami dał nową świętą nić (sutra) i poprosił mnie, abym ją zmieniła w dniu Kryszna Janmashtami. Następnie powiedział On, że da mi coś, co umieściłabym na Mangali sutrze. Jako dowód na to, napisał on na sari barwy sandałowej i na halce. Dał On następnie obrazek Mahawisznu i powiedział, że Radha i Kryszna narodzili się z Mahawisznu i Mahalakszmi. W ostatnich chwilach swego życia Radha położyła głowę na kolanach Kryszny. Kryszna wtedy włożył na jej palec pierścień z niebieskim kamieniem; odbyły się więc ich zaślubiny Gandharva. Kryszna następnie grał na flecie i Radha opuściła ciało, słuchając melodyjnych dźwięków Jego muzyki. Z kolei Kryszna złamał flet na dwie części i już nigdy nie grał na nim.

Ponieważ urodziłam się z tymi samymi myślami, pragnęłam poślubić Krysznę, będąc w wieku pięciu lat. Dorastałam z tymi myślami. Swami powiedział mi, że jestem Radha. Napisałam o tym w liście, a Swami odebrał go Swymi własnymi rękoma. Jest to pierwszy i zarazem ostatni list, który Swami wziął z mej ręki bezpośrednio. Po czym napisałam ponad 18 000 listów.

W przeszłości jeździłam do Delhi z wielu różnych okazji. W owym czasie Swami powiedział mi, że nie powinnam jeździć do Brindavan. Po tym, gdy Swami dał Mangalyę w 2001 r., połączyłam się z Nim w Jaskini Vaszista. Swami następnie poprosił mnie, abym pojechała do Brindavan. To wtedy pojechałam tam z szesnastoma innymi osobami. W drodze do Świątyni Bankey Bihari z bocznej ulicy ruszyła przed nami ślubna procesja. Wszyscy śpiewali pieśni Radha i Kryszna, ale nie było pana młodego ani panny młodej. Kiedy weszliśmy do świątyni, była ona cała udekorowana jak sala zaślubin. Wewnątrz Swami pokazał mi ślub Radhy i Kryszny. Wcześniej napisałam o tym szczegółowo. To właśnie Swami pokazał ‘najpierw Jaskinia Vaszista a potem ślub’. Teraz po Jaskini Szimla odbędą się zaślubiny Radhy i Kryszny w dniu Kryszna Janmashtami.

Jest to jedność Premy Radhy i Kryszny, co stanowi przyczynę przybycia Sathya Yugi. Widoczne jest to w pieśni Arathi, którą dał Swami, a która mówi, że ‘Radha i Kryszna jednoczą się z Ery na Erę’. Śpiewamy tę Arathi codziennie w Aszramie. Po tym, jak Swami dał pieśń Arathi, dał też pieśń Jhula (czyt. dżula, huśtawka – tłum.). W pieśni tej mowa jest o dwóch przyjaciołach, którzy wachlują Radhę i Krysznę przy pomocy chamary i wszyscy śpiewają razem: ‘Kryszna kołysze się z Maharani Radhą, Sai kołysze się z Maharani Vasanthą’. W taki sposób napisał Swami.

Dopiero teraz rozumiem, że wszystko to jest w związku z Premą Radhy i Kryszny. W czasie wydawania pierwszej książki Swami dał posążek Sai Kryszny nad brzegiem oceanu w Rameswaram. A teraz dał posążek Balakryszny raczkującego. W tym czasie, gdy przybył Sai Kryszna, pojawiło się też 25 rupii. Na jednym z banknotów było napisane ‘Sai Sai Rani’. Było to rozpoczęcie zadania, a teraz pod koniec Swami dał posążek Kryszny raczkującego w Vadakkampatti. Jest to Sai Kryszna. Jest to również powód tego, że Swami dał zaproszenie na ślub. Po ślubie Radhy i Kryszny rodzi się dziecko. To właśnie pokazuje On. W środku zaproszenia był obrazek Pana Tirupati i Jego małżonki. Całe moje życie jest wypełnione jednym postanowieniem. Zjednoczenia dewi (bogini – tłum.), która jest na dole, z panem, siedzącym nad siedmioma wzgórzami. Oznacza to zjednoczenie Szakti Muladhara, która jest czakrą u podstawy, z Sziwą, który siedzi na szczycie. Zatem wszyscy w Sathya Yudze stają się Jeevan Muktha (czyt. dżiwan mukta – tłum.).

Swami dał torebkę z tkaniny w złotym kolorze. Deseniem torebki jest złoty kwiat; każdy kwiat ma siedem płatków. Są dwie pary dzwoneczków na torebce. Kwiat wskazuje siedem czakr Kundalini; połączenie dwóch dzwonków to ślub. W torebce był mały żółty papier z wyrazem ‘Prema’, napisanym pięć razy. To poprzez Premę oraz zaślubiny Radhy i Kryszny przybywa Sathya Yuga. W torebce był też niebieski papier w kształcie strzałki, na którym było napisane ‘Powszechne Wyzwolenie’. Strzałka była jak znak na tablicy, pokazujący kierunek, w którym trzeba iść. Na żółtym papierku wyraz 'Prema' napisany był kolorem pomarańczowym. Pokazuje to, że to poprzez Premę Swamiego (pomarańczowy kolor) i moją (kolor żółty) przybywa Powszechne Wyzwolenie.

15 lipiec 2012 r. Medytacja

Vasantha : Swami, czy masz zamiar dać klejnoty Lakszmi?

Swami : Chodź, pójdźmy do Jaskini Szimla. Poprzednio, kiedy sprawowałaś pokutę w Jaskini Lakszmi, przybyłem, aby cię wezwać. Powiedziałem ci, że będziemy Awatarami. Przybyłaś ze Mną. Podjęliśmy wówczas plan, że będziemy Awatarami. W owym czasie powiedziałaś: ‘Ludzie myślą, że Lakszmi oznacza bogactwo i pieniądze. Tylko dlatego czczą ją. Musimy to zmienić’. To Mi powiedziałaś. Stąd też powodujemy, że świat uświadamia sobie, iż Lakszmi znaczy poświęcenie. Lakszmi oznacza nie mieć żadnego innego pragnienia prócz Boga. Dlatego prosisz o coś z Mojej ręki i teraz ci dam.

Vasantha : Teraz rozumiem, Swami. Napiszę.

Koniec medytacji

Na początku Mahalakszmi zobaczyła cierpienie świata i poprosiła Mahawisznu, aby coś zrobił. Mahawisznu powiedział jej, że nie mogą interweniować w karmę ludzi, muszą cierpieć za nich. To wtedy Mahalakszmi powiedziała, że pójdzie i będzie sprawowała pokutę. Udała się ona do Rishikesh (czyt. riszikesz – tlum.) i rozpoczęła surową oraz długą pokutę w Jaskini Lakszmi. Po bardzo długim czasie Mahawisznu udał się do niej, aby wziąć ją z powrotem do nieba. To wtedy podjęli oni plan, aby zstąpić w Kali Yudze i zostać Awatarami. Lakszmi powiedziała Mahawisznu, że świat myśli, iż Mahalakszmi znaczy bogactwo i dlatego czci ją w ten sposób. Powiedziała, że muszą to zmienić.

Każde bóstwo otrzymuje pieczęć od ludzi i stosownie do tego okazują oni im cześć. Lakszmi czczona jest dla bogactwa, Saraswathi dla edukacji, a Durga za usuwanie przeszkód. Mimo iż wszyscy mogą czcić Lakszmi dla bogactwa, Lakszmi łączy się jedynie z tymi, którzy nie pragną niczego od niej. Pisałam o tym wiele razy. Lakszmi znaczy poświęcenie oraz pragnienie niczego więcej prócz stóp Pana. Awatar przybył tu, aby to pokazać.

Teraz na świecie darzy się bogactwo większym szacunkiem. Kto nie lubi lub nie pragnie bogactwa, kto jest na świecie? W poprzednim rozdziale napisałam o wielu obrazkach, które dał Swami. Na jednym z nich Swami wkleił reinkarnację Radhy jako Vasanthę Sai. Swami teraz znowu pokazuje Radhę i Krysznę. Niczego nie pragnęłam w swoim życiu. Ale chciałam pół grama złota od Swamiego. On nie dał mi dotychczas niczego. Jak wiele pierścieni, naszyjników i łańcuszków dał On wszystkim. Teraz po raz pierwszy powiedział On, że da mi On. Kaveri przyszła i pokazałam jej wszystko. W tym czasie zobaczyliśmy sari w kolorze sandałowym, które dali Aszramici na Guru Poornima (czyt. purnima– tłum.). Gdy spojrzeliśmy, zobaczyliśmy, co Swami napisał w kolorze różowym:

SRK GOLD

Swami powiedział, że znaczy to: 'Złoto Sai Radha Kryszna'.

Wieczorem przyszła Usha i przyniosła małe serduszko ze srebra, które znalazła przy schodach do kuchni. Serce utworzone zostało z kobry; jej głowa była z jednej strony, a ogon z drugiej. W środku serduszka był mały diament. Kiedy zapytałam Swamiego, powiedział On: “Jest to wisiorek Mahalakszmi. Ma on taki kształt, ponieważ jej miejscem jest klatka piersiowa Mahawisznu.” Jest to doskonały dowód dla tego rozdziału.

Rozdział 3

Zamiana ról

W czasie, gdy pokazywałam sari córce, Kaveri powiedziała ona, że w Thirunelveli jest jubiler, który się nazywa SRK Gold. To u tego jubilera zrobiono Mangalyę dla Sree z okazji ślubu Sathyana, syna Kaveri. Kiedy sari przyniesiono, zobaczyliśmy na pudełku dwa napisy SRK Gold. Dziś, gdy pokazaliśmy sari Kaveri, to samo było napisane różowymi literami. Amar powiedział, że jest to również nazwa jubilera w Madurai. W ten sposób Swami pokazuje i daje wiele dowodów. Ponieważ Sathyan jest aspektem Swamiego, a Sree moim, zatem Mangalya przybyła od jubilera, który nazywa się SRK Gold. Kaveri również urodziła się z uczuć Radhy i Kryszny. Napisałam o tym wszystkim wcześniej.

Prema Radhy i Kryszny nie jest związana z ciałem. Radha chciała Jedności z Kryszną. Ich Prema jest najznakomitsza. Oddanie gopi jest także bardzo duże. Ich uczucia oddania w trakcie Rasaleela (czyt. rasalila – tłum.) było tak wielkie, że każda z nich stworzyła Krysznę dla siebie. Jego forma manifestuje się poprzez czyste uczucia oddania. W ten sposób przybywa nowa Sathya Yuga. W erze tej wszystkie kobiety to Vasantha, a wszyscy mężczyźni to Sathya Sai. Tylko nasze uczucia będą funkcjonowały we wszystkich. Cały świat staje się Rasalila, miejscem, gdzie wszyscy żyli razem szczęśliwie.

To zademonstrował Sri Kryszna na małą skalę w Dwapara Yudze. Teraz jest to ta sama koncepcja, ale zademonstrowana na poziomie powszechnym. Era Ramy i Sity nie była taka. Rama i Sita, Sziwa Parvathi oraz inni bogowie i boginie nie pokazują tej jedności. Zatem życie Radhy i Kryszny to Pratyaksha Pramana (czyt. pratjaksza pramana – tłum.), dwód pisma świętego dla Sathya Yugi. W poprzedniej Erze pokazane to zostało tylko na małą skalę; teraz jest to zademonstrowane na gigantyczną skalę jako Sathya Yuga. Wszystko, co zdarzyło się w Dwapara Yudze, pokazane jest teraz na skalę masową. W Dwapara Yudze Brahma dewa schował wszystkich w pieczarze. Kryszna następnie stworzył od nowa tych, którzy zostali schowani. Jego stworzenie pokazane zostało na małą skalę i trwało rok. Teraz cały wszechświat zmienia się w Nowe Stworzenie na tysiąc lat. Ponieważ Prema Radhy i Kryszny jest ponad ciałem, Nowe stworzenie przybywa wolne od żądzy.

Yamini znalazła mały, ręcznie malowany drewniany cylinder z ozdobną pokrywką. Miał on pięknie, ręcznie malowane wzory i małą przestrzeń do trzymania rzeczy w środku. Rozmawiałyśmy o tym obie i powiedziałyśmy, że wygląda to jak figura króla szachowego. Swami opowiada o Mahawisznu i Mahalakszmi, którzy grają w szachy w Vaikuncie. Nagle, usłyszawszy krzyk i wołanie słonia Gajendra, Mahawisznu podskakuje i biegnie do niego. Mahalakszmi myśli, że On uciekł, ponieważ jako król uciekł On i był to szach-mat. Przypominając sobie tę opowieść, pomyślałam: ‘Teraz poprzez łzy i płacz przyprowadzam z powrotem Swamiego, który opuścił Swe ciało. Dałam Jemu szach-mata w Jaskini Szimla!’

Drewniany cylinder wyglądał też jak mała Stupa. Na wieczku namalowanych było siedem okręgów, a na samym szczycie była mała drewniana wieżyczka, jak Sahasrara. Na dole, dokoła były dwa koła, jedno miało 13, a drugie 14 linii. Razem było ich 27. Wskazuje to na nasze zaślubiny. Pośrodku były dwa trójkąty, umieszczone naprzeciwko siebie, podobnie jak serce Chintamani, które poprzednio narysował Swami, a według którego zrobiłam wisior i nosiłam. Dwa trójkąty symbolizują nasze serca w świątyni Vishwa Brahma Garbha Kottam.

Amar znalazł w altance dyskurs Swamiego z 16-go maja 2002 r. To tego dnia rozmawiałam o moim połączeniu się w Jaskini Vaszista, co miało miejsce wcześniej, w kwietniu. To 16-go kwietnia zaczęliśmy medytować w jaskini, a moje połączenie się miało miejsce 17-go kwietnia. Wiele ludzi przybyło, aby posłuchać na satsangu wieczorem 16-go maja, a ja powiedziałam: “To owej nocy przed miesiącem, gdy pojechaliśmy do Jaskini Vaszista, połączyłam się ze Swamim.” Kiedy to powiedziałam, natychmiast zgasło światło. Następnie minutę lub dwie później światło znów zaświeciło i zobaczyliśmy, że połowa zdjęcia Swamiego zmieniła kolor. Połowa ciała pokryta została małymi różowymi płatkami róż. Za pomocą tego Swami udowodnił nasze połączenie się w Jaskini Vaszista w poprzednim miesiącu.

Po tym, gdy wróciliśmy z Delhi, przez miesiąc przebywaliśmy blisko Swamiego w Whitefield. Codziennie rano dawałam satsang, a po południu Swami mówił na Letnim Kursie. Wszystko, o czym mówiłam rano, Swami mówił w dyskursie po południu. Jak ogromną radością i jak wieloma doświadczeniami radowali się wszyscy w tamtym czasie. Tamtego roku 27-go maja, w dniu naszych zaślubin, Swami dał darmowy lunch wszystkim wielbicielom i nawet zorganizował autobusy, które zabrały ich z Aszramu Brnidavan do hotelu. Napisałam szczegółowo w innych książkach o wszystkich zdarzeniach, które miały miejsce w owym czasie.

Dziś Usha znalazła przy kuchennych schodach mały srebrny wisiorek w kształcie serca. Leżał on na ziemi. W środku był biały kamień. Była na nim również mała zawieszka, aby można było powiesić wisiorek na łańcuszku albo nici. Serduszko miało kształt kobry; jedna strona serduszka utworzona została z głowy z okiem, a druga z ogona. Na końcu, blisko ogona był mały, biały kamień szlachetny. Chociaż wisiorek był mały, był bardzo piękny i miał wiele szczegółów.

15 lipiec 2102 r. Medytacja

Vasantha : Czym jest wisiorek w kształcie serca?

Swami : Wisiorek Mahalakszmi jest taki. Dam taki, jak to. Noś go na swojej Mangala sutrze. To jest model.

Koniec medytacji

Wieczorem wszyscy rozmawiali i zrobiono zdjęcie. "Mahalakszmi zawsze jest na klatce piersiowej Mahawisznu." To pokazał Swami za pomocą wisiorka.

16 lipiec 2012 r. Medytacja poranna

Vasantha : Swami, co mamy zrobić z wisiorkiem? Czy powinniśmy zrobić taki wisiorek sami? Ty jesteś Bogiem, Awatarem. Powiedz mi i zrobimy to zgodnie z Twoim planem. Co mam zrobić, Swami, ja jestem tylko zwykłą kobietą?

Swami : Dobrze, na razie trzymaj to. Powiem później.

Vasantha : Swami, nie wahaj się. Jeżeli chcesz, abyśmy zrobili to tu, zrobimy.

Swami : Dobrze, zrób to tu. My zawsze przebywamy na wężu Adi Sesha. Zrób Adi Sesza w formie serca. To jest Moje serce. Tylko ty tam jesteś. W środku umieść diament. Ty jesteś w Moim sercu jako diament. Ty jesteś Moja Dewi.... Nie, nie, nie! Ja nie chcę stanu Boga! Co z tego, skoro nie mogę dać ci pół grama złota? Ja nie chcę...Ja nie chcę stanu Awatara. Teraz, tu w Szimli postanowię, że urodzę się jako człowiek i będę funkcjonował swobodnie, bez ograniczeń i skończę z tym stanem Świadka. Ujawnię Swoją miłość i uczucia. Zrobię wiele różnych ornamentów! To przyrzeczenie, ten stan jest powodem Mojego kolejnego przybycia. Dość tego stanu Awatara!

(Swami był bardzo wzruszony i zły, kiedy to powiedział.)

Vasantha : Nie mów w ten sposób, Swami. Ty jesteś Bogiem, Awatarem. Ja przybyłam tu jako kobieta bez “ja”. Przybyłam tu, aby ujawnić mądrość światu. Nie przybyłam, aby ozdabiać siebie klejnotami. Nie martw się, ja sama to zrobię. Twoje słodkie myśli mi wystarczą.

Swami : Jaki jest tego smak? Powiedz...

Vasantha : Swami, nie potrafię powiedzieć, ani wyjaśnić tego smaku. Tego nie da się zrozumieć...tylko ten, kto kosztuje, może wiedzieć. Myślę i smakuję miłość, o której piszesz mi każdego dnia. To wystarczy. Dlaczego klejnoty?

Swami : Moja kochana Dewi, Ja również kosztuję twej miłości. Dobrze, zrób ten klejnot.

Koniec medytacji

Teraz popatrzmy. Nie byłam w stanie znieść tego, co powiedział Swami, stale płakałam. Następnie wzięłam pamiętnik i próbowałam zapisać wszystko to, co zostało powiedziane, ale nie mogłam, ponieważ zaczęłam kichać. O godzinie 5.30 przyszła Yamini i poprosiłam, aby pisała w pamiętniku za mnie. Tym razem Swami powiedział, że da złoto na pewno. Za każdym razem jestem nieugięta i mówię Swamiemu: “Ty musisz dać, Ty musisz dać!” Ale tym razem nie powiedziałam niczego. To Swami powiedział, że da.

Kiedy zobaczyłam mały wisiorek w kształcie serca, powiedziałam Swamiemu: “Zrobimy to sami. Ty jesteś Awatarem i nie powinieneś cierpieć.” Ale Swami wahał się, aby powiedzieć mi, co robić. Dopiero gdy naciskałam na Niego, powiedział mi, abym zrobiła sama. Swami następnie był bardzo wzruszony i zły i przyrzekł, że nie chce już być w stanie Awatara. Jest tak dlatego, ponieważ Awatarzy funkcjonują w ograniczony sposób. Funkcjonują oni w stanie świadka i nie mogą działać tak, jak chcą. Nie są oni w stanie okazywać swej miłości na zewnątrz. Stąd też za czasów Awatara Ramy Sita została posłana do lasu i cierpiała tam ze swymi dziećmi. Za czasów Awatara Kryszny Radha musiała przejść przez wiele trudności. Zatem Swami i ja przybyliśmy, aby dokonać poprawek dla wszystkich poprzez naszą miłość.

Swami jest teraz Awatarem w stanie Świadka i nie może zrobić niczego dla mnie. Jednak aby wzniecić tęsknotę we mnie, dał On wiele klejnotów innym. Widząc, że daje On innym, zawsze błagałam Go o pół grama złota. On dał wszystkim, ale nie mógł dać dla mnie. Jest to pytanie, które zawsze Jemu zadawałam. Odkąd Swami opuścił Swe ciało, dał On wiele różnych projektów i klejnotów do ozdób i prosił, abym je zrobiła. On Sam nie robi niczego. Kiedy zapytałam dlaczego, powiedział On, że chodzi o to, aby naprawić błąd Sathyabamy. Stąd też teraz nie proszę Go o nic. Myślę, że wystarczy, jeżeli Swami wyjdzie.

Miałam pragnienie, aby mieć coś z ręki Swamiego od pierwszej chwili, gdy dowiedziałam się o Nim. To dlatego teraz podejmuje On przyrzeczenie. Bóg nigdy nie zstępuje jako Awatar w pierwszej erze, Sathya Yudze. Wszyscy pytają: ‘Dlaczego Prema Sai przybywa?’ Dopiero teraz Swami dał odpowiedź. Przybywa On jako zwyczajny człowiek, który swobodnie okazuje Swe uczucia żonie, dziecku, krewnym i przyjaciołom. Następnie zaspokaja On wszelkie moje potrzeby, pragnienia oraz wszystko, czego sobie życzę. Tak bardzo, jak ja pragnę Go teraz, On będzie pragnąć mnie później. Dopiero w wieku 40-tu lat ujawni On, że jest Awatarem. To dlatego Swami jest teraz sam w Jaskini Szimla. To z powodu moich uczuć i myśli Swami teraz pisze wiersze w pamiętniku. To dzięki tym myślom On teraz wyjdzie i dokończy drugą część zadania Awatara. Zawsze płaczę: ‘Daj mi jedną rzecz Swoją własną ręką’.

A teraz zmieniłam. Myślę: 'Ja nie jestem zwyczajną kobietą. Przybyłam tu dla zadania Awatara, Swamiego. Przybyłam, aby wyciągnąć Prawdę od Niego i ujawnić ją oraz podzielić się nią ze światem. Przybyłam tu, aby pokazać mądrość, a nie nosić klejnoty!’

Jego zadanie jako Awatara polega na tym, aby sprawić, bym pragnęła i nie dawać mi niczego. Ponieważ nie jest On w stanie uczynić niczego dla mnie, składa On stanowcze przyrzeczenie. Ja przybyłam tu dla zadania Awatara, Swamiego. Moją jedyną pracą jest pisanie głębokich mądrości. A nie jest to proszenie o sari i klejnoty od Niego! Teraz, gdy podejmuję tę ważną decyzję, On również składa stanowcze przyrzeczenie. Przyrzeczenie, które złożył On w Jaskini Szimla związane jest tylko z tym długim dramatem.

To siła mej tęsknoty i łez sprawiła, że wyraził On tę stanowczą sankalpę (wola - tłum.). To ze względu na tę sankalpe Swami opuścił Swe ciało. A teraz chcę tylko tego, aby On znów przybył. To mi wystarczy. Nie chcę sari, klejnotów, tego ani tamtego. Chcę jedynie stanu spokoju; stanu, w którym nie chcę niczego. Uświadamiam sobie, że moją jedyną pracą jest pisanie mądrości. Nie przybyłam tu po to, aby ozdabiano mnie klejnotami. Teraz przechodzę ze stanu emocjonalnego do stanu spokoju.

Swami przechodzi od stanu Świadka do 'stanu funkcjonującej Szakti'. Teraz On przyrzekł: ‘Ja nie chcę być w stanie Awatara, będę funkcjonował swobodnie’. Swami i ja zamieniamy się rolami. Teraz przechodzę do stanu Istnienia. W tym 'Stanie Premy' Swami przybywa jako Prema Sai. To w taki sposób Prema Sai przybędzie jako Awatar Szakti. W książce “Ponad Upaniszadami” piszę o obrazku, gdzie Radha i Kryszna zamieniają się ubiorami, który przybył w dniu Kryszna Janmashtami. W to święto Janmashtami w 2012 r. Swami i ja zmieniamy nasze usposobienie. W 2002 r. w Jaskini Vaszista dałam Jemu wszystko i uczyniłam siebie pustą. On następnie wypełnił mnie Swoją Sathyam. Teraz On funkcjonuje w ‘stanie Stawania się’, a ja w ‘stanie Istnienia’.

Rozdział 4

Rasalila Sathya Yugi

16 lipiec 2012 r. Medytacja wieczorna

Vasantha : Swami, które sari mam ubrać na święto Kryszna Janmashtami? Powiedz, a ja kupię.

Swami : Porozmawiamy o tym rano.

Vasantha : Swami, powiedz, jaki kolor na zaślubiny Radha Kryszna? Nigdy nie kupuję sari na ważne uroczystości bez Twoich instrukcji. Ślub Radha Kryszna to bardzo ważna uroczystość; powiedziałeś to, że jest to ostatni etap, zakończenie zadania.

Swami : Porozmawiamy rano....

Koniec medytacji

W nocy Swami wskazał rozdział ‘Purattasi Poornima’ z książki 'Prema Sai', cz. 4. Był to dzień pierwszego spotkania Radhy i Kryszny.

17 lipiec 2012 r. Medytacja poranna

Vasantha : Teraz powiedz mi o sari.

Swami : Poprzednio napisałaś o pierwszym spotkaniu Radhy i Kryszny, kiedy to oboje łączą się uczuciami bez ciał. Kup sari będące połączeniem ich uczuć.

Vasantha : Swami, musi to być prawidłowe sari. A Ty nie dasz? Nie proszę Ciebie...ale proszę Ciebie.

Swami : Przedtem powiedziałaś, że nie chcesz sari właściciela fabryki. Poprosiłaś Mnie o pieniądze, a Ja powiedziałem, że powinno to być sari za zarobione przeze Mnie pieniądze! Powiedziałem ci wtedy, że wszystkie pieniądze dali inni.

Vasantha : Swami, cokolwiek powiesz, jest dobrze.

Swami : Urodziłem się w zwyczajnej rodzinie; wyszedłem z tamtego domu i zaczęły napływać pieniądze. Ty urodziłaś się w zamożnej rodzinie. Ale porzuciłaś dom i wyszłaś. Teraz pieniądze napływają. Kiedy przybędziemy następnym razem, będziemy mieli fabrykę i będę kupował ci wszystko.

Vasantha : Rozumiem, Swami. Ponieważ jesteś Bogiem, wszystko jest tylko Twoje. Cokolwiek stwarzasz albo co jest kupione, wszystko to jest jedno. Rozumiem.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Zapytałam Swamiego, które sari kupić na zaślubiny Radha Kryszna. Powiedział On teraz, że powinien to być kolor połączenia się Radha Kryszna. Swami następnie wskazał rozdział, który napisałam o Purattasi Poornima, o dniu pierwszego spotkania Radhy i Kryszny. Spójrzmy, co napisałam w książce „Ponad Upaniszadami”, w rozdziale ‘Vishwa Prasad’:

Pewnej nocy, dawno temu w Dwapara Yudze, Księżyc w pełni świecił jasno na ciemnym niebie. Światło Księżyca rozprzestrzeniało swe kojące wibracje, uświęcając ziemię; kąpiąc całe Brindavan swymi chłodnymi, nektarowymi promieniami. Pijąc ten soma rasam, nektar z Księżyca, wszyscy zostali odurzeni i zapadli w głęboki sen.

Nad delikatnym podmuchem wiatru pojawiła się słodka muzyka. Z chwilą, gdy dał się słyszeć czarujący dźwięk, serce Radhy tańczyło w błogości . “Czy nie jest to słodkie wołanie czarującego Kryszny?” Radha pobiegła w stronę melodyjnych dźwięków, umysł jej ruszył naprzód! Podeszła do Kryszny i usiadła u Jego lotosowych stóp. Powoli stopiła się w słodyczy muzyki. Stopniało nie tylko jej serce, ale również i ciało. Jej serce, dusza, ciało, uczucia, zmysły; jej cała jaźń stopiła się u Jego boskich stóp. Gdzie jest Radha? Gdzie było ciało, którego imię i forma nazywała się Radha?! Zniknęło ono i stopiło się u stóp Kryszny.

Forma, zwana Kryszna, który siedział pod drzewem, grając słodką muzykę, także się stopiła. Prema Radhy, Prema rasam, jej istota, upadła u boskich stóp Kryszny i zaczęła rozpuszczać Jego stopy, miękkie jak kwiat. Jego forma także się stopiła.

Co za cud!

Muzyka przestała grać?

Gdzie jest muzyk?

Gdzie jest słuchacz?

Nigdzie?

Nigdzie nie można ich znaleźć!

Dwie formy stopiły się, pozostały jedynie uczucia.

Pozostał tylko Sathya i Prema.

Nie ma imion. Nie ma form.

Nie ma Radhy. Nie ma Kryszny.

Tylko uczucia dwojga połączyły się ze sobą.



Swami teraz poprosił mnie, abym kupiła sari, będące połączeniem tych uczuć. Jest to Sangamam Premy, która jest ponad ciałem. Ta Prema rozerwała wszelkie granice! To ta więź trwa z Ery na Erę. A teraz musi ona zmienić samą Erę. Moja Prema dla Swamiego rozbiła wszelkie ograniczenia Awatara i przyprowadza z powrotem Awatara, który opuścił Ziemię. Wszelkie granice i ograniczenia są usunięte, ta Prema teraz jednoczy wszystkich na świecie.

Przy każdej bardzo ważnej okazji nie kupię sari zanim Swami nie powie, które ma być i gdzie je dostać. W czasie inauguracji Stupy Swami poprosił mnie, bym kupiła sari w kolorze niebieskiego nieba. Poprosiłam Go, aby dał pieniądze, na kupno sari. Swami dał wówczas trzy tysiące rupii i poprosił mnie, abym kupiła sari w Raj Mahal. Znaleźliśmy takie sari w sklepie, w którym Swami powiedział mi, abym dokonała zakupu. Wszystkie sari, które Swami dawałby w Puttaparthi, pochodziłyby od właścicieli fabryk. Powiedziałam, że nie chcę żadnego z tych sari i zamiast tego poprosiłam o pieniądze. Swami teraz wyjaśnił, że jeżeli On daje pieniądze, są to tylko pieniądze wielbiciela. Jeżeli kupuję tu, jest to tylko używanie pieniędzy wielbiciela. Jest tak dlatego, ponieważ oboje Swami i ja jesteśmy w Aszramach. Kiedy przybędziemy następnym razem, nasza rodzina będzie miała fabrykę i Swami będzie kupował mi wszystko za Swoje własne pieniądze.

Prawdę mówiąc, wszystko należy tylko do Boga. Niezależnie od tego, czy Swami kupuje lub stwarza, wszystko wciąż należy do Niego. Wszyscy przychodzą na świat z pustymi rękoma i odejdą z pustymi rękoma. Zanim opuścicie świat, trzymacie wszystko, co zarobicie dla waszych dzieci. Kim są te dzieci? Jaki jest związek między wami a nimi? Przed narodzinami kim było to dziecko, ta siła życia? To samo dziecko biega tu i tam i zarabia na swoje dziecko! Cokolwiek zarabiamy, jest to tylko zmienianie rąk. Tylko oddanie, jakie macie dla Boga, przychodzi z wami; nic nie należy do was. Życie jest jak przekazywanie paczki, która trafia od jednego do drugiego.

Z pokolenia na pokolenie ludzie zarabiają pieniądze i bogactwo tylko po to, aby przekazać je swoim dziedzicom. Jest to dziwny zwyczaj. Mówi się, że jeżeli człowiek nie ma dziecka, pójdzie do piekła, które nazywa się ‘piekło putra’. Praktyka ta jest stosowana z pokolenia na pokolenie. Gdy człowiek umiera, jego syn musi wykonywać wszelkie rytuały co roku. Jeśli zatem człowiek nie ma syna, on go zaadoptuje. Mimo iż dziecko urodziło się komu innemu, wychowuje on je jak swoje. Dzieci takie pochodzą również z sierocińców. Wedy oznajmiają:

‘Matru Devo Bhava Pithru Devo Bhava Acharya Devo Bhava Athithi Devo Bhava’ –

„Matka jest Bogiem, Ojciec jest Bogiem, Nauczyciel jest Bogiem, Gość jest Bogiem.”

Nie jest powiedziane: ‘Putra Devo Bhava’! – Syn jest Bogiem.

Dlaczego zatem stosujemy się do tego zwyczaju w sposób ślepy? Wszystko to jest przesąd i głupota. Wielki Ramakrishna, Ramana i Shankaracharya nie mieli synów. Czy trafili oni do piekła? Kontemplujcie więc nad sprawami; nie podążajcie za niczym ślepo. Gita naucza nas, aby nie mieć przywiązań. Jeżeli nie masz dziecka, wówczas przywiązanie rodzinne zmniejsza się i może zakończyć się na związku męża i żony. Jeżeli masz dziecko, wtenczas myślisz o jego ślubie, jego dziecku oraz ślubie jego dziecka! W ten sposób przywiązanie tworzy łańcuch, który trwa i trwa. Jeżeli dziecko, które ci się urodziło, nie działa zgodnie z twoimi słowami, co dopiero powiedzieć o takim, które zaadoptujesz? Jakie ono będzie? Dlaczego to wszystko? Jeżeli nie masz dziecka, któremu mógłbyś dać wszelkie bogactwo, daje je wobec tego świątyni albo aszramowi i pojedź tam, aby żyć spokojnie.

Oto przykład. Był kiedyś guru, który codziennie odprawiał yagnię. Pewnego dnia przyszedł kot i zaczął biegać tu i tam, przeszkadzając w śpiewaniu mantr. Guru złapał kota i umieścił go pod koszem. Potem uczeń guru stosował ten sam zwyczaj! Przed rozpoczęciem yagni, najpierw musisz złapać kota i położyć go pod koszem i dopiero wtedy śpiewać mantrę. Stosował się on do tego, nie myśląc. Wszyscy widząc to, zaczęli się do tego stosować i stało się to częścią rytuałów. W taki sposób wszyscy stosują się ślepo do tego, co robiły poprzednie pokolenia, nie myśląc. Stąd też z pokolenia na pokolenie rodziny postępują w ten sam sposób, w małżeństwo i dzieci też. To też jest zwyczaj. Wszystko należy tylko do Boga. Wszystko jest Jego. Ponieważ uświadomiłam to sobie, sprawiłam, że Bóg należy do mnie.

Medytacja wieczorna

Vasantha : Swami, chcę być z Tobą teraz w Jaskini Szimla! Nie mogę być tu bez Ciebie.

Swami : Nie płacz. Posłuchaj, Ja jestem z tobą zawsze w ciele niewidzialnym.

Vasantha : Swami, ty musisz przybyć. Dlaczego ten ślub Radha Kryszna? Ty musisz przybyć. Kiedy przybędziesz? Jeżeli nie przybędziesz na święto Kryszna Janmashtami, nie będę mogła żyć.

Swami : Powiem ci jutro, kiedy przybywam.

18 lipiec 2012 r. Medytacja poranna

Vasantha : Swami, powiedz teraz, kiedy przybędziesz.

Swami : Wyjdę w dniu naszych zaślubin, na Kryszna Janmashtami.

Vasantha : Swami, jestem bardzo, bardzo szczęśliwa. Gdzie najpierw wyjdziesz po opuszczeniu Jaskini Szimla?

Swami : Powiem.

Vasantha : Swami, proszę, daj zdjęcie takie, jak fotografia Jaskini Szimla, pokazujące, gdzie wyjdziesz! To mi wystarczy.

Swami : Nie płacz. Bądź spokojna. Ja dam.

Koniec medytacji

Cokolwiek Swami mówi mi, niezależnie od tego, ile przesłań mi On daje, nie mam spokoju. Swami musi przybyć. Jest to tylko jedyna moja myśl. Kiedy zapytałam Swamiego, powiedział On, że przybędzie na Kryszna Janmashtami. Ale gdzie On przybędzie? Wszystkie nadi (liście palmowe – tłum.) mówią na wiele różnych sposobów. Poprosiłam Swamiego, aby dał zdjęcie miejsca, do którego przybędzie, w taki sam sposób, jak dał zdjęcie Jaskini Szimla.

Dziś Swami dał zaproszenie na ślub. Na pierwszej stronie jest wielkie Poornakumbha z orzechem kokosowym. Owinięte ono było nicią pudży. Wierzch orzecha kokosowego był ścięty i wychodził z niego Sziwa i Szakti. W ręku Sziwy był trójząb. Na Jego Jada Mudi, matowych włosach, była forma serca, a w niej czerwony lotos. W środku lotosu był Sziwa Lingam. Na drugiej stronie karty siedział Szirdi Baba, a poniżej był Pan Tirupati i Jego małżonka. Pod nimi były trzy lampy. Środkowa lampa była w formie świecących Namam. Z jednej strony tego była czakra, a z drugiej koncha.

Dwie postaci leżały na nierozwiniętym zwoju. Pokazuje to zejście Vaikunty na Ziemię. Naprzeciwko Kumbhy Vinayaka siedzi majestatycznie, okryty ornamentami i w pełni przystrojony.

20 lipiec 2012 r. Medytacja poranna

Vasantha : Swami, czym jest orzech kokosowy, związany Kankan?

Swami : Kankan wiązany jest kiedy wyraża się sankalpę (wolę – tłum.), wyraziłem zatem sankalpę. Wyjdę jako Sziwa Szakti.

Vasantha : Jestem bardzo, bardzo szczęśliwa, Swami! Teraz napiszę.

Koniec medytacji

Z okazji specjalnych yag lub yagni śpiewa się mantry i wyraża się sankalpę. Symbolizuje to wiązanie Kankan wokół talii. Wiązaliśmy je tu z każdej specjalnej okazji. Teraz jest czas, aby Swami wyszedł, wyraził On zatem silną sankalpę, a następnie zawiązał Kankan. Pokazuje On to za pomocą formy Sziwy i Szakti, wyłaniających się z orzecha kokosowego.

A teraz spójrzmy na Vinayakę. Na karcie siedzi On majestatycznie, ozdobiony jak król. Jakiś czas temu Swami dał 12 obrazków Vinayaki i poprosił mnie, abym porównała je z Jego życiem. Zrobiłam to, pokazując Swamiego w różnych siedmioletnich okresach Jego życia, a kończąc na Jego 84-tym roku życia, który zamyka ostatnich 7 lat Jego życia. Widać, że 12-ty Vinayaka leży na liściu Peepul (czyt. pipul, drzewa figowego – tłum.), wygląda na chudego i chorego. Było to w tym czasie, gdy Swami leżał w łóżku, w szpitalu, ochraniając świat przed Pralayą (unicestwieniem – tłum.). Swami zatem opuścił Swe ciało.

Ganesza na wspomnianej karcie jest jak król i siedzi majestatycznie, okryty królewskimi ornamentami. Pokazuje to Swamiego, który teraz przybywa. W dniu urodzin Kryszny Swami wyjdzie z Jaskini Szimla. Są to zaślubiny Radhy i Kryszny. Oznacza to ostatnią część zadania Awatara.

Oto, na co wskazuje zaproszenie na ślub:

* Szirdi Sai najpierw przybył jako Awatar Sziwa.

· Swami teraz wychodzi jako Sziwa Szakti.

· Obrazek Pana Tirupati wskazuje Vaikuntę. Tylko wtedy, gdy Swami przybędzie, Vaikunta zacznie funkcjonować na Ziemi.

· Lakszmi, która jest w Muladharze u wszystkich, zjednoczy się z Panem, który przebywa ponad siedmioma czakrami.

To pokazuje obrazek. Wcześniej odprawiliśmy yagnię w dniu Vaikunta Ekadasi. Na jednym ze zdjęć widać, jak Swami wchodzi do naczynia Kumbha Kalasza z ognia yagni, z ognia. Było to naczynie, którego używaliśmy do rytuału abhishekam (czyt. abiszekam – tłum.) dla paduków Swamiego w wewnętrznym sanktuarium świątyni Vishwa Brahma Garbha Kottam. Zatem Swami przybył do Garbha Kottam i udowodnił to, pokazując wiele różnych rzeczy. W ten sam sposób teraz Swami pokazuje, że wyłania się On z Kalaszy i wychodzi jako Sziwa Szakti.

Teraz przyjrzyjmy się sari. Swami poprosił mnie, abym kupiła sari w Tirumangalam mówiąc, że są w nim Jego uczucia. Powiedział On, że kiedy nałożę sari, pojmę Jego uczucia. Yamini i Amar poszli w deszczu do połowy sklepów, ale nie mogli znaleźć sari.

W dniu 19-go lipca 2012 r. znów pojechali po południu, ale nie mogli znaleźć sari symbolizującego połączenie. Zamiast tego kupili dla mnie różowe sari. Wewnątrz sari był wyraz ‘Devi’. Na torbie Swami napisał: ‘VA i’ różowymi literami. Swami napisał zgodnie ze Swymi słowami pokazując, że sari zawiera Jego uczucia. Swami powiedział przedtem: ‘Aham Vasanthaasmi’. A teraz napisał On to samo. Pokazuje to, że Swami przybędzie.

Później tego samego dnia Swami dał rysunek, na którym były dwa drzewa z każdej strony dywanu zielonej trawy. Na niebie świeci Księżyc w pełni, podczas gdy dwa ptaki fruwają. Na ziemi stoi w okręgu wiele różnych ludzi, niektórzy z nich podali sobie ręce, tańcząc taniec Rasalila. Arab jest pierwszy i trzyma za rękę dziewczynę z Japonii. Obok niej Anglik trzyma za rękę panią z Rajasthani, która z kolei trzyma za rękę Jezusa. Druga ręka Jezusa trzyma anioła, który połączony jest z Hanumanem. Jest również kobieta z Afryki, która ma niemowlę na plecach, a niżej stoi Budda ze złożonymi dłońmi i zamkniętymi oczyma.

Na dole okręgu myśliwy trzyma za rękę człowieka z plemienia, który trzyma za rękę kobietę z Europy, która z kolei trzyma za rękę Żyda, a ten trzyma za rękę katolicką zakonnicę, a ta trzyma za rękę Brahmina. W środku okręgu jest Swami i ja, trzymamy się za ręce. Obok nas jest krowa z małym tygrysiątkiem, pijącym mleko z jej wymienia. Obok nich jest Gandhi, który trzyma laskę i podnosi drugą rękę; poza jest jak Kryszny. Swami i ja stoimy w środku, podczas gdy wszyscy są wokół nas, tańcząc Rasalila.

Jest to nowa Sathya Yuga. Są to zaślubiny Radha Kryszna, które otwierają nową Yugę dla świata. Tu wszystkie religie jednoczą się, nie ma różnic kast, wyznania ani religii. Wszyscy przychodzą i tańczą razem Rasalila. Jest to Rama Rajya, o czym marzył Gandhi. Ale teraz nie jest on ograniczony tylko do Indii lecz rozciąga się na cały świat. Jest to zadanie Awatara, Swamiego. Cały świat jednoczy się. To się stanie. To z tego powodu Pan Litościwy przybywa znów. Prawda jest Jedna, dróg do uzyskania jej jest wiele. Nazywa się to religią.

Napisałam w młodym wieku pieśń o Rasalila:

Kanha gra na ulicach Gokul.

Raduje się On chłodem strumyków w ogrodach,

Och! Jaką błogością jest Jego muzyka?

Ziemia zamieniła się w niebiański sen!

Dźwięki Jeevy nad Yamuną

Niebo tajemniczych rozkoszy!

Smugi nektaru trzymają śmierć na uwięzi

Jego muzyka zalewa powodzią łez!

Wiatr cicho ustaje,

Krowy dają mleko nieświadomie!

Ptaki zapominają wołania,

Tygrysiątka piją mleko krowy!

Świat tańczy,

Dostrzega tańczące jelenie!

Kamienie topnieją od muzyki

Zauważając Go wszędzie!

Jego pieśń oczarowuje gopiki,

Zapominają one w transie o swych domach.

Och! Och! Rasalila!

Boskiej duszy taniec!

Tak napisałam w “Wyzwoleniu Teraz Tutaj Natychmiast!”, cz. 3. Są to uczucia i głębokie wrażenia, którymi radowałam się, gdy byłam w Gokulam jako Radha. Te głębokie wrażenia, pragnienie Kryszny, znów przywiodły Sai Krysznę na Ziemię. Napisałam o tym w trzeciej książce. Swami teraz pokazuje za pomocą obrazka Rasalila jak sprowadzam Go znów na Ziemię. Swami użył tej starej pieśni i wyjaśnił Rasalilę.

W pieśni tej piszę o małym tygrysiątku, które ssie krowę. Swami pokazał to samo na rysunku. Wspomniana pieśń zawiera esencję Sathya Yugi. Wszyscy są jak gopi, pogrążone w myślach o Sai. Piszę jak melodia fletu Kryszny, jego deszcz amrity nie pozwala na to, aby zbliżył się Yama (bóg śmierci – tłum.). A teraz z powodu swych myśli topnieję, myśląc o Swamim. Ta amrita nie pozwala Yamie zblizyć się i sprawia, ze wszyscy stają się Jeevan Muktha. Świat, który był wypełniony smutkami, zmienia się w świat pełen radości. Zmienia się w Rasalila. Na obrazku Rasalila Swami narysował pawia. Przedtem porównałam Boga Sarvatho Pani Padam do pawia i napisałam. Cały wszechświat wypełniony jest Bogiem. Całe stworzenie wypełnione jest Jego rękoma, stopami, nogami, nosem, ustami, każdą Jego częścią. Ale każda osoba oddziela to, mówiać ‘to jest moje’. Kiedy oddzielamy wszystko w ten sposób, odcinamy ręce i nogi Boga.

Jest paw, który pięknie tańczy, jego ogon jest szeroko rozłożony. Wyobraźcie sobie co by było, gdyby każdy podszedł, wyciągnął pióro z ogona i powiedział: “to jest moje, to jest dla mnie!’ Paw nie miałby ani jednego pióra; wyglądałby jak zwyczajna samica pawia. Ale kiedy rozkłada on ogon, wszyscy widzą i radują się jego pięknem. Nie powinniśmy dzielić świata na „ja i moje”. Całe stworzenie jest całkowicie wypełnione Bogiem. Ale my oddzielamy i mówimy: ‘Moja religia, moja kasta, moje wyznanie, mój kraj, mój dom, moja rodzina’. Jest to jak odcinanie kończyn Boga. Kosmiczną formą Boga jest wszechświat, stworzenie. Oznajmia to Purusha Suktam słowami: 'Bóg posiada tysiąc oczu, tysiąc nóg, tysiąc rąk’. A teraz my to robimy, odcinając kończyny Boga.

Jednakże Bóg nie ma tysiąca rąk! Istnieje 580 crore (crore = liczba z siedmioma zerami – tłum.) ludzi. Posiada On 1160 crore rąk, nóg i par oczu. Zatem wszystko dzieje się dzięki Swamiemu. To Swami pokazuje za pomocą Rasalila. Napisałam o nadchodzącej Chaitanya Yudze (Chaitanya – czyt. czajtanja, czysta duchowa świadomość tłum.) w książce „Błogość, Błogość, Błogość”. Dołączyłam to jako kolejny rozdział tej książki. W książce 'Błogość, Błogość, Błogość” Swami wskazał na 19 Boskich Uczuć Radhy, które wymieniam w Epilogu.

Rozdział 5

Chaitanya Yuga

Wchodzimy w Chaitanya Yugę, Erę Czystej Świadomości. Och! Czym jest to błogie uczucie? Czym jest ten spokój? Czy wkroczyliśmy w nowy świat? Gdzie są niespokojne, niezadowolone i niepocieszone dusze, które są pośród nas? Omkara i boski śpiew Wed przenika całą atmosferę! Muzyka rozbrzmiewa w uszach i wzrusza serce. Czy jest to muzyka Sama Wedy? Nie, jest to dźwięk ludzkich głosów. A może jest to niebiański chór dew? Ich twarze lśnią boskim blaskiem i przyciągają nas.

Gdy idziemy po ziemi, jest ona miękka pod stopami. Sprawia to, że zastanawiamy się, czy chodzimy po Ziemi, czy po Niebie. Stopy czują boski dotyk świętej gleby. Jest ona tak miękka jak płatki kwiatu.

Jest to gleba Sathya Yugi! Gleba Sai Chaitanya Yugi! Wyobraźcie sobie chwałę ludzi, którzy żyją na tej cudownej i płodnej ziemi. Czy to gleba uczyniła ludzi wspaniałymi, a może ludzie uczynili glebę świętą? Czy nasze stopy dotkną takiej gleby? Czy powinniśmy chodzić na głowie jak tamilski święty Karaikal Ammaiyar?!

Zwykłych ludzi przetransformowano w wielkie dusze. Jest to panowanie Prawości. Prawość jest prawem tej ziemi. Każdy korzeń i źdźbło trawy rośnie zgodnie z prawem prawości. Kiedy nawet trawy przestrzegają prawości, nie istnieje kwestia prawości ludzi. Tu Wedy są domem, Upaniszady ulicami. Bogowie są samymi ludźmi. Rzeki są Premą. Szczyty górskie są poświęceniem. Tu sklepy sprzedają mądrość. Ale towary pozostają niesprzedane, ponieważ nie ma kupujących. Nie ma potrzeby. Ludzie urodzili się z ciałem Mądrości i Premy. Nie ma zatem potrzeby tworzenia towarów mądrości.

Nie ma tlenu do oddychania. Mukthi (wyzwolenie – tłum.) jest powietrzem, którym oddychają. Deszcz, który pada, jest Deszczem Łaski. Istnieje tylko jeden Bóg. Bóg Wszechmocny.

W Imperium Sai wszyscy ludzie są Jeevan Muktha. Wszyscy są boskimi aspektami Parabrahmy. Deszcze Jego Łaski padają na ziemię. Ludzie żywią się pożywieniem, którego dostarcza tak obfita ziemia. Woda, którą piją, to sok Premy.

Krowy i tygrysy żyją razem w harmonii. Tygrysiątka piją mleko z wymion krowy. Lew i jeleń piją z tego samego stawu. Psy i koty leżą obok siebie w ogrodzie. Kwiaty Parijatha i drzewa świata niebiańskiego upiększają oraz rozsiewają woń w domach i ogrodach.

Nikt nie szuka cienia drzew, ponieważ Słońce nikogo nie przypieka. Jest to najprzyjemniejsza atmosfera. Bhagawan Baba powiedział: “Vaikunta jest miejscem, gdzie nie ma śladu smutku.” Tu wszyscy są szczęśliwi. Gdy zapada zmierzch i przychodzi noc w blasku Księżyca, ludzie będą tańczyć Rasalila z Panem. Będą pogrążeni w błogości aż do nadejścia świtu. Jak kamień Chandra kaantha, który topnieje pod wpływem promieni Księżyca, tak ludzie zapomną się i będą tańczyli w ekstazie. Całą długą noc...pieśń...taniec...i świętowanie z Bogiem.

Szkoły to Gurukula. Nauczają one, jak praktykować mądrość Wed. Nauka jest tylko czystą duchową nauką. Nie istnieje nic, co byłoby równe nauce duchowej. Nie ma edukacji dotyczącej tego, co zewnętrzne, jest tylko szkoła wewnętrznego. Wszystkie dzieci będą miały całkowitą mądrość. Będą one jak Dhruva, Prahlada i Brahma Jnani, jak Sanaka i Sanathana.

Nie istnieje żadna inna edukacja prócz edukacji duchowej. Nie istnieją żadne inne dźwięki prócz dźwięków Wedyjskich. Nie istnieją różnice kast, wyznania, religii ani języka.

Jedynym Światem jest Świat Sai.

Jedyną Religią jest Religia Premy.

Jedynym Językiem jest Język Premy.

W Sai Chaitanya Yudze pięć elementów zawiera następujące składniki:

1. Akasza (Przestrzeń) = Ananda (Błogość) = Pan Sai.

2. Ziemia = Prema = Prakrithi = Radha

3. Woda = Łzy myśli o Bogu

4. Powietrze = Mukthi = Oddech Życia

5. Ogień = Mądrość = Spala on karmę oraz niszczy nasiona kolejnych narodzin.

Tu łabędzie śpiewają chwałę Pana. Bawoły recytują Wedy. Papugi będą wołały imię Pana. Pawie będą tańczyły taniec Rasalila. Gołębie będą śpiewały bhadżany.

Wrony będą wolały siebie, aby dzielić się radością z innymi na satsangu. Żółwie będą kontrolowały swoje zmysły i będą w stanie medytacyjnym. Ścigający się jeleń będzie tańczył, myśląc o Bogu. Słonie będą zrywały kwiaty dla oddawania czci.

Małpy, pragnące służyć Panu Sai Rama, jak służyły Panu Ramie, będą budowały mosty, aby przyprowadzić tych, którzy nie dotarli jeszcze do Świata Sai – w podróży z Ziemi do Nieba. Małpy to Jogini Karma i są nimi też ich pomocnicy, wiewiórki.

Robaki będą bawiły się na świętej glebie, tocząc się z radością. Już więcej nie będą przemieszczały się z liścia na liść (tzn. z narodzin do śmierci), ponieważ one też są nieśmiertelne w tej świętej Chaitanya Yudze.

Mrówki nie będą poszukiwały jedzenia, ponieważ tu nikt nie ma pragnienia, ani głodu. Nie będzie się potrzebowało żywności! Błogość jest pożywieniem, Prema jest ciałem, a Sathya jest oddechem. Ponieważ nie ma karmicznego nasienia narodzin, nie istnieją narodziny ani śmierć.

Rozdział 6

Książka Zaślubin

Dziś, po pisaniu, poprosiłam Yamini, aby poszukała poczty. Ponieważ Eddy, Fred i Amar przygotowywali książkę elektroniczną (eBook), Amar nie miał czasu na szukanie. Yamini bezzwłocznie przyniosła album, który miał tytuł ‘Książka Zaślubin’. Nie miałam czasu, aby przyjrzeć się jej odpowiednio i popatrzyłam na nią dokładniej dopiero po medytacji. Na tytułowej okładce książki był obraz Ramy i Sity. Na okładce wewnętrznej było zdjęcie z naszego ślubu w Vadakkampatti oraz zdjęcie Swamiego, który prosił, abyśmy je porównali z nim. W czasie, gdy publikowaliśmy to zdjęcie, użyliśmy tylko połowę fotografii Swamiego.

Teraz zdjęcie pokazało całą formę Swamiego (patrz str. 43). On siedzi, ma skrzyżowane nogi. Swami ma laskę w ręku. Na połówce zdjęcia jest świetlista aura wokół głowy Swamiego. Połowa Jego formy siedzi, a druga połowa stoi. W środku, nad zdjęciem jest pomarańczowa i żółta Kankan (nić – tłum.). W środku Kankan jest kształt uterus (macica – tłum.) z Om pośrodku. Z każdej strony były maleńkie kulki sandału, trzy z jednej strony i pięć z drugiej. Tych osiem (kulek – tłum.) symbolizuje Vaikuntę. Całe zdjęcie jest obramowane łukiem takim, jak wejście do budynku Suddha Satwa w Mukthi Nilayam.

Na przeciwległej stronie Swami napisał: ‘Ślub Gandharva’, a poniżej napis mówi: 'książka ta należy do Premy i Rajy'. Wzdłuż całej strony na górze, z boku i na dole są czerwone kwiaty lotosu. Po sześć kwiatów z każdej strony, jest więc ich razem 24. Swami pokazuje przy pomocy tego, że 24 tatw w ciele każdego człowieka zmienia się poprzez nasz ślub. Nasieniem dla wszystkich jest nasz ślub w Vadakkampatti.

Pierwszy ślub, potem rozdzielenie. Następnie ja sprawowałam pokutę; teraz przychodzi to jako Sathya Yuga. To w nadchodzącej Nowej Erze Swami i ja rodzimy się jako Prema i Raja. Wszystkie śluby w Sathya Yudze są tylko ślubami Swamiego ze mną. Jest to zadanie Awatara, Swamiego. To dlatego formę uterus i łona widać w Kankan. Na następnej stronie jest moje zdjęcie, kiedy siedzę na huśtawce oraz zdjęcie Swamiego, którego trzymam w rękach. Na przeciwległej stronie pod obrazkiem Radhy i Kryszny jest napisane:

'Opowieść o naszym ślubie z ilustracjami, wierszem i prozą, według hinduskiej tradycji’.

Na następnej stronie jest obrazek Ramy obejmującego ramieniem Sitę. Okrągła aura światła okala Ich głowy, zaś na stronie przeciwległej napisane jest: zaręczyny. Pod spodem Swami napisał wyraz: ‘Premayana’. Dla Ramy i Sity jest to ‘Ramayana’ a dla Swamiego i mnie - ‘Premayana’. Jest to nasza opowieść.

Swami potem przykleił pod spodem zdjęcie Stupy Mukthi i napisał: ‘Stupa Mukthi, Wyzwolenie dla wszystkich’. Niżej zostało napisane: ‘zbudowano w Mukthi Nilayam’. Widać mnie siedzącą obok ze Swamim jako lalką na moich kolanach; mam na sobie różowe sari. Pod tym Swami napisał: ‘Radha Kalyan’; girlanda z drewna sandałowego jest wokół Swamiego i mnie. Poniżej tańczy paw i ma rozłożony ogon. Swami wyciął i wkleił wszystkie zdjęcia i obrazki oraz zrobił wszystkie napisy. Było to w czasie inauguracji Stupy, kiedy to Swami powiedział, że symbolizuje ona nasze zaręczyny i że nasz ślub odbędzie się w Sathya Yudze.

Na innym zdjęciu trzymam zdjęcie Swamiego, siedząc na huśtawce. Na kolejnej stronie Kryszna opowiada Radh`dzie opowieść ich zaślubin, z ilustracjami, prozą i wierszem, wedługi hinduskiej tradycji. Zaślubiny Swamiego i moje miały miejsce w Vadakkampatti zgodnie z hinduskimi pismami świętymi, hinduską kulturą i tradycją. Zatem Swami pokazuje, że nie był to ślub Gandharva. Dla Sity i Ramy jest ‘Ramayana’. Dla Swamiego i mnie jest to ‘Premayana’. Zaręczyny Radhy i Kryszny miały miejsce tylko w Brindavan. W związku z naszymi zaręczynami Swami pokazuje zdjęcie z yagni, gdzie wszystko przeprowadzone zostało według pism świętych przed agni (ogniem – tłum.).

W Mukthi Nilayam odprawiamy codziennie Prema Yagnię. Zaczęło się to przed dwunastoma laty, kiedy jeszcze mieszkaliśmy w Vadakkampatti i trwa to do dzisiejszego dnia. Na zdjęciu z yagni widać, że Swami siedzi w Brindavan i zstępuje, aby nałożyć wokół mej szyi Agni Mangala sutrę. Wówczas widziano to na zdjęciu, a teraz Swami nakleił Swoje zdjęcie na powyższym. Tak więc Swami wiąże Mangalyę przed agni, ogniem yagni.

Na innym zdjęciu z albumu widać Vinayakę ze zwojem palmowym, który ma przed Sobą. Na zwoju zostało napisane:

Zjednocz się ze swoją bratnią duszą, a istoty niebiańskie niech się zjednoczą w owocnym związku.

Rozdział 7

Kumarasambhavam

'Kumarasambhavam' napisał Kalidas. Dotyczy to zaślubin Sziwa Szakthi. ‘Kumarasambhavam’ mówi o jedności Sziwa Szakthi, która trwać będzie tysiąc lat. Książka ta również mówi o życiu Murugi, syna Sziwy i Parvathi. Mukthi Nilayam także pokazuje związek Sziwa Szakthi. To stąd i poprzez świątynię Vishwa Brahma Garbha Kottam oraz Stupę wszyscy rodzą się jako Muruga. Napisałam o tym przedtem. Jako dowód na to ujrzano na zrobionym zdjęciu Murugę na niebie, blisko Stupy. Napisałam o tym przedtem i opublikowałam zdjęcie (patrz dział fotografii). Mantra ‘Sharavana Bhava’ napisana jest pionowo na poszczególnych czakrach Stupy. To poprzez Stupę Swami i ja jednoczymy się i wszyscy rodzą się jako Muruga. To również zdarzy się tylko na tysiąc lat. Będzie to funkcjonowało tylko przez taką długość czasu. Swami dał wiele takich samych obrazków Radhy i Kryszny, o których pisałam wcześniej.

Tu nie Kaamadeva wypuszcza strzały, ale Saraswathi wypuszcza strzały mądrości na wielu obrazkach. Kiedyś ta sama forma Saraswathi ukazała się w yagni, a Swami powiedział, że jest to Jnana Saraswathi (czyt. dźniana – mądrość; Saraswathi mądrości – tłum.). Te zaślubiny są Pana Sziwy, który spalił kaamę (pożądanie – tłum.) i Parvathi, która sprawowała pokutę. Swami spalił kaamę; ja sprawowałam pokutę od samych narodzin. Na obrazkach widać aureolę w kształcie serca za głowami Radhy i Kryszny. Na obrazkach Sity i Ramy są pojedyncze aureole światła, które są okrągłe. Symbolizuje to światło Dharmy (prawości – tłum.). Aureola w kształcie serca nad Radhą i Kryszną pokazuje zjednoczenie uczuć Ich serc w Premie. Sita i Rama zjednoczyli się poprzez Dharmę.

Na innym obrazku, gdzie jest napisane ‘miesiąc miodowy’, Radha leży na kolanach Kryszny. Jest aureola w kształcie serca wokół nich. To tam oboje spotkaliśmy się i rozmawialiśmy. Jest to ta sama wyspa, która stała się Mukthi Nilayam, a później świątynią Vishwa Brahma Garbha Kottam. Jest to Vaikunta.

Swami dał pamiętnik zatytułowany: ‘Życie jest pieśnią’, który wypełniony jest Jego wierszami o Nim i o mnie. Będzie to w przyszłości książka elektroniczna (eBook). W ostatnim wierszu mówi On:

Nasze zaślubiny nie są po to, aby mieć dzieci

Są one dla Nowej Ery, Sathya Yugi.

W środku narysował On symbol Mukthi Nilayam, dzban Amrity i napisał: ‘Ambasada Mukthi Nilayam’. Poniżej jest piękne S i V oraz ozdoba z kwiatów. W Książce Zaślubin jest obrazek pięknego, tańczącego pawia, jego ogon jest podniesiony i rozłożony.



Swami dał przed kilkoma dniami inny wiersz na kawałku papieru. Był on napisany w języku tamilskim, w poetyckim stylu. Oto tłumaczenie:

Prawdziwej jej wspaniałości i szczęśliwości

Nie da się osiągnąć zmysłami, pozostającymi zawsze w ukryciu

Jej najwspanialsza miłość i szczęśliwość nie ujawnia formy, leży schowana w niej

Jej cudowną naturę i boskie piękno widać tylko w zarysach

Tu okrył On Siebie i zachowuje jedynie fragment Swego aspektu Boga

Wyrzuca On wszechmoc Swą, boski spokój Swój i nieograniczoność odchodzi

Trzyma On ją w umyśle Swym, całkowicie zapomniawszy o Sobie

Dał On jej wszystko, co posiadał,

Uzyskuje ona więc wspaniałość lili boskiej

Swami napisał to pięknym językiem tamilskim. W pierwszych trzech wersach mówi On o głębokiej prawdzie, dotyczącej mego stanu:

Prawdziwej jej wspaniałości i szczęśliwości

Nie da się osiągnąć zmysłami, pozostającymi zawsze w ukryciu

Jej najwspanialsza miłość i szczęśliwość nie ujawnia formy, leży schowana w niej

Piszę tylko w ten sposób. Chociaż napisałam 110 książek, wydaje się, że pokazują one mało mej miłości i szczęścia. Dopiero kiedy połączę się ze Swamim, będzie to widoczne w pełni na zewnątrz. Z kolei Swami napisał:

Jej cudowną naturę i boskie piękno widać jedynie w zarysach

Kolejna część wiersza jest o Swamim. Mówi ona, że Swami okrywa Siebie całkowicie, ujawniając tylko trochę Swego aspektu Boga. Mówi On, że porzuca i wyrzuca Swą wszechmoc, Swój stan boskiego spokoju i nieograniczoność. On zapomina o Sobie i jest sam w Jaskini Szimla, myśląc o mnie. Swami mówi, że odpycha On Swą wszechmoc. Swami jest Tym, który, jeżeli pomyśli, może zamienić Ziemię w Niebo i Niebo w Ziemię. Ale On odrzuca te wszelkie moce. Jak długo był On w stanie Świadka jako Bóg? To ten spokój teraz On wyrzuca.

Teraz jest On w Jaskini Szimla i myśli o mnie. Tam zapomina On o Sobie całkowicie. Jest to zadanie Awatara, Swamiego. Teraz On przechodzi ze stanu Świadka do stanu Szakthi. To dlatego pogrążony jest On w myślach o mnie. To poprzez moje uczucia teraz wychodzi On jako Szakthi. Swami powiedział to przedtem: ‘Aham Vasanthaasmi’, a ja napisałam o tym. Jest to zasada Yath Bhavam Tat Bhavathi, 'jak ktoś myśli, tym się staje'. Ponieważ Swami myśli o mnie, moje bhava (uczucia – tłum) przybyły do niego. Jest to Boska lila.

Dał On jej wszystko, co posiadał,

Uzyskuje ona więc wspaniałość lili boskiej

Jeżeli Swami zażyczy, może On opuścić Swe ciało i powrócić w nowym. Ale On sprawił, że tęsknię, płaczę i lamentuję, a potem On pokazuje poprzez lilę, że On powróci. W nadi (liściach palmowych – tłum.) zarówno Swamiego, jak i moich, siddhowie i mędrcy oznajmiają to. Jest to lila Swamiego; teraz On oznajmia to samo .

Ponieważ natura moja to “Ja” bez “ja’, zawsze chcę być ukryta. Nikt nie powinien mnie widzieć, ani słyszeć o mnie. Ale za pomocą wspomnianej lili Swami sprawia, że wszyscy wiedzą o mnie. Miara mojej miłości zarówno do Swamiego, jak i do świata widoczna jest dzięki tej lili. To poprzez tę miłość pokazujemy również jak przybywa Sathya Yuga. Jak wychwalać współczucie tego litościwego Boga? Jak chwalić Tego, który znów przybywa i przynosi Sathya Yugę? Współczucia tego nie da się wyrazić umysłem ani słowami.

Swami napisał o Swoich uczuciach w Jaskini Szimla w książce poezji. Spójrzmy na potok Jego uczuć w następującym wierszu: