Sri Vasantha Sai: listopada 2012

Sri Vasantha Sai

Prawa autorskie 2012 r. Sri Vasantha Sai Books & Publications Trust

Wszystkie prawa zastrzeżone. Żadnej części tej publikacji nie można kopiować ani przekazywać w innej formie bądź też przechowywać w systemie umożliwiającym przechowywanie ani też tłumaczyć na inny język w żaden sposób bez uprzedniego pisemnego pozwolenia autorki, z wyjątkiem krótkich urywków lub cytatów, ze stosownym szacunkiem do niniejszej książki. Ta wersja jest wersją książki elektronicznej (e-book) w pliku chronionym, którego nie można reprodukować na żadnej stronie internetowej innej niż www.vasanthasai.org bez pisemnej zgody autorki

DEDYKACJA

Ukochany Swami,

Ofiaruję tę książkę u Twych Lotosowych Stóp,

To Ty Sam powiedziałeś wszystko,

a ja napisałam zgodnie z Twoimi uwagami.

Ofiaruję tę książkę, siebie i Mukthi Nilayam ‘U Twych Lotosowych Stóp!!’

Twój kwiat ognia

Vasantha Sai

U Twych Lotosowych Stóp!!

Przesłanie, które dał Swami!!!

SPIS TREŚCI

OBJAWIENIA – STAROŻYTNE NADIS

PROLOG

ROZDZIAŁ 1 Umysł i ciało ............................... 1

ROZDZIAŁ 2 Od doktoratu do przedszkola........ 4

ROZDZIAŁ 3 Obietnica Swamiego..................... 7

ROZDZIAŁ 4 Walka o Prawdę ......................... 12

ROZDZIAŁ 5 Powodzenia .......................... 15

ROZDZIAŁ 6 Grupa Gity ................................. 18

EPILOG

Riszi, Sidhowie i Dewy przybywajcie do Mukthi Nilayam!

OBJAWIENIA

W czasie, gdy Swami opuścił Swe fizyczne ciało, powiedział mi On, że powróci raz jeszcze w tej samej formie. Powiedział mi On następnie, abym zapoznała się z tekstami starożytnych Nadi (Liści Palmowych – tłum.) Tu Mahariszi i Sidhowie oświadczają to samo. Wszyscy mówią, że Swami powróci w tej samej formie. Naszym Panem jest Sathya Sai, Jego słowa nigdy nie są nieprawdziwe. W maju tego roku znowu zobaczyliśmy Nadi Swamiego i moje. Ujawnię najjaśniejsze treści w następnej książce.

Kto może znać tajemnice Boga? Riszi i Sidhowie widzą jedynie kroplę Jego Rzeczywistości. Spójrzmy na niektóre objawienia z ich Nadis:

Nadi Rajarishi Visvamitra

Chociaż Jego Atma opuściła fizyczne ciało, ta sama Atma przybędzie znowu i przyjmie tę samą fizyczną formę. Jest to przeznaczenie. Pokaże ono moc i siłę w ciele Swamiego. Kiedy Swami przybędzie znowu, nie będzie On w ciele starym ani młodym, lecz w ciele średniego wieku.

Nadi Brighu

Nie ma już Pana w ciele fizycznym. On przybędzie znowu w nowym ciele. Jak widzieliście Go wtedy, tak ujrzycie Go ponownie.

Nadi Macchamuni

On następnie zstąpi tu, a Jego ciało będzie w wieku 58 – 60 lat. On odrodzi się na Ziemi w ciele we wspomnianym wieku. Dopiero wtedy, kiedy On ujawni Siebie światu, wszyscy poznają prawdę.

Nadi Puskan

On przybędzie na Ziemię raz jeszcze, co będzie nowym zdarzeniem, nowym. wydarzeniem

Nadi Gorakka

W chwili, gdy czytane jest to Nadi, On jest w stanie Atmicznym. On przybędzie na Ziemię znowu.

Nadi Agastya

Chociaż Pan porzucił Swe ciało, nie ma nawet minimalnego zmniejszenia przepływu Jego łaski. Wszystko, co Pan do tej pory oświadczył, zdarzy się i nie ulegnie najmniejszej zmianie. Kiedy Saturn wejdzie w Wagę w dniu pełni Księżyca, Pan da Swoją wizję w Swej obecnej formie. Będzie to prawdziwa wizja Jego prawdziwego ciała.

Nadi Devarishi

On jeszcze raz zstąpi na Ziemię, dając szczęście wszystkim.

* Są to wyjątki z książki Sri Sathya Sai Baby i Sri Vasanthy Sai: „Odczyty Świętych Nadi”

PROLOG

Swami nazwał tę książkę „Walka o Prawdę” – jest to prawidłowe. To tylko Swami dał tytuły wszystkim moim książkom, poczynając od pierwszej „Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!”, a kończąc na ostatniej. Całe moje życie jest tylko walką o Prawdę, Sathyam. Jest to bardzo odpowiedni tytuł. Płakałam z tęsknoty za Bogiem od samych narodzin. Wychowano mnie tak, że słuchałam opowieści wielbicieli oraz takich, jak o Andal i chciałam poślubić Krysznę. Zawsze śpiewałam poezje marzeń Andal, wyobrażając sobie swój ślub z Kryszną. Wyszłam za mąż, kiedy powiedziano, że ślub z Bogiem nie jest możliwy. Następnie Swami zaczął rozmawiać ze mną w medytacji. Powiedział, że to On jest Kryszna, a ja jestem Radha i że moje zdjęcie ślubne jest dowodem, iż to tylko On mnie poślubił. Swami udowodnił, że Szakti Boga nie może poślubić nikogo innego. Ale nie udowodnił On tego na zewnątrz. Dlatego walczę. Prawda ta musi być ujawniona tylko przez Jego własne usta. Moje życie jest tylko walką o Sathya Sai. Moje Nadis i Swamiego Nadis są tego dowodem. Żyję tu na Ziemi, ale w swoim własnym świecie ze Swamim. Moje ciało żyje na Ziemi, ale umysł mój zawsze żyje z Bogiem w oddzielnym świecie. Mam podwójne życie. To dlatego Swami przybył w dwóch formach. Jedna forma żyła w Puttaparthi, a druga forma była ze mną. Swami poprosił mnie, abym pisała, piszę więc. Wszystko to są Nowe Prawdy Boga. Jeżeli przeczytacie moje książki w kolejności, wtedy będziecie w stanie zrozumieć. Jeżeli nie, przynajmniej możecie próbować zrozumieć. Niech błogosławieństwo Boga zawsze będzie z wami.

Jest to walka o wyzwolenie świata. Jest to walka o uwolnienie ludzkości z wszelkich smutków. Walka ta będzie trwać do chwili, kiedy ciało moje stanie się jyothi (światło, czyt. dżjoti – tłum.) i połączy się z ciałem Swamiego.

Rozdział 1

Umysł i ciało

4 maj 2012 r. – Wczoraj Swami dał małe, wydrukowane zdjęcie Swamiego Turiyanandy. Dziś zapytałam Swamiego o to.

5 maj 2012 r. Medytacja poranna

Vasantha: Swami, dlaczego dałeś zdjęcie Turiyanandy?

Swami: Operowano Turiyanandę bez znieczulenia; a on oddzielił umysł od ciała. Ty oddzieliłaś ciało od umysłu od samych narodzin. Twoje ciało w jednym miejscu, a twój umysł żył w innym. Twoje ciało nie jest dotykane przez nic. Napisz o tym.

Vasantha: Rozumiem Swami, napiszę.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Swami Turiyananda był uczniem Paramahamsy Mamakrishny. Swego czasu musiał być poddany operacji żołądka. Lekarze chcieli użyć środków znieczulających w trakcie operacji, aby nie czuł bólu. Ale Turiyananda powiedział im: „Powiedzcie mi dziesięć minut przed operacją, a ja będę medytował przez cały czas, póki operacja się nie zakończy.” Zgodnie z tym ustaleniem dziesięć minut przed operacją Swami zaczął medytować. Kiedy lekarze dotknęli jego brzucha dziesięć minut później, nie było żadnej reakcji, zaczęli więc operować. Turiyananda odzyskał przytomność w czasie, gdy operacja się zakończyła. Napisałam o tym w książce „Sai Gita Pravachanam”, gdy posługuję się wspomnianym przykładem, pokazującym, jak możemy oddzielić ciało od umysłu. Teraz Swami poprosił mnie, abym pokazała, jak ja oddzieliłam umysł i ciało w swoim życiu. Od samych narodzin mój umysł i ciało funkcjonowały w różny sposób, ja urodziłam się ze Swamiego. Ponieważ zostałam oddzielona od Niego, płakałam od urodzenia. Nie mogłam żyć na tym świecie i zawsze płakałam. Zawsze słuchałam opowiadań o Bogu i żyłam z Nim w świecie wyobraźni. Ciało żyło na Ziemi, ale umysł żył z Bogiem. Nie ma związku między moim umysłem a ciałem.

Pacjent otrzymuje znieczulenie zależnie od czasu trwania operacji. Może to być jedna godzina lub dwie. Kiedy pacjent jest nieprzytomny, bierze się skalpel i rozcina ciało. Przy pomocy skalpela zostają wycięte i usunięte wszystkie niepotrzebne rzeczy. Następnie dwie rozcięte części skóry zeszywa się. Cokolwiek dzieje się w trakcie operacji, nie czuje się bólu. Zwykle, kiedy ukłuje nas kolec, krzyczymy z bólu: „Och! Ach!” Ale cokolwiek robi się podczas operacji, pacjent nie czuje; jest on w stanie braku przytomności, bez uczuć. Stąd też nie czuje bólu. Dopiero po upływie godziny lub dwóch wraca on do stanu przytomności.

W moim przypadku ja posiadałam znieczulenie w postaci Sathya Sai przez ostatnie 73 lata. Umysł mój i uczucia zawsze żyją z Nim, tylko ciało żyje na tym świecie. Zazwyczaj oddziela się ciało od umysłu na kilka godzin medytacji, ale dla mnie 73 lata to medytacja. Jak bardzo wycierpiało to ciało? Ile chorób, obraz i trudności? A mimo to nic nie miało na mnie wpływu. Ja nie mam ‘ja’. Jest ono ze Swamim. On trzymał moje ‘ja’ i uczynił to ciało „Ja bez ja”, które urodziło się na świecie. To ja demonstruję. Dla wszystkiego umysł jest w jednym miejscu, a ciało w innym. Umysł człowieka jest w jednym miejscu, a ciało w innym. Jest to zasada Człowieka. Nie ma harmonii w jego myśli, słowie i uczynku.

Swami przybył i przez 85 lat nauczał, że cokolwiek robimy, powinno być czynione całym sercem. A jeśli nie, to wszystko jest na marne, cokolwiek robimy, nie jest doskonałe i nie ma czystości. Oto, co się dzieje, jeżeli wykonujemy czynność z umysłem krążącym wszędzie, w jednym miejscu lub w drugim. Ale kiedy tylko pojawia się mały ból w ciele, albo przychodzi choroba, umysł natychmiast krąży po ciele. On nigdzie nie zostawi ciała, ani nie pójdzie bez niego. Widzimy tu dwie jakości umysłu. Kiedy ciało wykonuje jakąś czynność, umysł krąży na zewnątrz. Z chwilą, kiedy mały kolec kłuje, krąży on po ciele. Jaki jest powód? Umysł nie jest spokojny; jest to małpi umysł. Musimy go kontrolować. Ciało jest zniszczalne. Nie powinniśmy myśleć o ciele, ale myśleć o Bogu. Umysł zawsze myśli o ciele oraz o tych, którzy są z nim związani; musimy to zmienić i sprawić, że będzie on zamiast tego myślał o Bogu. Jeżeli nie wykażemy zainteresowania życiem duchowym, będziemy stale rodzić się od nowa. Jeżeli będziemy łączyli nasz umysł z Bogiem, wtenczas życie w ciele stanie się słodkie.

To nasze uczucia są powodem wszystkiego. Kiedy uczucia łączone są z ciałem, dotyka nas ból, smutek, dobro i zło. Kiedy śpimy, nic nas nie dotyka. Nie mam świadomości ciała; jest to jak sen czyli brak przytomności. Moje ciało cierpi, niosąc karmę świata! Chcę teraz zmienić ciało i ofiarować je Swamiemu. Mój umysł, intelekt, świadomość, zmysły, ja i moje – wszystko to połączyło się ze Swamim. A ponieważ chcę, aby fizyczne ciało także połączyło się ze Swamim, myślę teraz o ciele. Wszyscy święci i mędrcy opuścili ciało, łącząc swoją Atmę z Bogiem i zakończyli w ten sposób cykl narodzin i śmierci.

W Bhagavad Gicie Sri Kryszna oznajmia:

‘Mamaivamso jeevaloke jeevabootha sanathanaha’

Wszystko na tej Ziemi to zaiste aspekt Kryszny. Udowodnili to święci i mędrcy. Ich aspektem jest Atma. Zatem ich Atma łączy się z Paramatmą. Miałam myśl....Ciało jest bezużyteczne, nosząc amsa (aspekt – tłum.) Kryszny. To za pomocą ciała stosuje się sadhanę, dowodząc, że jest się aspektem Kryszny. A mimo to, ciało użyte jako narzędzie, ostatecznie zostaje porzucone i człowiek łączy się z Bogiem. Jeżeli ciało będzie nosiło aspekt Boga, czy nie jest ono również Bogiem? Dlaczego wobec tego ma być ono porzucone? Dlaczego wyrzucamy je? Dlatego myślałam, że będę łączyła również ciało z Bogiem. O to modlę się teraz do Swamiego. Ponieważ ciało to urodziło się tylko ze Swamiego, musi ono uzyskać Go.

Najpierw musimy negować i odepchnąć ten świat poprzez ‘neti neti’, ani to, ani to. Jest to okres sadhany dla aspiranta duchowego. W trakcie stosowania sadhany świat widziany jest jako Maya. Wszystkie związki to Maya, ja i moje to Maya. Musicie to wszystko odepchnąć, tylko Bóg jest stały i nieśmiertelny. Wszystkie inne rzeczy są zniszczalne. W ten sposób wszystko musi być odepchnięte. Pod koniec sadhany widzimy wszystko jako ‘Vishnu Mayam Jagat’, ‘Eshavasyan Idam Sarvam’ – świat jest zaiste wypełniony Bogiem. Trzeba widzieć Boga wszędzie. Jest to ostatni etap Sadhany. Postępowałam w ten sposób.

A teraz spójrzmy na ciało. Początkowo nienawidziłam ciała i nie szanowałam go. Stosowałam sadhanę, nie myśląc o ciele. Stosowałam sadhanę wyłącznie w jednym celu – aby uzyskać Boga. A teraz myślę: ‘Dlaczego ciało ma być wyrzucone i porzucone? Ono tez musi uzyskać Boga.’ Ciało to dał Bóg, musi więc ono uzyskać Go. Teraz stosuję sadhanę, aby ciało to mogło połączyć się z ciałem Swamiego. Jest to mój stan.

Ciało w jednym miejscu, a umysł w innym –w taki sposób żyłam. Jest tak dlatego, ponieważ przedtem nie urodziłam się w ciele. Nigdy przedtem nie urodziłam się na tym świecie. I nigdy nie miałam ciała. To dlatego nie mogę żyć w tym ciele na świecie. Ale Swami jest tutaj, mam niezaspokojone pragnienie, aby Go osiągnąć. A ponieważ nie mogę Go otrzymać, postanowiłam, że sprowadzę nasz świat na Ziemię, abyśmy oboje mogli żyć razem. To tylko dlatego Vaikunta zeszła na Ziemię jako Viswa Brahma Garbha Kottam w Mukthi Nilayam. Teraz tam, gdzie żyje mój umysł, świat stał się światem mego ciała.

Napisałam o swoim środku znieczulającym; wspomina o tym też Nadi Brighu. Mędrzec mówi: „Widząc Kahnę w młodym wieku, została ona oczarowana; oczarowanie to nie ma wad. Wszystko to jest sztuka sceniczna Mayavy.’ To mówi Nadi. To wskutek tego przyciągania i oczarowania dzieje się tak, że mimo iż jestem na tym świecie, żyłam z Bogiem. Z duchowego punktu widzenia jestem oczarowana Swamim, ale z punktu widzenia tego świata, zostałam znieczulona. Jestem nieświadoma świata, ale jestem w pełni Świadoma Boga; jest to Kosmiczna Świadomość.

Rozdział 2

Od doktora filozofii do przedszkola

Swami dał trzy słowa: ‘Wiedza, Wolny, Bóg’ i poprosił mnie, abym napisała o nich. Przyjrzyjmy się.

Istnieją dwa rodzaje wiedzy: wiedza tego świata i wiedza duchowa. Nie ma pożytku z posiadania tylko wiedzy tego świata. Tylko poprzez wiedzę duchową możemy poznać Boga i osiągnąć Go. Wtenczas będziemy mogli uwolnić się z cyklu narodzin i śmierci. Przez ile lat byliśmy chwytani przez ten cykl? Aby się uwolnić, trzeba mieć wiedzę duchową. Wielu świętych pokazuje to na przykładzie swego życia. Człowiek rodzi się tylko po to, aby uzyskać Boga. Nie powinniśmy tego zmarnować. Kiedy dowiadujemy się o Bogu, jest to Brahma Jnana czyli mądrość. Gdy uzyskujemy tę mądrość, otrzymujemy Mukthi. Mukthi znaczy wolność. Człowiek jest niewolnikiem uczucia ‘ja i moje’ oraz jest zniewolony przez zmysły i umysł. Dopiero kiedy się uwolnimy z tej niewoli, będziemy mogli uzyskać Mukthi. Moje życie to pokazuje. Od narodzin płakałam z tęsknoty za Bogiem. Napisałam tysiące pieśni i wierszy, wypełnionych mądrością. Miałam tę mądrość od bardzo młodego wieku. Swami ujawnia mi tę wielką mądrość, o której piszę w prosty sposób.

Przedtem wygłaszałam nauki w wielu miejscach, które odwiedzałam. Również w aszramie mówiłam w trakcie satsangu. Po jakimś czasie już nie mogłam mówić. Działo się to stopniowo, krok po kroku, etapami. Następnie zaczęłam pisać książkę co dwa miesiące. A teraz publikujemy książkę co miesiąc! Ale o wszystkim, o czym napiszę rano, zapominam już wieczorem. Mądrość zostaje wytarta z umysłu; jest to jak u nauczyciela, który zmywa tablicę po lekcji. Po umyciu tablicy, nauczyciel znowu pisze, gotowy do następnej lekcji. Jest to mój stan. Piszę nawet o nowych mądrościach, o których następnie zapominam. Tu mądrość też zostaje wymazana. Kiedy uzyskujemy wyższe stany, człowiek również musi uwolnić się od mądrości.

Dziś jest święto Chitra w Madurai; świętuje się zejście Pana Alagara do rzeki Vaigai. Co roku nasza Fundacja ofiarowuje darmowe posiłki jako Annadhana wielbicielom. O godzinie 5.00 rano wszyscy byli gotowi do wyjechania z Aszramu, aby pomóc w podawaniu posiłków. Po rytuale abhishekam (czyt. abiszekam, obmywanie paduków – tłum.), zaczęłam medytować o godzinie 5.00. Jak tylko usiadłam, zaczęłam kaszleć. Mimo to jakoś sobie z tym poradziłam i znowu zaczęłam medytować. Nagle zaczęłam kichać. Ponieważ nie mogłam medytować, położyłam się i zaczęłam recytować imię Swamiego, używając japamali (czyt. dżapamala; ‘różaniec’ o 108 koralikach – tłum.). Kiedy znowu spojrzałam na zegar, była godzina 5.30. Usiadłam, przyszedł Amar i powiedział, że wszyscy pojechali do Madurai. Pokazałam mu japamalę i powiedziałam: „Czy widzisz, zeszłam z poziomu doktora filozofii do przedszkola!”

Znowu usiadłam do medytacji.

Vasantha: Swami, dlaczego nie mogę medytować? Stale kicham i kaszlę. Dlaczego stałam się taka?

Swami: Czym jest medytacja? Co mówisz, kiedy kaszlesz i kichasz?

Vasantha: Mówię: „Swami, Swami’.

Swami: Jaki jest więc problem? Jeżeli twój kaszel jest medytacją, jeżeli twoje kichanie jest medytacją, jeżeli leżysz albo piszesz, jest to tylko medytacja. Tylko jeżeli przestaniesz myśleć o Mnie, nie będzie to medytacja.

Vasantha: Swami, nie mogę pisać już mądrości, jak kiedyś. Nie ma spokoju w medytacji.

Swami: Ty jesteś Prakrithi. Masz 19 cech, które zawsze się zmieniają. Przychodzą one i odchodzą. Ale mądrość, radość, spokój – wszystko to stale jest. Jest to nasz naturalny stan.

Koniec medytacji.

Teraz popatrzmy.

Dlaczego nie mogłam medytować? Swami dał na to odpowiedź. Kiedykolwiek kicham, wołam: „Swami, Swami”. Jeżeli kaszlę, cokolwiek robię, jest to medytacja. Tylko gdybym nie myślała o Swamim, nie byłaby to medytacja. Tu jest stała, zintegrowana myśl. Myśli te zmieniają świat. Szczęście, spokój, mądrość i prawda – wszystko to jest stale we mnie. Nie maleje to, ani nie zwiększa się. Jest to stan naturalny; on nie przychodzi, ani nie odchodzi. Jest to Purnam, Kompletność, Totalność. Jeżeli weźmiecie Purnam od Purnam, wciąż będzie Purnam.

Najpierw mówiłam w wielu miejscach i w różnych krajach. Ale to się skończyło. Następnie zaczęłam pisać w formie książek mądrości, o których mówił mi Swami. Mądrość ta ujawnia teraz tajemnice Awatara, tajemnice Boga. Ujawniłam, że Bóg, który opuścił ciało, przybędzie znów w ciele uczuć. W ten sposób napisałam tak wiele. A teraz wszystko kończy się i przychodzi do stanu Purnam. Niezależnie od tego ile pisze, nigdy to nie maleje jakościowo, zawsze jest to Purnam. Jest to Sathya Purnam, Jnana Purnam, Shanthi Purnam, Szczęśliwe Purnam. Ja jestem w stanie spokoju, wolna od wszystkiego. To dlatego Swami teraz powiada ‘ty jesteś wolnym ptakiem’. Nie ma lęku, wątpliwości, cierpienia ani trudności. Jest satysfakcja, że zadanie Swamiego jest ukończone. Napisałam wszystko i ukończyłam doktorat! A teraz jest stan nicości. Wydaje się, że schodzę ze stanu doktora filozofii do przedszkola, ale jestem Purnam. Jest to stan nicości, stan Czystej Świadomości. Tu nie ma różnicy „ja. moje”, zaborczości, umysłu, zmysłów, intelektu – wszystko jest takie same. Jest to stan jałowy.

Ten największy Awatar przybył tu i pokazał ludziom najwyższą mądrość. Na przykładzie mego życia pokazał On wyżyny mądrości, które może osiągnąć człowiek. Jak wiele korzyści mamy, otrzymując narodziny jako ludzie? Możemy uzyskać stan Purnam. Moje ciało, umysł, zmysły – wszystko tu jest, ale mimo to nie dotykają one tego świata. Jest to stan pustki. Jest to Stan Suddha Satwa (Czystej Świadomości – tłum.) Jest to stan ciała Kosmicznej Świadomości, w stanie pustki; nie dotyka on niczego. Nie dotyka on rzeczy tego świata, ani rzeczy duchowych. Teraz zmierza on do stanu Bycia ze stanu Stawania się. Nie jest to stan zwykłych ludzi, ani stan świętych lub mędrców. Kosmiczna Świadomość nigdy nie może być w ciele, ale mój stan jest inny.

Stan zwykłego człowieka jest inny, święci i mędrcy są inni. W moim stanie w ciele istnieje Kosmiczna Świadomość. Jest to stan Boga. Jest to stan Awatara. Chociaż Swami był w tym stanie, On nie może zmienić Wszechświata. On nie może zmienić uczuć Wszechświata. Ja posiadam Kosmiczną Świadomość, ale ciało tu też jest. Jednakże nie istnieje utożsamianie się, nie ma „ja” Gdybym miała „ja”, też byłabym Awatarem. Wtedy nie mogłabym zmienić świata czyli uczuć wszystkich. Mój stan jest więc wyjątkowy, nie jest on związany z istotami ludzkimi, ani świętymi i mędrcami. Nie jest on związany z Awatarem. Jest to unikatowy i inny stan; nie można go wyjaśnić. To dlatego Swami powiedział, że ja jestem Prakrithi. Zatem moje uczucia poszerzają się jako Uniwersum. To dlatego moje imię i forma ostatecznie staną się niczym; jest to stan bycia wszystkim i niczym.

Nawet mądrość posiada tożsamość. Każda Upaniszada, która została napisana, może być dokładnie zbadana i można ustalić, który mędrzec ją napisał i jak została ona mu ujawniona. Mądrość Purusza Prakrithi jest inna; ponieważ nie zatrzymuje się na ujawnieniu mądrości, ale przynosi Nowe Stworzenie i Nową Yugę. Zmienia ona Kali w Sathya Yugę. Napisałam o tym w ponad 100. książkach. Jak można byłoby to zawrzeć w jednej Upaniszadzie? Ta mądrość nie ma tożsamości. Imię i forma, która to pisze, znika. Poszerza się ona jako Uniwersum, gdzie jest więc tożsamość? Gdzie istnieje ograniczenie czasu? Jest to przeszłość, teraźniejszość czy przyszłość? Nawet Riszi, święci i Awatarzy związani są czasem. Ale Uniwersum nie ma czasu, ono zawsze tu jest. Bóg i Uniwersum zawsze tu są. Bóg nazywany jest Awatarem tylko wtedy, kiedy zstępuje On w ciele.

Rozdział 3

Obietnica Swamiego

5 maja 2012 r.

W nocy w rękopisie ‘Gita Govindam’, w rozdziale ‘Obietnica Swamiego’ Swami napisał: „Bliższy Swami’, po angielsku (‘Closer Swami’). Kiedy zajrzeliśmy do środka książek, zauważyliśmy, że wspomniany rozdział nie został uwzględniony.

31 grudzień 2004 r. Medytacja popołudniowa

Vasantha: Swami, chcę tu być. Chcę Twej bliskości. Jak bardzo wychwalałeś Matkę Sitę w Swoim dyskursie...Rama powiedział Sicie: ‘Nie idź do lasu, jest tam wiele dzikich zwierząt.’ Powiedziałeś wiele rzeczy. Jak bardzo chwaliłeś odpowiedź Sity w Swoim dyskursie. Rama powiedział Swej matce Kausalyi, że żona zawsze musi być z mężem. Kiedy Sita powiedziała to samo Ramie, Ty chwaliłeś ją. Czy nie ma sprawiedliwości dla mnie? Powiedziałeś, że jestem Twoją żoną. Powiedziałeś, że tylko Ty poślubiłeś mnie. Dałeś Mangalyę. Dlaczego jestem sama, oddzielona od Ciebie? Wychwalasz odmowę Matki Sity, że nie zgodziła się oddzielić od Ramy! Czy nie jest to odpowiednie dla mnie? Czy nie jestem Twoją żoną? Czy nie zawiązałeś Mangala Sutry wokół mej szyi? Czy sprawiedliwość dla mnie jest inna? Co się stanie, jeżeli będę przebywała z Tobą?

Swami: Ponieważ zawsze mówisz i płaczesz w ten sposób, pewnego dnia przybędę, biegnąc ku tobie!

Vasantha: Jestem bardzo szczęśliwa, Swami. Przybądź. Będziemy razem.

Swami: Będziemy przebywali razem. Będziemy mieszkać razem. Ale czas na to jeszcze nie nadszedł.

Vasantha: Swami, czym jest czas? Czy nie wykonywałeś w ‘Mahabharacie’ rytuałów dzień przed nowiem Księżyca? Słońce i Księżyc przybyli wtedy i powiedzieli: ‘Jutro jest nów Księżyca’. Ale Ty powiedziałeś, że skoro oni przybyli razem, ten dzień to Nów. W ten sam sposób, kiedy my przybędziemy razem, będzie to odpowiedni czas. Dlaczego więc mówisz, że odpowiedni czas ma nadejść?

Swami: Nie mogę odnieść zwycięstwa w rozmowie z tobą. Dlaczego mówisz w ten sposób? Czy wiesz? Mówisz na Satsangu, że nie wiesz, o czym mówić. Ale tu mówisz tak ostrożnie, nie popełniając żadnych błędów. Jak to jest możliwe? Czy wiesz? Jest tak, ponieważ twój umysł, intelekt, świadomość, ego, zmysły – wszystko to jest skupione na Mnie. Ponieważ tęsknisz za Moją bliskością, mówisz w taki bystry sposób.

Vasantha: Co zostaje osiągnięte przez bystrą mowę, skoro nie mogę otrzymać Twojej bliskości, Swami?

Swami: Obiecuję ci w obecności 5-ciu elementów, Słońca i Księżyca, że przybędę do Ciebie i dam ci Swoją bliskość.

Koniec medytacji

,To napisałam w 2004 r. Dopiero teraz rozumiem znaczenie. Zanim Rama musiał udać się do lasu, Jego matka, Kausalya poprosiła, aby mu towarzyszyć. Rama powiedział jej, że to obowiązkiem żony jest być przy mężu. Kausalya musi zostać z Dasarathą. Sita powiedziała wtedy Ramie, że chce iść razem z Nim do lasu. Rama powiedział jej, że jest tam wiele dzikich zwierząt i że będzie bardzo trudno. Natychmiast Sita zapytała Ramę: „Czy istnieje jedna sprawiedliwość dla matki Kausalya, a inna dla mnie?” Rama nie był w stanie odpowiedzieć. W Swoim dyskursie Swami chwalił bystrość Sity. Kiedy słyszałam to w dyskursie Swamiego, płakałam do Niego: ‘Istnieje jedna sprawiedliwość dla Matki Kausalya i Sity, a inna dla mnie? Dlaczego nie mogę przebywać z Tobą? Przyjadę do Puttaparthi i będę tam przebywać jak zwykły wielbiciel. To mi wystarczy. Będę miała codziennie Twój darszan. To mi wystarczy.’

Swami powiedział, że jestem Jego żoną i poprosił, abym pisała książki. Ale dlaczego On nie powiedział światu bezpośrednio, kim jestem? Dlaczego Bóg ma to ukryte małżeństwo? Nie mogłam zrozumieć. Rama powiedział Matce Sicie: „Życie w lesie będzie bardzo trudne z wieloma dzikimi zwierzętami. Przywykłaś do życia w pałacu, w królewskiej rodzinie. Życie w lesie jest bardzo trudne.” Ale dlaczego Swami sprawił, że żyję w lesie tego świata z dzikimi zwierzętami? Ja też byłam w niebie. Ja nie jestem księżną w pałacu, ani królową pałacu. Ja jestem Cesarzową Vaikunty. Dlaczego On mnie zostawił w lesie tego świata z dzikimi zwierzętami? On Sam jest Cesarzem! Czym jest ta sprawiedliwość? Płaczę i szlocham. To dlatego Swami powiedział: „Mówiąc w ten sposób i płacząc nieustannie, zmieniasz Me serce. Pewnego dnia przybiegnę do ciebie!”

Ale w tamtym czasie nie rozumiałam. To dopiero teraz rozumiem. Swami opuścił Swe ciało Awatara. Następnie udał się On do nieba i znowu przybiegł do mnie. Od 7-go lutego przebywał On w moim pokoju. Swami, ten najpotężniejszy Bóg, dotrzymał Swej obietnicy. Obiecał On w obecności 5-ciu elementów, Słońca i Księżyca i teraz spełnił to po upływie 7. lat. Cokolwiek Swami mówi, nigdy nie może stać się nieprawdą. Pewnego dnia znaczenie będzie znane. On Sam jest Sathyam. Jak On może odstępować od Prawdy? On jest tu. Kiedy nadejdzie prawidłowy czas, On wyjdzie. Swami również powiedział o innej sprawie i oznajmił, że On nie może wygrać w naszej rozmowie. To w tamtym czasie nie byłam w stanie mówić na Satsangu. Byłam jedynie w stanie dyskutować ze Swamim w medytacji w bardzo wyraźny sposób. Mogłam rozmawiać z Nim, nie popełniając żadnych błędów. Swami powiedział, że było tak dlatego, iż mój umysł, intelekt, zmysły i świadomość były całkowicie skupione na Nim. Kiedy umysł tęskni za pewną rzeczą, wtedy wszystkie zmysły, intelekt i świadomość skupione są na tym, aby to otrzymać; umysł nawet znajduje nowe sposoby. Jest to właściwe dla wszystkich.

W życiu tego świata, jeżeli pragniemy czegoś lub kogoś, umysł okrąża tę jedna rzecz i próbuje znaleźć różne sposoby, aby otrzymać to, czego chce. Dla mnie to były 73 lata nieustannego pragnienia. Zatem umysł mój zawsze okrąża i jest wokół Swamiego. Mogę rozmawiać z Nim uważnie, nie popełniając błędu. To dlatego Swami napisał słowa: ‘Bliższy Swami’. O Swami! To poprzez Swoją Wszechwiedzę pokazujesz rzeczy teraz, o których mówiliśmy wcześniej w związku z moim pamiętnikiem. Ponieważ nie mam ‘ja’, nie wiem niczego. Za[pomniałam wszystko, co wcześniej napisałam. Jak mogę pamiętać to, o czym rozmawialiśmy 7 lat temu w medytacji?

6 maj 2012 r. Dziś Swami dał Boskie przesłanie na białej karcie.

Na przedniej stronie karty było różowe serce, które znajdowało się w małej torebeczce, związanej biało złotą wstążką. Taka sama wstążka ozdabiała dół torebeczki. Na dole karty było sześć czworokątów, a każdy z nich zawierał różne rzeczy. W pierwszym był wielki bukiet różowych i czerwonych róż, 37 jasno różowych i 3 ciemno różowe. W następnym czworokącie dwie róże były złączone razem, jedna różowa, a druga pomarańczowa. W trzecim było złote pudełeczko, podzielone na dwie części. Z prawej strony było ciemno brązowe serce, a z drugiej strony zostało napisane Dave & Sheila. W czworokątach poniżej było różowe serce, litera L na różowym tle, a w trzecim były litery SV na białym tle. Na odwrocie były dwie góry, a na ich szczycie flaga. Na jednej z flag Mukthi Nialyam, a na drugiej SV, a pod spodem:

‘Kochamy ciebie.’

6 maj 2012 r. Medytacja popołudniowa

Vasantha: Swami, dlaczego dałeś ten obrazek?

Swami: Cały świat będzie wiedział o Mukthi Nilayam, Sai i Vasancie. Ich sława rozprzestrzeni się.

Vasantha: Co oznacza różowe serce oraz słowo Sheila na pierwszej stronie?

Swami: Jest to twoje serce. Twoja Prema jest niewinna i jak u dziecka. Rozprzestrzenia się ona w trzech światach i staje się różami o barwie różowej. Twoje boskie cechy to Sheelam. Flaga Mukthi Nilayam, flaga Vasanthy Sai powiewa na Mount Everest. Zatem cały świat mówi: ‘My kochamy ciebie.’

Vasantha: Czym jest serce w czworokącie i serce w torebeczce?

Swami: Torebka jest zrobiona z tkaniny Sudha Satwa. Jest to Sathya Yuga. W środku jest serce Premy. Zatem poprzez twoją Premę wszyscy stają się stworzeniami serca. Pudełko symbolizuje Sathya Yugę. W środku są twoje boskie Seelam, cechy, Uniwersum serca.

Vasantha: Dobrze, Swami. Jest to piękne. Teraz napiszę.

Koniec medytacji

Spójrzmy teraz na to.

Wewnątrz torebeczki było różowe serce. Jest to torebeczka Sathya Yuga, zrobiona z tkaniny Czystej Świadomości. W środku jest stworzenie mego serca. które jest pełne uczuć Premy. Serce Swamiego i moje łączą się w Czystej Świadomości, w stanie Sudha Satwa (Czysta Świadomość – tłum.) łączą się nasze uczucia poprzez Stupę i tworzą Nowe Stworzenie. Było to samo złote obramowanie na białej torebeczce, jak w pudełku na innym czworoboku. W pudelku z jednej strony jest Uniwersum mego serca, które wypełnione jest pięknymi cechami. Ja poszerzam się jako stworzenie. Zatem wszyscy są jak ja. W ‘Gita Govindam, Kryszna widzi Radhę i mówi, że ona jest:

Chaarusheelay Priya Chaarasheelay

Ta, która posiada piękne, boskie cechy

Pokazuje to 19 cech Radhy. Uczucia mego serca powstają tylko dla Swamiego, a nie dla kogoś innego albo czegoś innego. Moje uczucia rozszerzają się jak Uniwersum. Ponieważ poszerzają się one jak Wszechświat, wszyscy będą mieli takie same uczucia. Swami tworzy Sathya Yugę opartą na uczuciach Radha Kryszna. Tu Swami pokazuje Sathya Yugę jak pudełko. Swami pokazał nadejście Nowej Ery na wiele różnych sposobów. Tu czyni to za pomoc symbolu bukietu róż. Prema rozprzestrzenia się po świecie i czyni wszystkich jak róże. Było 40 róż, z których trzy ciemno różowe.

Pokazuje to, że Sziwa, Szakti i Stworzenie są jednym. 40 wskazuje, że 4 yugi są Purnam. Wszystkie niedoskonałości różnych er są usunięte i yugi stają się Purnam. A teraz kolejny czworobok. Czworobok ten ma żółte tło i dwie róże; jedna jest pomarańczowa, a druga ciemno różowa. Kolor żółty to barwa moich sari, symbolizująca wieczną pannę młodą. Dwie róże – pomarańczowa dla Swamiego, a różowa dla mnie. Wszystkie małżeństwa w Sathya Yudze to małżeństwa Swamiego i moje. Wszyscy mężczyźni będą mieli uczucia Sathya Sai, a wszystkie kobiety – uczucia Vasanthy.

Spójrzmy na trzy czworokąty na dole. Pierwszy z sercem w środku ma białe tło, środkowy z literą L, ma różowe tło. Pokazuje to Miłość Swamiego i moją. Trzeci, z literą S i V na białym tle to symbol Sudha Satwa (Czysta Świadomość – tłum.) To tu Prema Swamiego i moja jednoczą się.

A teraz co jest na odwrocie. Na szczycie Everest powiewa flaga Mukthi Nilayam, a na innej górze – S i V; symbolizuje to Sai i Vasanthę. Swami powiedział, że cały świat będzie wiedział o Mukthi Nilayam, o Nim i o mnie. Nasze uczucia rozprzestrzeniają się po całym świecie. Jest to flaga zwycięstwa, podniesiona ku chwale zadania Awatara, Swamiego. To tylko dzięki Mukthi Nilayam świat zmienia się. Swami narysował cztery linie na pierwszym szczycie, co pokazuje, że niedostatki czterech er są usunięte. Z kolei pod górą, gdzie powiewa flaga Sai Vasantha, jest 5 linii. Pokazuje to, że zmienia się 5 elementów i że wszyscy ulegną transformacji i że cały świat dowie się, kim jesteśmy i wszyscy będą nas kochać.

Na pierwszej stronie, obok białej torebeczki, było 7 par oczu. Oznacza to wygięcie Kundalini. Pokazana jest każda czakra, narysowana jako wygięcie. Czakry również są różowe. To poprzez Kundalini przybywa Nowe Stworzenie. Kiedy to pisałam, znaleziono zdjęcie Swamiego, zrobione naprzeciwko Viswa Brahma Garbha Kottam, przy stopniach, które prowadzą do piątego prakaramu (korytarza Stupy – tłum.)

Na odwrocie zostało napisane:

Prema żyje, dając i wybaczając.

Na wspomnianym zdjęciu Swami ma pomarańczową szatę, ale na zdjęciu, które zostało wycięte, szata jest niebieska. Tu twarz, głowa, ciało i wszystko jest niebieskie. Na dole wydaje się, że kolor różowy miesza się i wyłania się z dolnej części zdjęcia. Jest to forma Sai Kryszna. Poprzez Premę Radha Kryszna zmienia się Yuga. Jest to dowód na to. Nasza Prema tylko daje i wybacza. Teraz wybaczamy wszystkim na świecie, usuwamy karmę wszystkich i dajemy wyzwolenie dla świata. Kryszna nazywał Radhę: ‘Charusheelay Charusheelay.’ To tylko jej 19 cech zmienia świat. To dlatego Swami pokazał, że kolor Kryszny zmienia się.

Rozdział 4

Walka o Prawdę

9 maj 2012 r. Medytacja poranna

Vasantha: Swami, mój Prabhu, powiesz coś tak, jak przedtem mówiłeś?

Swami: Chodź, porozmawiajmy. Kiedyś, gdy Rama i Sita byli w lasach Dandakaranya, usiedli oni blisko jeziora i rozmawiali. Rama zapytał Sitę:

Rama: ‘Powiesz mi o czymś, co wydarzyło się w twojej wczesnej młodości?

Matka Sita odpowiedziała: ‘We wczesnej młodości moje siostry i ja uczyłyśmy się od Guru naszego klanu. Pewnego dnia opowiedział on mam o Królu Harischandra. Powiedział w jaki sposób, chcąc ochronić prawdę, utracił on królestwo oraz sprzedał żonę i dziecko. Zastanawiałam się: ‘Jak może istnieć ktoś taki? Czy jest to możliwe?’ Guru powiedział wtedy, że jest to ten sam rodowód, który reprezentuje panujący obecnie król Dasaratha. Jakże zachwycałam się tym rodowodem! A teraz przybyłam do tego samego rodowodu.’

Swami: W taki sposób rozmawiali ze sobą Rama i Sita. Po czym Rama zostawił żonę i dziecko w lesie, stosując się do Raja Neeti, zasady króla. W młodym wieku uważałaś, że to działanie było niesprawiedliwe. Napisałaś o tym sztukę sceniczną i przyczyniłaś się do tego, że dzieci w niej zagrały. A teraz sprawiasz, że Awatar stoi w miejscu dla świadka i domaga się sprawiedliwości i prawdy. Powiedziałaś: ‘Robię z Adi Awatara’. I to robisz.

Vasantha: Swami, dla mnie jest to tak samo. Zostawiłeś mnie i dzieci!

Swami: To dlatego robisz to wszystko; zmieniasz Mnie i sprowadzasz Mnie z powrotem.

Vasantha: Czy mam to napisać, Swami?

Swami: Tak, tak pisz. Napisz o tym wszystkim jak o Walce o Prawdę.

Vasantha: Dobrze, Swami, napiszę.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Kiedy Rama i Sita byli w lesie Dandakaranya, Rama zapytał ją o zdarzenia, które zostały wyryte w jej umyśle. Sita opowiedziała wówczas o królu Harishchandra. Aby ochraniać prawdę, Harischandra porzucił kraj, sprzedał żonę i dziecko. Zostało to wyryte w umyśle Matki Sity. Władca kraju odmówił powiedzenia kłamstwa i został dozorcą na polu kremacyjnym. Jego żona, królowa oraz syn, książę zostali służącymi w pewnym domu. Ponieważ zdarzenia te wryły się głęboko w umyśle Sity, została żoną Ramy, który urodził się w tej samej linii władców.

Ten sam Rama udał się do lasu z żoną, aby chronić prawdę Swego ojca. Gdy Rama został królem, usłyszawszy słowa dhobi (pracza – tłum.), pozostawił swoją żonę w lesie. Ten, który porzucił swe królestwo dla prawdy, teraz słuchał słów zwyczajnego dhobi, a czyniąc to postawił znak zapytania wątpiąc w czystość żony. Dlaczego? Rama poprosił Matkę Sitę, aby weszła w ogień w obecności wszystkich, zanim znowu ją zaakceptuje. To wtedy Dewy, Agni Dewa i Dasaratha powiedzieli Mu, aby zaakceptował Sitę. Dlaczego była wtedy ta straszliwa próba? Na koniec Lava i Kusa śpiewali epos Ramy, którego nauczył ich Valmiki. To dopiero wtedy Rama uświadomił sobie i ponownie zawezwał Sitę. Ale czas minął i Matka Sita weszła w Ziemię , opuszczając ten świat. Czas Awatara Ramy upłynął i Sri Rama poszedł do nieba. To opisana niesprawiedliwość wyrządzona Matce Sicie utkwiła w moim umyśle w bardzo młodym wieku.

Kiedy byłam młoda, słyszałam opowieść o Andal i – podobnie jak ona – chciałam poślubić Krysznę. Ślub się odbył. Ale Swami odseparował się ode mnie, kiedy urodziły się dzieci. Wówczas to zaczęłam usilnie szukać Boga i oddawałam się nieustannej sadhanie. Po czym napisałam wiele sztuk scenicznych mówiących o wadach ‘Ramayany’ i ‘Mahabharaty’; sprawiłam, że moje dzieci występowały w tych sztukach. Awatarzy zstępują dla dobra świata i aby ustanowić dharmę (prawość – tłum.) Ale nie robią oni niczego dla swojej rodziny. To dlatego Swami powiedział, że zabiegam o sprawiedliwość i powoduję, że Awatar staje jako świadek. Przed kilkoma laty Swami napisał o tym w formie wiersza. Napisałam, że mój stan jest taki sam.

Najpotężniejszy Awatar przybył, poślubił mnie, a kiedy urodziły się dzieci, oddzielił się. Swami sprawił, że piszę książki, mówiące o tym, kim jestem. Odebrał On wszystkie książki w sposób ukryty, nie robiąc niczego bezpośrednio. Również istnieje znak zapytania dotyczący mej niewinności. Matka Sita przynajmniej przez jakiś czas żyła z Ramą. Ale dla mnie nie ma niczego. Stąd też walczę o Sathyam (Prawdę – tłum.) Bóg jest Sathyam. Zstępuje On jako Awatar i jest Sathyam. Wobec tego dlaczego ukrył On rzeczy?

Rama urodził się w linii Harischandra, prawda? Aby obietnica Jego ojca została dotrzymana, Rama porzucił królestwo, ale nie ochronił prawdy Swej żony. Swami też pochodzi z tej samej linii Awatarów. Udowodnił On, kim jest. Ale powiada On: ‘Wszystko dzieje się dla zadania Awatara.’ Najpotężniejszy Awatar przybył i usuwa wszelkie wady poprzednich Awatarów. On zmienia wszystko poprzez ten sam stan i okoliczności. On uczynił mnie jak Matka Sita, podsycał On me uczucia i sprawił, że płaczę. To dzięki temu oraz moim uczuciom Swami przynosi Nową Yugę. Opuścił więc On ciało i przybywa znów, aby ustanowić prawdę. Całe moje życie to walka o prawdę. Życie wszystkich jest walką o prawdę. Ale ludzie będą kontynuować walkę w cyklu narodzin i śmierci, póki nie uzyskają Boga. Do tego czasu ich walka nigdy nie ustanie. Takie jest życie zwykłych ludzi. Jednakże w swoim życiu ja usuwam wady Awatarów i ujawniam prawdę. Dlatego narodziłam się. 25 czerwca 2006 r. Swami powiedział wiersz:

Ty jesteś połową, oddzieloną od Adi

Sprawiedliwości poszukujesz

Zamieniasz siebie w jyothi

Pokazujesz, że Adi i Padi

Takie same są – Jedno Jedno Jedno

Złożyłaś w sądzie sprawę powodując, że

Madhava staje jako świadek

A potem piszesz orzeczenie sama

Niszczę cały świat

Czynię z Adi Awatara

Napisałam o tym wcześniej. Urodziłam się tu ze Swamiego jako Jego połowa. Wędrowałam tu i tam, poszukując sprawiedliwości. Są to siedemdziesiąt dwa lata wędrówki. Przekonuję, że ponieważ Awatarzy popełnili błędy, zniszczę Kali Yugę i przyniosę nową Sathya Yugę. Wtedy sprawię, że Pierwotna Dusza przybędzie jako Awatar. To dlatego Swami opuścił świat. teraz przybywa On w nowym ciele, Pełny i Kompletny. Pokazujemy światu, że Adi i Padi, Pierwotna Dusza i Jego połowa, są takie same. Przybywamy, pokazujemy światu i wracamy do swego miejsca. Jest to zadanie Awatara. Tylko dlatego zstąpiliśmy tu. Moja walka o prawdę rozpoczęła się wraz z narodzinami. Myślałam: ‘Dlaczego ludzie zachowują się niezgodnie z prawdą? Dlaczego ludzie mówią w ten sposób? Dlaczego ten świat jest taki?” Nie potrafiłam zrozumieć. Stosowałam Sadhanę. Dobrze, ludzie tacy są, ale dlaczego Awatarzy? Dlaczego oni zachowują się w taki sposób? Jaki jest powód? Dopiero teraz rozumiem. Awatarzy też ulegają wpływom ignorancji ludzi. Poprzysięgłam więc, że uwolnię świat od ignorancji.

Matka Sita

1. W wyniku głębokich wrażeń poślubiła Ramę.

2. Sathya Harishchandry dotknęła umysłu Sity.

Vasantha

1. Wskutek moich głębokich wrażeń i pragnienia przybył Sai Kryszna i poślubił mnie.

2. Niesprawiedliwość Ramy wobec Sity dotknęła mego umysłu.

Zatem moja walka o prawdę trwa i rodzi się Sathya Yuga. ‘Mahabharata’ ukończona została w ciągu 18 dni, jest to Wielki Świat wojny, zakończy się po upływie 80 lat (gdy Sri Vasantha Sai ukończy 80 lat – tłum.).

Głębokie wrażenia Sity, związane z rodowodem Harischandry, dały jej ślub z Ramą, który pochodził z tej samej linii. W młodym wieku moim głębokim wrażeniem było pragnienie poślubienia Kryszny, zatem poślubiłam Sai Krysznę, z linii Awatara. Zawsze miałam pytanie w umyśle: „Dlaczego ‘Ramayana’ nie zakończyła się koronacją Ramy?” Wszystko to jest Awatara mistrzowski plan. Dopiero teraz rozumiem, dlaczego w moim odczycie Nadi napisane jest, że Swami oznajmi, iż jestem Sita. Jest to dlatego, że Radha nie poślubiła Kryszny, tylko Rama i Sita mieli ślub. Ale to tylko Prema oraz Jedność Radhy i Kryszny zostały użyte dla Sathya Yugi.

Rozdział 5

Powodzenia

Dziś Swami dał kawałek kartki, zawierającej rysunek. Było tam napisane: ‘GOOD LUCK’ (powodzenia – tłum.) – w różnych kolorach.

G było zielone, dwa ‘O’ białe, D – pomarańczowe. Litery O były narysowane jak dwoje oczu. Pod dwiema literami O była różowa litera L; U – purpurowa, co jest kolorem naszego połączenia, a C – zielona, zaś K – niebieska. Pod napisem czerwone usta w uśmiechu. Różowa litera L, wyglądała jak nos, który symbolizuje oddech. W Nowej Yudze Prema jest oddechem wszystkich. U – oznacza związek (‘union’ – ang. – tłum.) i jest to związek K czyli niebieski Kryszna oraz różowy kolor Radhy, C jest zielona i symbolizuje Stworzenie (‘Creation’ – ang. tłum.) K, niebieska to symbol Kryszny. Oczy są białe, Czysta Świadomość, a G to God (Bóg). D – pomarańczowa, symbol Swamiego, Boskość (ang. ‘Divine’ – tłum.) Głowa ma złote włosy i wszystkie tworzą litery S i V, co oznacza uczucie dotyku. Jest to jedna twarz.

Na górze jest 8 serc; pierwsze i ostatnie jest różowe, zaś 6 serc w środku, pomarańczowych. Takie same serca są na dole strony, ale połączone one zostały z zielonymi S, których jest razem pięć. Po prawej stronie kartki były trzy niebieskie i trzy pomarańczowe linie – jest to Swami i Kryszna. Ponieważ Uniwersum staje się Vaikuntą, łączy się ono z 8. sercami; 8 dla Mahawisznu i 8 dla Mahalakszmi. W czterech rogach – różowe serca. Jest to nowe Uniwersum, które przybywa poprzez Swamiego i moje serce. Jest to Złota Yuga. Tu uczucie dotyku dotyka jedynie Boga. Jest to Boga Boskie Stworzenie. Dla Nowego Stworzenia Swami mówi: ‘Powodzenia’. Twarz też wyglądała, jak twarz Swamiego. Nowe Stworzenie jest Boga Boskim Stworzeniem. Ponieważ Uniwersum przybywa od Swamiego, pokazuje On to za pomocą rysunku. Nowe Stworzenie przybywa z Premą Sathya Sai i Vasanthy Sai, z Premą Radha i Kryszny jako podstawą. Będzie ona zawsze zielona; wszystko połączone jest z Sathyam Sathya Sai. W jak bardzo różny sposób Swami pokazuje wielokrotnie jak przybywa Nowe Stworzenie i Sathya Yuga! Wczoraj Swami dał małą żółtą torebeczkę. Było tam napisane:

OM SRI SAI RAM

Shiva Parvathi Kalyana Mahotsava

Wrzesień 2010 r.

Swami już wcześniej dał kilka takich torebek. Jednakże ta była bardzo mała. Na górze była Purnakumbha, niżej, po obu stronach były udekorowane słupy w formie palm bananowych oraz instrument muzyczny Nadaswara. Wiązanki liści mango utworzone zostały z 7. liści i było ich 7. Dekoracje rozpięte były między dwiema palmami bananowymi. W 2010 r. we wrześniu w Prashanthi przeprowadzono rytuał zaślubin Sziwa Parvathi. Następnie my przeprowadziliśmy rytuał zaślubin Sziwa Parvathi. W 2009 r. z okazji święta Krishna Jayanthi Swami poprosił nas, abyśmy przeprowadzili rytuał zaślubin Kryszny i Andal. Tydzień później w Prashanthi Nilayam rytuał Andal Kalyan wykonano przed Swamim. Torebka, którą wtedy dał Swami, ukazała się tu teraz. Wrzesień to miesiąc uroczystości Stupy. Swami to tylko pokazuje. To ze światyni Garbha Kottam nasze uczucia wychodzą poprzez Supę i idą w świat, wypełniając Przestrzeń. Wszędzie przeprowadzone będą zaślubiny Sziwa Parvathi. Każdego Parvathi u podstawy Kundalini, w Muladharze połączy się z Sziwą w czakrze Adźnia.

Są to zaślubiny Sziwa Parvathi. Kamadahana Sziwy, która spala pragnienia oraz pokuta Parvathi, przybywają razem i zmieniają ludzkość; rodzi się Nowe Stworzenie. Jest to dziwne stworzenie. Tu Kamadahana i pokuta przybywają razem i tworzą stworzenie. Jest to połączenie uczuć, stworzenie uczuć, bez połączenia ciała. Tylko poprzez uczucia rodzi się człowiek. To każde uczucie człowieka, które staje się głębokim wrażeniem, decyduje o narodzinach i śmierci. Jest to zadanie Awatara, Swamiego, które to pokazuje. To stworzenie stwarzane jest przez Sathyę i Premę. Kamadahana to stan, w którym nie istnieje nawet najmniejsze pragnienie. Nazywa się to Sathya. Prema znaczy pokuta, sama Prema to pokuta. Kiedy okazuje się miłość wszystkim, staje się to pokutą.

10 maj, 2012 r. medytacja poranna

Vasantha: Swami, dziś umieszczamy książkę w internecie, pragnę Twego błogosławieństwa, Swami.

Swami: Oczywiście, Moje błogosławieństwa tam są, publikuj.

Vasantha: Swami, powiedz coś.

Swami: Widzisz, jak nasze uczucia wychodzą z Garbha Kottam. Zazwyczaj w świątyni, w sanktuarium, znajduje się przywołana Kosmiczna Świadomość. Ci, którzy oddają tam cześć zgodnie ze swoją wiarą, otrzymują korzyść. Ale tu nie jest tak. Twoje uczucia i Moje uczucia wychodzą stąd na zewnątrz i tworzą Kosmiczną Świadomość. Nie jest ona wyciągana z Przestrzeni, my posyłamy ją stąd ku Przestrzeni. Posyłamy nasze własne uczucia.

Vasantha: Teraz rozumiem, Swami.

Koniec medytacji.

Teraz popatrzmy na to.

Wewnętrzne sanktuarium świątyni budowane jest według Siastr Agama. Następnie zgodnie z pismami świętymi oraz oddaniem boskie moce wchodzą w bóstwo. Z kolei ci, którzy czczą bóstwo, otrzymują owoce zgodnie ze swoją wiarą. Kosmiczna Świadomość, która jest w Przestrzeni, wciągana jest do środka. Ale Viswa Brahma Garbha Kottam nie jest taka. Jest to Kosmiczne Łono. Tu Kosmiczne Łono nie jest wciągane do środka, ale zamiast tego wysyłane jest stąd w Przestrzeń. Tu w sanktuarium są tylko stopy Swamiego i moje ręce. Pokazuje to, że jest to Vaikunta, To stąd dobywa się Nowe Stworzenie poprzez nasze uczucia.

Generalnie bóstwo świątyni nie czyni niczego. Są to wszystko Bogowie Świadkowie i funkcjonują zgodnie z wiarą wielbiciela. To dobre i złe cechy w każdym są powodem radości albo cierpienia. Ci, którzy wielbią Boga całym sercem, mają swe problemy rozwiązane, a ich cierpienie kończy się. Dzięki temu wiara ludzi oraz oddanie wzrasta coraz bardziej. Z kolei moce boga i bogiń świątyni również wzrastają. Pisałam o tym wcześniej i porównałam małą świątynię we wsi ze świątynią Tirupathi.

Tu jest pokazane, w jaki sposób funkcjonują uczucia Swamiego i moje. Swami nie jest teraz Bogiem w stanie świadka. Jest On Bogiem uczuć. Wylałam swe uczucia w ponad 100 książkach. Jest to świątynia naszego serca i przedtem, aż do chwili obecnej, nigdzie nie została zbudowana. Pokazuje ona, jak funkcjonuje nasze serce. Wypełnia ona Uniwersum naszymi uczuciami. Stupa, która jest moją Kundalini, ciągnie uczucia i wylewa je na zewnątrz jako Uczucia Kosmiczne. Zazwyczaj Kosmiczne Uczucia świątyni są wyciągane z zewnątrz do wnętrza, ale tu Viswa Brahma Garbha Kottam wypycha Kosmiczną Świadomość na zewnątrz. Wszyscy Awatarzy tacy, jak Rama i Kryszna mają świątynie, ale tam, zgodnie z bhavana (oddanie – tłum.) wszystkich, obdarza ona owocami.

A tu jest świątynia Swamiego. Jest to również świątynia Awatara. Ale świątynia ta nie obdarza korzyściami zgodnie z bhavaną poszczególnych wielbicieli. Ta świątynia wprowadza moje bhavana w czyn. Wszystkie inne świątynie są Yath Bhavan Tat astu. O cokolwiek się prosi, mówi Swami: „Błogosławię i to się stanie.” Jakie jest Bhavana, tak się stanie. On błogosławi i to się staje. Wszystkie świątynie są świątyniami błogosławiącymi i mówią: ‘Tat astu”, ale świątynia Viswa Brahma Garbha Kottam jest świątynią Yath Bhavam Tath Bhavathi (‘Jak myślisz, to się staje’ – tłum.) Ta świątynia wprowadza moje bhavana w działanie. Daje ona światu wyzwolenie, Nowe Stworzenie oraz Sathya Yugę. Poprzez moje Bhavana Swami przynosi Vaikuntę na Ziemię. To stąd Nowe Stworzenie wychodzi ze Swamiego. Do tej pory to się nigdy nie zdarzyło na świecie. Wszystkie świątynie na świecie przywołują Kosmiczną Świadomość, ale tutejsza świątynia rozprzestrzenia Kosmiczną Świadomość na zewnątrz. I to jest wszystko.

Rozdział 6

Grupa Gity

Przez ostatnie dwa dni Amar pracował nieprzerwanie na komputerze, abyśmy mogli umieścić książkę w internecie. Nie miał on zatem czasu, aby poszukać Boskiej poczty. Wieczorem w trakcie satsangu powiedziałam: „Nie ma przesłania od Swamiego od dwóch dni!” On bezzwłocznie udał się do biura i przyniósł kartkę. Było napisane: ‘Faktura Fundacji Books and Publications’. Były na niej dwie kopie zdjęć obu moich dłoni. Na odwrocie kartki zostało napisane:

Grupa Gity

Wszyscy to widzieli. On znowu przyniósł kartkę. Na niej Swami napisał sześć wyrazów pomarańczowym pismem. Najpierw przyjrzyjmy się pierwszej kartce.

11 maj, 2012 r. Rano zapytałam Swamiego o to przesłanie.

Vasantha: Czym są moje ręce i napis ‘Grupa Gity’?

Swami: Ty zawsze trzymasz się Swamigo rękoma. Czynisz wszystkich takimi, jak ty na tym świecie, jako Vasanthamayam. Sprawiasz, że wszyscy na świecie praktykują Gitę, jak ty praktykowałaś; czynisz wszystkich takimi, jak ty. Wszyscy to grupy Gity.

Vasantha: Jak Swami? Stitaprajna, Karma Jogini...takich 18 grup?

Swami: Tak, takich. Napisz.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Od wczesnego wieku uchwyciłam się Kryszny. Kryszna potem powiedział, że On jest Swamim. Wtedy uchwyciłam się Swamiego i Jego stóp. Zaczęłam czytać Bhagavad Gitę, kiedy byłam młoda. Ojciec mój nauczył mnie tego. Swami dał mi potem 108 imion i poprosił mnie, abym połączyła je z 18. rozdziałami Gity, pokazując, jak stosowałam je w praktyce. Porównałam każdy rozdział Gity ze swoim życiem i napisałam. Naturalne życie, jakie prowadzę, stało się Gitą; jak żyłam w sposób naturalny. Potem dowiedziałam się o Swamim i to On poprosił mnie, abym pisała. Dopiero wtedy dowiedziałam się, że moje życie stało się Gitą. Moje życie stało się nieświadomie Gitą.

Vishada Yoga – Rozdział 1

Joga smutków tego świata. Na tym świecie, gdzie tylko nie spojrzeć, wszędzie są problemy, choroby, trudności i smutki. Gita narodziła się, aby wybawić ludzkość. Kiedy Arjuna ujrzał pole bitwy przed sobą, stał się zmęczony. To wtedy Bhagawan Kryszna nauczał Gity. Teraz jest podobnie. Jest to bardzo trudny okres Kali. Kali Yuga to zaiste pole bitwy. Tu zstąpił Swami jako Awatar i nauczał wszystkich Gity. Robił to przez 84 lata, ale kto się zmienił? Swami sprowadził mnie dla Swego zadania. Poprzez Premę, jaką mam dla Niego, zmieniam świat w Vasanthamayam. Chcę żyć ze Swamim; chcę, aby wszyscy byli jak ja i uchwycili się tylko Boga. Dopiero wtedy nie będą oni mieszać się w życie Boga. Najpierw powiedziałam, że dwie ręce nie wystarczą, aby uchwycić się Jego stóp; prosiłam o 1000 rąk. Ale to także nie było dla mnie dosyć, sprawowałam więc pokutę dla dobra całego świata, aby stał się on jak ja i uchwycił się Swamiego. Jest to Vasanthamayam.

Tu wszyscy będą praktykowali w swoim życiu Gitę, tak jak ja. Na tym świecie każdy ma różne cechy. Tu niektórzy chcą żyć jak Stitaprajna z drugiego rozdziału Gity. Oni zawsze mają spokojny umysł, nigdy nie chwieje się on z żadnego powodu. Są trzy rodzaje Stitaprajna: Wie on, że ciało jest zniszczalne, Atma jest niezniszczalna i zna on obowiązki człowieka. Są to cechy Stitaprajna. Ciało ulegnie zniszczeniu. Wszelkie nasze trudności i smutki spowodowane są tym, że łączymy ‘ja i moje’ z ciałem. Tak więc stale rodzimy się i umieramy. Niczego nie zabieramy ze sobą, kiedy opuszczamy ten świat. Musimy być stanowczy i silni w tym przekonaniu. Atma jest niezniszczalna, łączy ona nas z Bogiem. Musimy więc łączyć ją z Bogiem. Jaki jest obowiązek człowieka? Tylko uzyskanie Boga. Człowiek otrzymał narodziny tylko po to. Musimy to sobie uświadomić, stosować sadhanę i prowadzić duchowe życie. Rodzimy się tu, aby już się nie rodzić. Ci, którzy uświadomią to sobie prawidłowo, cokolwiek będzie się im działo, nie będą się chwiać w życiu. W nowej Sathya Yudze ci, którzy mają taką mentalność, żyją jako Sankya Jogini, Stitaprajna. Będą oni prowadzili życie, oparte na tej mądrości.

Karma Yoga – Rozdział 3

Tu człowiek wykonuje wszystką Karmę (czynności – tłum.) jak Jogę. Cokolwiek się robi od rana do nocy, wszelkie czynności, czyni się to z bhavana (oddaniem – tłum.), uczuciem lub podejściem, że robione jest to dla Boga. Napisałam w książce „Sai Gita Pravachanam” w jaki sposób prowadziłam życie jak Karma Jogin. Najlepszym tego przykładem są wielbiciele Bhaktha Vijayam. Wszyscy oni mieli inną pracę i zawody. Jeden był garncarzem, drugi tkaczem, fryzjerem, kupcem, gospodynią domową. Niezależnie od tego, co oni robili, niezależnie od zawodu, każdą czynność wykonywali jako Karma Joga. W ten sam sposób wszyscy będą postępowali w Sathya Yudze. Karma Yoga to najłatwiejsza ścieżka. Nie możemy żyć bez wykonywania czynności; nawet jedzenie, oddychanie, spanie – wszystko jest Karmą. Bez Karmy nie możemy żyć, robimy więc wszystko jak Jogę. Robimy wszystko jak ofiarę Bogu; wówczas wszystko, cokolwiek czynimy, staje się Karma Yogą. Jest to Karma Joga. Ci, którzy robią to mentalnie, żyją jak Karma Jogini.

Jnana Karma Sanyasa Yoga – Rozdział 4

Jnana znaczy tu Brahma Jnana, wiedza Boga. Bóg nauczył jej najpierw Suryę (boga Słońca – tłum.). To bóg Słońca naucza nas tej Yogi Jnana Karma Sanyasa. Tu Karma staje się Akarmą, brakiem działania. Oznacza to, że chociaż wykonujemy wszelkie czynności, nie robimy jednak niczego. Jakąkolwiek Karmę czynimy, nie dotyka ona nas. Kiedy wykonujemy jakąś czynność, powstaje wiele myśli: „Robię to, on powiedział to”. Powstaje wiele uczuć pragnienia, gniewu, nienawiści, zazdrości, kłamstwa. Jeżeli będziemy wykonywali czynności bez tych uczuć, będzie to Akarma i nic nas nie będzie dotykać. Jeżeli będziemy wykonywali pracę całym sercem dla Boga, będzie to Vikarma. Kiedy wykonujemy Karmę jako Vikarmę, powstaje ogromna moc. Mocą tą jest Akarma. Żyłam tylko dla Boga od samych narodzin. Zatem przez ostatnie 72 lata cokolwiek robię, wszystko robię z myślą o Bogu. Tak więc żadna Karma mnie nie dotyka. Ja nie dotknęłam świata i jestem sama. Zwykła Karma, która wykonywana jest codziennie, taka jak jedzenie, spanie, rozmawianie, praca itd., cała ta zwykła Karma nie dotyka mnie. Potem moja nauka, małżeństwo, dzieci, rodzina, nauka dzieci, ich ślub – nic mnie nie dotknęło. Jest to życie.

Wykonywałam zatem Karmę jak Vikarmę, myśląc tylko o Bogu. Ponieważ wykonywałam wszelkie czynności jak Vikarmę, eksplodowała olbrzymia Akarma i powstała ogromna moc. Moce te zwielokrotniły się i stały się Wielkim Wybuchem. Moc z mej Sahasrary eksplodowała i staje się Eksplozją Kosmiczną. Stąd dobywa się amrita i staje się Nowym Stworzeniem. To ta ogromna moc, zawarta w Akarmie, zmienia Kali Yugę w Sathya Yugę. Kiedy wykonujemy czynność, czynimy Karmę jako ofiarę dla Boga bez reakcji. Wówczas staje się to Akarmą. Moje życie jest przykładem pokazującym moc Akarmy. Stupa i Viswa Brahma Garbha Kottam pokazują, jaki jest mój umysł. Gita naucza osobę indywidualną świadomości. Na poziomie społeczeństwa i świata staje się to potężną Akarmą. Ponieważ ja wykonywałam wszelkie czynności w ten sposób, stałam się jednym ze Swamim. W Sathya Yudze zwykła Karma ludzi staje się Karma Jogą i Akarmą. Wszystko staje się świadomością, a potem Sathya Yugą. Tu ten, kto chce wykonywać czynność, jest Karma Joginem. Wszyscy stają się Joginami Jnana Karma Sanyasa. Jest to wszystko jedna grupa.

Karma Sanyasa Yoga- Rozdział 5

Ten rozdział naucza, jak należy wykonywać czynność jako Sanyasin, porzucając wszystko. Ci, którzy są w tym stanie, jakąkolwiek pracę wykonują, robią wszystko z myślą o Bogu. Wszystko jest Maya, tylko Bóg jest Prawdą. Wszystko robione jest w tym stanie. W stanie tym człowiek łączy się ze stanem Boga. Nie ma on przywiązania do niczego. Wszystko z wyjątkiem Boga jest zniszczalne. Umysł takiego człowieka jest więc taki; całkowite wyrzeczenie. Następnie osiąga się stan, w którym Karma Jogin i Sanyasin są tacy sami. Wykonuje on wszelkie czynności jako Karma Jogin, ale jest w stanie nie wykonywania niczego. Jest to Sanyas Joga. Bóg podaje na to przykład Słońca. Rano Słońce wschodzi i świat budzi się. Wszyscy zaczynają pracę. Kiedy Słońce zachodzi, jest noc, wszyscy idą spać. Ale Słońce nie robi niczego; ono nie porusza się. Jest ono w takim stanie, w jakim jest. To Ziemia kręci się wokół Słońca i funkcjonuje. Mówimy, że Słońce wschodzi rano i zachodzi wieczorem. Ale prawdę mówiąc, nie robi ono niczego. Jest to stan Sanyas. On robi wszystko, ale nie robi niczego. Moje życie jest w tym stanie. Robię wszystko, ale nie robię niczego. Dlatego przybywa Wyzwolenie Świata. Jest to robienie wszystkiego, ale nie robienie niczego. Jest to stan Sanyas. Ci, którzy posiadają ten rodzaj mentalności, będą żyli w tym stanie w Nowym Stworzeniu.

Dhyana Yoga – Rozdział 6

Z całkowitą koncentracją i ze skupionym umysłem medytujemy. Jest to medytacja. Jeżeli tylko siedzimy i zamykamy oczy, nie jest to medytacja. Dla medytacji całkowita koncentracja, ćwiczenie, beznamiętność oraz dobry wzrok – wszystko to jest bardzo potrzebne. W rozdziale tym Sri Kryszna mówi:

...”Ten, kto widzi Mnie wszędzie i widzi wszystkie rzeczy we Mnie, nie traci Mnie z pola widzenia, ani Ja jego.”

Jest to ostatni etap Dhyana Jogi. Widzenie Boga wszędzie i we wszystkim jest tym, co oznajmiają pisma święte. Wszyscy o tym wiedzą. Wielu świętych, mędrców, joginów widziało. Jednakże Swami i ja przybyliśmy, aby to zademonstrować. Widziałam Swamiego wszędzie, w każdym i we wszystkim. Ale – myślałam – Swami też musi mnie widzieć. Moje życie jest demonstracją zacytowanego wersu. Jest to prawda w stu procentach.

Kryszna mówi, że On też widzi nas wszędzie. Ale czy On to demonstrował? Swami musi udowodnić, że zobaczy mnie On wszędzie. To tylko dlatego przybyliśmy i demonstrujemy. Każde słowo z osobna w Gicie jest Prawdą; powiedział to Sam Bóg. Widziałam Swamiego wszędzie i we wszystkim. A teraz Swami widzi mnie w każdym i we wszystkim. Jest to Nowe Stworzenie, w którym będziemy tylko my dwoje. Ja widziałam Swamiego nie tylko we wszystkich żywych stworzeniach, ale widzę Go także w przedmiotach nie ożywionych. Prahlada powiedział, że Bóg istnieje wszędzie; aby udowodnić, że jego słowa są prawdziwe, Pan Narasimha wyszedł z filaru. Prahlada widział Awatara Narasimhę, Awatar Narasimha widział Prahladę i to wszystko; skończone. Prahlada powiedział, że Bóg jest we wszystkim, poczynając od filaru, a na źdźble trawy kończąc. Teraz, kiedy mówię, że widzę Go w całym stworzeniu, On musi mnie widzieć. Tak więc Nowe Stworzenie przybywa jako Sathya Mayam Vasanthamayam. Gdziekolwiek jest Sai, tam jest Vasantha. Jest to Dhyana Joga. Medytacja to oddzielanie umysłu i ciała.

11 maj 2012 r. Medytacja popołudniowa

Vasantha: Jak piszę o Dhana Jodze?

Swami: Twoje życie jest zaiste medytacją, niczego innego nie mówię niż to. Żyjemy razem w twoim świecie medytacji, oddzieleni od świata.

Koniec medytacji

Teraz popatrzmy. Moje życie jest medytacją. Chociaż ciało moje istnieje na świecie, żyję ze Swamim w swoim świecie medytacji. Również od młodego wieku żyłam ze Swamim w świecie wyimaginowanym. Później żyłam ze Swamim. Żyłam z Nim w swoim świecie medytacji. Najpierw żyłam na Srebrnej Wyspie. Teraz żyję w Suddha Satwa, Czystej Świadomości. Mój świat medytacyjny teraz przychodzi na Ziemię. W ten sposób ci wszyscy, którzy zainteresowani są i chętnie medytują, oddzielą umysł od ciała. Turiyananda oddzielił umysł od ciała na czas operacji. W Sathya Yudze; ci, którzy chcą żyć życiem medytacyjnym, przez całe swe życie będą mieli umysł oddzielony od ciała.

Swami dał kartkę napisaną kolorem połączenia (purpurowy – tłum.); napisał On:

‘Dziękuję kochana Amma Prema Sai’

Diana Stella

Kiedy zapytałam o to Swamiego, powiedział On: „Świat mówi ‘dziękuję’ kochana Amma.” A w wyrazie Amma i P w wyrazie Prema były w kształcie serca. Diana symbolizuje dhyana (medytacja – tłum.), a stella znaczy gwiazda. Zatem to dzięki rozmowom, które Swami i ja mamy w trakcie medytacji, nasze uczucia z głębi serca wychodzą w świat z wibracji gwiazdy i wypełniają wszędzie. Wyrazy Prema Sai pokazują, że przybywa Prema Sai. A i P wskazują na związek naszych serc w Viswa Brahma Garbha Kottam. To stąd nasze uczucia idą do Stupy i są wysyłane z wibracji gwiazdy.

Jnana Vijnana Yoga – Rozdział 7

Następnie jest ‘Jnana Vijnana Yoga’, jest to ścieżka prapatthi, Joga Absolutnego podporządkowania się Bogu. Czym jest mądrość? Jest to kontemplowanie i otrzymanie jasności. Vijnana znaczy stosowanie w praktyce mądrości, które zostały uzyskane przez kontemplację. Nie powinniśmy poprzestać na wiedzy, lecz praktykować mądrość w życiu. Musimy to robić.

Istnieje tylko Jedna Atma, która funkcjonuje we wszystkich. Bóg i stworzenie są takie same. Cały świat połączony jest z Bogiem, jak koraliki nanizane na jedną nić. Ale wskutek ignorancji widzimy tylko różnice. Istnieje tylko Jedna Atma, która jest wszech przenikająca. Istnieje tylko jedna Atma Chaitanyam (Czysta Świadomość, czyt. ćaitanjam – tłum.) w całym stworzeniu. Jednak wskutek Mayi oddzielamy wszystko jako ja, moje i twoje. Tylko Bóg jest Prawdą. Trzeba to sobie uświadomić i stale kontemplować. To poprzez kontemplację przybywa jasność. Jest to mądrość. Ale nie wystarczy znać mądrość; musimy ją pokazać w działaniach i praktyce. Mądrość to nie sama wiedza książkowa; musi być ona zastosowana w praktyce w życiu. Jest to Vijnana. Jest to związek Jnana i Vijnana.

W omawianym rozdziale Sri Kryszna mówi o trzech rodzajach wielbicieli. Są to Aartha, Arthaarthi i Jignasu. Popatrzmy.

Aartha ma topniejące serce, myśląc o Bogu. Arthaarthi oznacza tego, który pragnie uzyskać, ale nie jest to pragnienie uzyskania czegoś materialnego albo przedmiotu; człowiek taki pragnie, aby było dobrze oraz pragnie dobroci, bogactwa duchowego. Jignasu pragnie użyć swego intelektu. Tacy ludzie chcą wiedzy i analizują wszystko intelektualnie. Analizują oni wszystko, poszukując prawdy. Na koniec Kryszna mówi o Jnani. Taki człowiek nie pragnie niczego, okazuje jedynie oddanie i Premę Bogu. Tu Sri Kryszna oznajmia, że Jnani lubi najbardziej. Następnie w 18. wersie Kryszna mówi: „Z Mego punktu widzenia Jnani jest zaiste Moją własną Jaźnią.”

Jnani jest Jego formą. One są takie same. Ponieważ stosowałam w praktyce omawiany rozdział, Swami powiedział: „Ty jesteś Moją połową, ty i Ja jesteśmy Jedno”. Urodziłam się ze Swamiego. Sam Swami powiedział mi o mądrości, której dotąd nie ujawniono światu i poprosił mnie, abym wszystko napisała. Demonstruję wspomniane trzy rodzaje oddania. Jak Aartha płakałam z tęsknoty za Swamim od narodzin do chwili obecnej. Jak Arthaarthi pragnę bogactwa, dobra dla wszystkich. Chcę znać prawdziwe znaczenie wszystkiego. Jak Jignasu chcę, aby inteligencja uczyniła wszystkich takimi, jak ja. Chcę, aby wszyscy byli tacy. Nie będzie ignorantów dhobi jak ten, który rozdzielił rodzinę Boga.

Wszyscy staną się ludźmi wiedzy; wszyscy będą filozofami. I na koniec stan Jnani. Jnani i Bóg są Jednym. Jest to stan Samadhi. Jak może pisać Jeeva (dusza indywidualna, czyt. dżiwa – tłum.), która uzyskuje ten stan? Swami powiedział, że istnieją dwa stany, które są ponad czakrą Adźnia w Sahasrarze. Jeden to ten, kiedy Jeeva łączy się z Sziwą w Samadhi. Wielbiciel, który uzyskuje ten stan, opuszcza swe ciało w ciągu 21 dni. Drugi stan to Brahmarandra. Tu Jeeva i Sziwa są w stanie połączenia. Pozostają jako dwoje, ale są w Jednej Atmie, w stanie Jednego ciała. Tu Ida Pingala Nadi aktywowana jest razem. Są one jak dwa węże, przeplatające się i spoglądające na siebie.

Swami mówi, że muszę być w tym stanie dla Jego zdania Awatara. Napisałam o tym szczegółowo w „Sai Gita Pravachanam”. Jest to mój stan; w stanie, w którym jestem w każdym czasie, piszę. Chociaż jestem połączona ze Swamim, jestem sama. Jest tak dlatego, abym była w stanie pisać wyższe mądrości. Dopiero teraz rozumiem, co napisałam w „Sai Gita Pravachanam”. Jestem w stanie Brahmarandra.

13 maj 2012 r. Medytacja poranna

Vasantha: Swami, powiedz o Ida Pingala.

Swami: Jest to nasz stan. Nigdy się nie rozdzielamy, od narodzin jesteśmy razem. Przybyliśmy, aby zademonstrować to dla dobra świata. To tylko dlatego napisałem: ‘O samotny lotosie.’ Ty nie jesteś w tym Najwyższym Stanie wskutek sadhany. Jest to nasz naturalny stan. Zawsze jesteśmy w tym samym stanie, stanie Brahmarandra.

Vasantha: Teraz rozumiem i napiszę, Swami.

Koniec medytacji

Spójrzmy teraz. Kiedy pisałam 7. rozdział, napisałam o dwóch stanach w Sahasrarze. Jeden to stan Samadhi, kiedy Jeeva łączy się z Sziwą. Kto uzyskuje ten stan, opuszcza ciało w ciągu 21 dni. Drugim stanem jest Brahmarandra; jest to stan połączenia, kiedy doświadcza się, będąc w ciele. Jeeva, która uzyskuje Boga, łączy się z Nim, opuszczając ciało; drugim stanem jest Brahmarandra. Jeeva jest w ciele, będąc w stanie połączenia się. Jest to mój stan.

Połączyłam się ze Swamim w Jaskini Vashista w 2002 r. Moje ciało jest w tym stanie połączenia się przez ostatnich dziesięć lat. Jednakże Swami teraz powiedział, że stan ten istnieje od moich narodzin. Urodziłam się z Niego; nie mogę żyć bez Niego. Jestem w stanie połączenia się ze Swamim. Wszyscy ci, którzy łączą się z Bogiem, nie mogą pozostawać w ciele. Jeżeli chodzi o mnie, ja nie mogłam pozostawać w ciele bez tego momentu do chwili połączenia się; tego stanu połączenia się. Moje ciało nie mogło pozostać. Płaczę i stosuję sadhanę dla Niego, a wszystko to po to, aby pokazać światu. To tylko dlatego Swami powiedział, że jest On ze mną w siódmej czakrze i napisał wiersz. Pisze On w nim, że Sziwa i Szakti są razem i przekraczają wszystkie czakry. Ci, którzy stosują sadhanę, ostatecznie łączą się z Sziwą w czakrze Adźnia. Następnie w Sahasrarze łączą się oni w stanie Samadhi.

Swami ujawnił tę prawdę dopiero w ostatnim okresie. Przedtem pisałam, że stosowałam sadhanę i uzyskałam stan Sahasrary. Jest to zadanie Boga. To dlatego Swami podzielił Siebie na dwoje. On przybył w mojej formie i pokazał wszystko. W przeciwnym razie, jak mogłaby Kundalini zwykłej istoty ludzkiej wyjść na zewnątrz jako Stupa? Zawsze jestem w stanie połączenia ze Swamim. Jesteśmy jak Ida Pingala, splecieni razem; nie możemy rozdzielić się. Jest to zadanie Swamiego. Zostało to powiedziane w Nadi (Liściach Palmowych – tłum.)) zarówno Swamiego, jak i moich. Stupa i Garbha Kottam funkcjonują, aby to wszystko pokazać. To dzięki nim przybywa Nowe Stworzenie i Sathya Yuga. Jest to nowa koncepcja, do tej pory nie znana światu. Zarówno w Nadi Swamiego, jak i moich mowa jest o ‘Sarpa Yoga’, związku węża. Jest to stan Brahmarandra Boga.

Akshara Brahma Yoga – Rozdział 8

Joga wiecznego życia. Tu Sri Kryszna opisuje moment śmierci oraz stan Jeevy w tym czasie. Po śmierci Jeeva kontynuuje podróż, zabierając ze sobą wszystko, co uzyskała w poprzednich narodzinach. Wszystko, co zrobiliśmy przez całe życie, przybywa do naszego umysłu w chwili śmierci. Są tu ci na łożu śmierci, którzy chcą coś zjeść, a którzy spędzili całe życie na jedzeniu i próbowaniu. Jest to dowód. Człowiek, który chce widzieć syna na swoim łożu śmierci, uzyskuje jedynie bogactwo w postaci przywiązania. Pokazane jest to na przykładzie życia Parikshita. Parikshit został przeklęty i musiał umrzeć w ciągu siedmiu dni. On bezzwłocznie opuścił królestwo, nie tracąc ani chwili po to, aby pozostać samym. Wtedy to Mahariszi Suka opowiedział mu Bhagavatham; dokoła siedzieli święci i mędrcy, słuchając chwały Boga. Dla świętych i mędrców był to satsang; Parikshit uzyskał Mukthi. Obecnie lekarzom mówi się, aby kontynuowali leczenie aż do ostatniej chwili. Myśl, która musi pojawić się w momencie śmierci, musi być praktykowana przez całe życie.

Kto wie, kiedy nadejdzie śmierć? Stąd też zawsze musimy żyć z myślą o śmierci. Słuchanie Bhagavatham przez Parikshita przez siedem dni ma symboliczne, wewnętrzne znaczenie. Wszyscy muszą to sobie uświadomić. Parikshit słuchał o chwale Boga przez siedem dni, nie myśląc o niczym innym. W ten sposób my musimy stosować Sadhanę, mimo iż jesteśmy uwikłani w życie na tym świecie. To wskutek Sadhany, którą stosujemy, otwierają się poszczególne czakry. Jeżeli otworzą się wszystkie czakry, uzyskamy Mukthi. Jest to powszechna istota omawianego rozdziału. Narodziny w ciele człowieka zostały dane tylko po to, aby uzyskać Boga. Parikshit był głową linii Pandawów, wielkim królem. Ale zostawił królestwo w chwili przygotowywania się do śmierci. Jednak wszyscy pogrążeni w życiu na tym świecie myślą o swoim bogactwie, domu i klejnotach, które powinny pozostać dzieciom. Mówią: „Napiszę testament!”

Wszyscy powinni uświadomić sobie, że kiedy będziemy opuszczali świat, nikt nie pójdzie z nami. Dlaczego zatem to przywiązanie? Tylko Bóg, tylko Bóg. W tym celu Swami nauczał przez 84 lata. Powinniśmy być przygotowani na powitanie śmierci. Ważne jest, jak umieramy. Kontrolujemy zmysły i umysł i kierujemy je ku Bogu. Bałam się śmierci i starości; myślałam, że

nie powinno to przybyć do mnie. To dzięki memu łkaniu i płaczowi moje ciało nie ma śmierci. Połączę się z ciałem Swamiego. Ale to nie jest tylko dla mnie, ale dla całego świata, który uzyska stan bez śmierci. Jest to łaska, którą zapewniłam sobie u tego najpotężniejszego Awatara. Wiedząc o Jego wielkości, myślałam, że musze Go wykorzystać i wyjednać łaskę dla wszystkich. Tak więc poprosiłam o Wyzwolenie Świata.

W omawianym rozdziale mowa jest o Słońcu, Księżycu i Agni. To dzięki ich pomocy uzyskuje się Mukthi. Zostało to powiedziane na końcu rozdziału; owe trzy są ważne w czasie naszej śmierci. Czym jest Agni? Jest to Yagna. Jeżeli będziemy wykonywali jakąś pracę w chwili śmierci, będzie to Yagna. Słońce oznacza mądrość. W ostatnich chwilach życia intelekt powinien być oświecony. Powinniśmy zostawić świadomość tego świata i myśleć o Bogu. To nie jest tak, jak w przypadku tych, którzy opuszczają świat w stanie nieprzytomności. Księżyc oznacza bhavana, nasze uczucie dla Boga. Musimy mieć kochające uczucia dla Boga w naszym sercu. One muszą tam być. Swami pokazał mi to jako Srebrną Wyspę. Tam oboje rozmawialiśmy i robiliśmy coś, jest to Agni, jest to yagna. Nie jest ona dotykana przez nikogo i nic jej nie dotyka. Jest to Bóg i Jego Szakti. Słońce, które tam jest, jest Słońcem mądrości. Jest to mądrość, której dotychczas nie ujawniono światu. Słońce to uczucia Boga. To uczucia Swamiego i moja Prema dają światu wyzwolenie. Wspomniane trzy czynią wszystkich Jeevan Muktha. Na moją Jogę Akshara Brahma dowodem jest Srebrna Wyspa. Przybywa ona najpierw jako OM Akshara, a następnie przychodzi Nowe Stworzenie.

Raja Vidhya Raja Ghya Yoga – Rozdział 9

Jest to król wszelkiej Vidya, Król wszystkich tajemnic. W rozdziale tym Kryszna mówi o Pratyakshavangam, co oznacza tamto, co jest bezpośrednio urzeczywistnione. Wspomniany rozdział naucza, jak otrzymujemy bezpośrednie doświadczenie Boga. Kryszna mówi Arjunie, że może On podać wiedzę tego rozdziału, ponieważ Arjuna nie ma zazdrości. Tylko ten, kto nie ma zazdrości, upoważniony jest do tego, aby posłuchać rozdziału. Kryszna również mówi:

‘Ananyaascintayanto maam ye janaah paryyupaasathe

Tesham nityabhiyukaanaam yogakshemam vahaamyaham...’

‘Tym ludziom, którzy czczą tylko Mnie, nie myśląc o nikim innym, którzy zawsze są pobożni, zapewniam korzyść i bezpieczeństwo.’

Kryszna deklaruje tu, że tym, którzy myślą o Nim, nie myślą o nikim innym, zaspokoi wszelkie potrzeby. Dla takiej osoby Bóg uczyni wszystko. Jest to mój stan. Również od narodzin nie miałam innej myśli niż o Bogu. Ponieważ mam mentalność jak u dziecka, to Sam Swami robi wszystko dla mnie. Czy kiedykolwiek widzieliście gdzieś osobę, która nie miałaby głodu? Jest to mój stan. Jeżeli nie ma uczucia głodu, czy powstaną w nas inne myśli? Myśli i uczucia są jak nierozłączne bliźnięta. Jeżeli pomyślisz o kimś, wtedy natychmiast pojawi się uczucie związane z tą osobą. Takie jest znaczenie powyższej Sloki: ‘Ananyaascintayanto maam...’, aby nie mieć innych myśli niż o Bogu. Wtedy nie będziecie potrzebowali niczego. Zatem Swami opiekuje się mną jak Matka. Urodziłam się z Niego. Doświadczam Swamiego w każdej minucie. Jest to bezpośrednie doświadczenie Pratyakshavagam. Przez ostatnie trzy i pół roku Swami napisał wiersze, pieśni – tylko kilka linijek, a potem prosił, abym ja pisała. Dał On zdjęcia i kawałki tkaniny. Powiedział mi o nich, a potem prosił, abym napisała wszystko. W ten sposób mam doświadczenie w każdej minucie. Jest to bezpośrednie doświadczanie Swamiego. Jest to nie tylko dla mnie, ale wszyscy tu w Aszramie też doświadczają. Spójrzmy na przykład. Widząc, że moje ciało cierpi bardziej, wszyscy tu martwią się o mnie. Wszyscy znają powód, ponieważ Swamiego nie ma na świecie. Aby dowiedzieć się, kiedy Swami przybędzie, SV i Yamini pojechali przeczytać Nadi. W dniu 12 maja 2012 r. Swami dał kartkę z Boskim przesłaniem, które było w formie pytań i odpowiedzi.

Proszę napisz swoje myśli i uczucia o poświęceniu Ammy i zadaniu związanym z transformacją.

‘Bez poświęcenia Ammy 99% ludzkości nie miałoby już więcej narodzin. Znacznie więcej cierpienia większość uniknęła wskutek współczucia Ammy. Ale Amma musiała poświęcić swój stan błogości, jak również przejść przez cierpienie fizyczne i mentalne.’

Tak napisał Swami. Ktoś najpierw postawił pytanie Swamiemu, który napisał odpowiedź innym pismem. W odpowiedzi podaje On trzy punkty, za pomocą których ujawnia Swoje myśli i uczucia. Jest to bezpośrednie doświadczenie. Bez mojego poświęcenia 99% populacji świata miałaby znacznie więcej narodzin. Tylko jedna osoba na 100 ucieka przed kolejnymi narodzinami. Gita oświadcza to samo. Bóg odkupuje jednego człowieka na milion z cyklu narodzin i śmierci; a to jest jedna, która próbuje uzyskać Boga. To dzięki memu poświęceniu Samego przybywa wyzwolenie świata. Swami mówi, że jest to dzięki ‘współczuciu Ammy’, udało się uniknąć większość cierpień ludzi. Współczucie towarzyszy mi od samych narodzin. Cokolwiek dostanę, chcę się dzielić z innymi. Nigdy nie doświadczam niczego sama. Od najmniejszej rzeczy do Samego Boga. Ja również nie doświadczyłam stanu Mukthi, który uzyskałam, (tak będzie – tłum.) póki wszyscy nie doświadczą tego samego. ‘W przeciwnym razie nie chcę tego!’ Swamiego teraz tu nie ma, płaczę więc i łkam bardziej. Dlatego Swami dał mi wiersz na Swoje urodziny, w formie listu:

Moja kochana Vasanthu,

Z pokolenia na pokolenie spotykam ciebie! Moje kochanie, dlaczego prosisz o amritę? Ja dałem Siebie tobie, ale współczucie twe sprawiło, że uczyniłaś Mnie Ojcem wszystkich, a ty stałaś się Matką. Moja Daya Devi. Moja ukochana nierozłączna. My nie mamy rozłączenia, ale ty padasz do stóp Moich, wylewasz łzy i oblewasz nimi, dlaczego?...

Tak napisał Swami przedtem. Dałam Swamiego, tego, który należy do mnie, wszystkim. Tak oddałam wszystko, co zarobiłam i wskutek poświęcenia poświęciłam również Swamiego. Dałam wszystkim, a teraz cierpię fizycznie i mentalnie. Spójrzmy na inny wiersz, w którym Kryszna mówi:

‘Cokolwiek jesz, cokolwiek czynisz, czyń jak homam (ofiara Bogu – tłum.). Cokolwiek dajesz innym, jakąkolwiek pokutę sprawujesz, ofiaruj ją Mnie...’

W ten sposób uczyniłam całe swe życie ofiarą Bogu, całe moje życie jest aktem oddawania czci. Ostatni wers omawianego rozdziału mówi:

‘Utkwij umysł swój we Mnie, bądź Mi oddany, czcij Mnie. Będąc niezachwianej wiary we Mnie, całkowicie polegając na Mnie, przybędziesz do Mnie.’

Jest to moje życie. Nie miałam żadnych innych myśli prócz oddawania czci Bogu. On wziął wszelkie moje odpowiedzialności. Dlaczego wobec tego cierpimy, skoro łatwa droga otwarta jest dla wszystkich? Przynajmniej po przeczytaniu tego, oddajcie wszelkie swoje odpowiedzialności Jemu i żyjcie tylko myślami o Nim.

Vibuthi Yoga – Rozdział 10

Sri Kryszna mówi o różnych, łatwych sposobach widzenia Boga. Na tym świecie Bóg jest Pierwotną przyczyną. Od Boga przybył Sapta Riszi oraz czternastu Manu. To od nich zaczęło się Stworzenie. W ten sposób całe Stworzenie przybyło od Boga. Wszystkie cechy są od Niego. Zatem wszyscy urodziliśmy się w linii Saptariszich i Manu. Krew, która krąży w naszym ciele to krew Saptariszich. A skoro tak jest, dlaczego nie jesteśmy w stanie zrobić niczego i zawsze pływamy w oceanie Samsara (tego świata – tłum.). Saptariszich można porównać do siedmiu czakr w ciele. Jest to siedem czakr Kundalini. To poprzez czakry wznosimy się ku górze i uzyskujemy Sahasrarę. Porównałam Riszich do Czakr w 2000 r. Bóg obecny jest w całym stworzeniu. W omawianym rozdziale Kryszna mówi o różnych dziedzinach życia, w których jest obecny. Mówi On: „Ja jestem Sama Weda – Weda z Wed. Spośród tych, którzy dają światło, Ja jestem Słońcem. Spośród Dew Ja jestem Pan Indra. Wśród Riszich Ja jestem Brighu. Wśród dźwięków Ja jestem Omkar, wśród rzek – Gangesem, wśród gór – Ja jestem Meru. Z pór roku Ja jestem Vasantham, Wiosną.

Kryszna mówi o wszystkich ważnych rzeczach, którymi On jest. Ale przez całe życie mówię, że On jest nie tylko Himalajami, ale również zwykłym wzgórzem. Jest On nie tylko potężną rzeką Ganges, ale również delikatnym strumykiem. W Nowym Stworzeniu Swami staje się i wyłania się ze wszystkiego. Kryszna powiedział, że jest On pierwotną przyczyną Stworzenia; jest to teraz Swami. W omawianym rozdziale Kryszna mówi o Swej formie w wyjątkowych rzeczach, którymi jest Ganges i Himalaje; są to Jego formy. Swami i ja demonstrujemy teraz, że Swami jest we wszystkim. Nie istnieje miejsce bez Niego; w którym On by nie był.

W ten sposób widziałam Swamiego w każdym i we wszystkim. Powiedziałam, że nie wystarczy, że tylko ja widzę, pokażę wszystkim na świecie. To dlatego dzięki pokucie pokazuję Nowe Stworzenie i Sathya Yugę. Ci, którzy widzą Boga wszędzie, w każdym i we wszystkim i praktykują to, są w grupach Jogi Vibhuti. Bóg jest wszędzie i we wszystkim. Swami naucza tego samego, jak Kryszna, ale ważną rzeczą tu jest, abyśmy to praktykowali.

Po przetłumaczeniu zobaczyliśmy w jadalni mrowisko, zrobione z piasku. Można było tam też zobaczyć S i V. Jest to prawidłowy dowód na Jogę Vibuthi, którą praktykowałam.

Darszan Vishwarupa – Rozdział 11

Rozdział ten pokazuje nieskończoną, bezgraniczną chwałę Pana. Tu Arjuna mówi Krysznie, po wysłuchaniu każdego rozdziału, że teraz jest on już wolny od iluzji. Teraz pragnie on ujrzeć formę Sampurna Kryszny. Jak on uświadomił sobie chwałę Boga, który jest Stwórcą 14. światów? Bóg zstępuje jako Awatar, jako zwykły człowiek, mając imię i formę. Arjuna czuł, że Kryszna jest krewnym, jego szwagrem. Ale wysłuchawszy każdego rozdziału Gity, wypełniony został zdumieniem.

Ile mądrości naucza Kryszna? Prosi on (Arjuna – tłum.) więc, aby Kryszna ukazał Swą formę Sampurna. Bóg ukazał Swą Brahmanandam. Arjuna ujrzał ją przed swymi oczyma, wzrastającą coraz bardziej od Ziemi do nieba. Była to jasność miliona Słońc. W ciele tym są wszelkie Dewy, całe stworzenie oraz 84 lakh (liczba 10 do potęgi piątej – tłum.), 14 światów, Brahma; Arjuna ujrzał to wszystko. Widział on ludzi oraz inne żywe stworzenia miażdżone w ustach Kryszny. Ujrzał on srogą formę Pana, co sprawiło, że on i trzy światy zadrżały i trzęsły się. Arjuna następnie poprosił Krysznę, aby znowu ukazał miłą formę, którą widział wcześniej. Riszi, Sidhowie i Dewy modliły się do Boga, aby Go uspokoić, aby był spokojny i wyciszony. Jest to Forma Czasu Kryszny. To w ustach Boga istnieje Forma Czasu, cztery yugi są miażdżone i mielone. Widząc, że Arjuna ma już jasność, Kryszna rzekł:

...’Tylko przeze mnie oni już zostali zabici. O Arjuna, ty jesteś tylko narzędziem. Walcz więc i zyskaj sławę.’

Kryszna powiedział Arjunie, że w tej wielkiej bitwie On już zabił wszystkich i że Arjuna powinien uwolnić się z iluzji i walczyć. Tego nauczał Swami: ‘Nie ulegaj iluzji ‘ja i moje’ jak Arjuna, to Ja robię wszystko.’ Ale kto Go słuchał? Jednak Swami przybył w miłej formie i przebywał swobodnie pośród ludzi; wy też nie myślcie, że On jest zwyczajny. Jak wiele pokazał Kryszna Swej chwały, zabijając asury, będąc w młodym wieku? Od podniósł Govardhana giri (góra Govardhana – tłum.), będąc dzieckiem! Jak wiele On uczynił, a mimo to nikt nie znał Jego chwały. Tylko w epizodzie pokazał On Swą Formę Viswarupa.

W ten sam sposób Swami pokazał tak wiele Swej chwały. On przywrócił życie zmarłym. Oświadczył, że podniesie całe pasmo gór! Jak wiele On powiedział? A mimo to ludzie myślą, że jest On zwyczajnym człowiekiem. Myślą oni, że On umarł. Swami, który przywrócił życie zmarłym, nie może przybyć ponownie? Teraz On przybywa, aby pokazać Swą Formę Vishwarupa, jak Kryszna; Swoją kosmiczną formę. Przybywa On w Formie Sampurna i pokaże Swą pełną moc rządzącą i kontrolującą. Swami nie pokazuje tu Swej Formy Czasu. Gdyby chciał pokazać tę formę, przybyłby On jako Awatar Kalki i zniszczył wszystko w jednej sekundzie!

Swami jest Vishwarupa cierpliwości. Wcześniej Kryszna znosił cierpliwie 100 obraz Sishupali. Teraz Swami okazał cierpliwość wobec milionów ludzkich przywar. Nieświadomie wielu źle mówi o Bogu. Ci, którzy wierzą, że Swami jest w pełni Bogiem, także popełniają błędy. Ci, którzy są blisko Niego, popełniają więcej błędów. Teraz niektórzy, będący bardzo blisko Niego, popełnili błędy. Ile jeszcze cierpliwości? Nawet matka karze dziecko, jeżeli popełni ono błąd. Gdyby matka miała dwoje lub troje dzieci, utraciłaby cierpliwość i ukarałaby je. Ale Swami jest ucieleśnieniem wszystkich matek świata. Jest On Vishwarupa współczucia. Jest to Jego Vishwarupa współczucia.

Niektórzy ludzie osądzają działania Boga. Jak i kto może osądzać czyny Boga? Nie mamy prawa osądzać Jego czynów. Swami mówił o tym wiele razy. Ale my krytykujemy Jego działania i osądzamy ‘to jest dobrze, a to jest źle’. W ten sam sposób również krytykujemy stworzenie. Stworzenie Boga jest czyste, ale człowiek swoimi złymi myślami zanieczyszcza je. Jest to Boga Vishwarupa wyrozumiałości. Jednakże my mówimy tak wiele o Vishwarupie najpotężniejszego Awatara, jakby bogowie nie wiedzieli o tym! A co z człowiekiem Kali Yugi? Wyzwolenie świata jest dowodem Jego Szakti Vishwarupa. Jest to również jedna kropla z oceanu Jego Mocy. To tę jedną kroplę wyjaśniam i piszę o niej. Ci, którzy rozumieją tę jedną kroplę, są grupami Vishwarupa. Agastya wziął z oceanu dłonią i pił. My pijemy jedną kroplę z oceanu Jego współczucia i jesteśmy szczęśliwi. Swami jest wszystkim. W tej walce narodzin i śmierci możemy żyć jak narzędzia w Jego rękach. Nie ‘ja i moje’. Wszystko należy do Swamiego, wszystko należy do Boga. Żyjmy jak narzędzia w rękach Boga. Napisałam o tym bardzo szczegółowo w „Sai Gita Pravachanam”. Jest to zwyczajna Gita. Potem napisałam „Jnana Gita” dla Sadhaków, którzy są w wyższych stanach. Jest to istota Gity.

Bhakthi Yoga – Rozdział 12

Rozdział ten jest odpowiedzią na pytanie, które postawił

Arjuna Krysznie. ‘Co jest lepsze, Saguna Upasana czy Nirguna Upasana?’ Saguna oznacza oddawanie czci formie; Nirguna Upasana jest oddawaniem czci bez formy, Pierwotnej Duszy. Aby czcić bez formy, zawsze musimy myśleć o Bogu. Musimy być bez upodobań i braku upodobań oraz wykonywać wszelkie działanie z wprawą. Umysł nie powinien poszukiwać owoców działania; wszystko musi być ofiarowane Bogu. Kryszna oznajmia:

...’Jnana jest wyższa od praktyki koncentracji; medytacja jest wyższa od Jnany; wyższe od medytacji jest wyrzeczenie się owoców działania, wyrzeczenie prowadzi do najwyższego spokoju...’

Kryszna następnie mówi o cechach Bhakty:

Adweshta

Jest to nie okazywanie nienawiści wobec żadnego stworzenia, od owada po człowieka. Nie ma nienawiści do nikogo. To wskutek nienawiści występuje wiele złych cech.

Maitre

Musisz być przyjacielem wszystkich. Jeżeli któryś z twoich ukochanych przyjaciół zrobi błąd, nie przejmuj się tym.

Karuna evacha

Okazywanie współczucia.

Jogin Santhushta Satatam

Akceptuje on zarówno szczęście, jak i smutek ze spokojem umysłu. Taka osoba to Jogin. On jest tym, który jest zawsze zadowolony.

Mój ojciec nauczał nas 12. Rozdziału Gity. Śpiewaliśmy go codziennie, ucząc się tego na pamięć. W ten sam sposób moje dzieci też się nauczyły. Wszyscy znaliśmy rozdział 12, 15 i 2 Gity. W naszej wsi ojciec mój nauczał wersów młodych chłopców i dziewczęta. Ponieważ zawsze powtarzam cechy bhakthy, one zmieszały się z moją krwią i stały się moją prawdziwą naturą. Codziennie w porze modlitwy ojciec sprawiał, że śpiewaliśmy te wersy. Śpiewaliśmy też Narayana Suktham, Vishnu Sahasranam, 4000 wersów Azhwarów oraz wersy Namaazhwar, co uważano za Wedę w języku tamilskim. To praktykowaliśmy w naszym życiu.

Cechy Bakthy zostały podane przez Samego Boga. Kryszna mówi, że są one Dharma Amritham, co oznacza, że ci którzy czytają i praktykują to w swoim życiu, są bardzo drodzy Bogu.

To wskutek oddania Krysznie utworzyłam tysiące pieśni i wierszy. Pisałam tęskniąc, płacząc i łkając. Wdrażałam w swoim życiu cechy Dharma Amritham ze wspomnianego rozdziału. To dzięki moim nieustannym wołaniom, płaczom i tęsknocie otworzyła się moja Sahasrara. Nektar, który wylewa się na zewnątrz, czyni świat Amrit Mayam. Kto całym sercem praktykuje Jogę Bhakthi z Gity, na pewno może zmienić świat. Może sprawić, że świat zostanie napełniony nektarem. Taka ogromna moc istnieje w słowach Boga. Jeżeli nauczymy się lekcji, której nauczał nauczyciel w szkole i odniesiemy korzyść, możemy uzyskać dobry stopień i wysoką pozycję w świecie. Jednakże wszystko to jest zniszczalne. Jest to lekcja, której naucza nas Sam Bóg, Pan Kryszna. Jeżeli nauczymy się tej lekcji z Gity, będziemy wykupieni z cyklu narodzin i śmierci; skończy się nasze wszelkie cierpienie. Zwykli nauczyciele instruują nas, pomagając nam prowadzić korzystne życie. To, czego oni nauczają, może być pomocne w uzyskaniu zniszczalnych wygód. Jednakże to Sam Bóg nas naucza! Obdarza to nieśmiertelnością oraz daje to, co jest niezniszczalne. Spójrzmy na wyjaśnienie Swamiego, zawarte w medytacji:

28 czerwiec 1998 r.

Vasantha: Swami! Osoba, będąca na ścieżce Advaithy (bez dualizmu – tłum.), która przeczyta tę książkę, powie, że wszystko to jest bardzo zwyczajne.

Swami: Co jest zwyczajne? Advaithę można zrozumieć dopiero, kiedy osiągnie się Najwyższy stan. Dvaitha (dualizm – tłum.) nie jest taka. Można to zrozumieć w każdej chwili. Advaitha jest owocem, który daje owoc na koniec. Tu, człowiek może kosztować w każdej chwili. Advaitha wymaga panowania nad wszystkimi cechami. Jak możemy to wszystko skierować ku Bogu. Bhaktha czasami czuje się zły, a innym razem szczęśliwy. Posiada on głębokie pragnienie miłości Boga. Jest spokojny dopiero wtedy, kiedy skieruje wszystkie uczucia ku Panu. Oboje są pogrążeni w związku miłości.

To jest twój stan. Nawet Radha nie uzyskała tego stanu. Każda twoja chwila, każda myśl i uczucie łączy się z Bogiem. W ten sposób, mimo iż żyjesz na Ziemi, radujesz się niebiańską błogością. Nie potrafisz opisać Najwyższej Błogości, której doświadczasz. Co możesz powiedzieć, jeżeli ktoś zapyta ciebie o smak chałwy? Ty możesz tylko powiedzieć, że jest słodka, smaczna i pyszna. Ale smak można poznać dopiero po jedzeniu i kosztowaniu.

Na koniec Advaitha i Bhakthi dają ten sam rezultat. Ścieżka Bhakthi jest czarująca i wypełniona Anandą. Można mieć miękkość płatków róży, dotyk delikatnego wietrzyku oraz woń kwiatów, wszystko razem. Ścieżka Jnani jest szorstka, twarda i trudna. Ścieżka Bhakthi jest łatwa. Jeżeli przyciągnięty przez twoją Bhakthi, Bhagawan stworzył specjalną wyspę dla ciebie, wobec tego jak może ktoś oszacować głębię twojej Bhakthi?

Swami powiedział to w 1998 r. Teraz po 14. latach odczuwam Jego miłość bardziej. W tamtym czasie stworzył On Srebrną Wyspę; teraz przynosi On Vaikuntę na Ziemię jako Viswa Brahma Garbha Kottam. Swam i powiedział w medytacji, że tylko jeżeli ktoś posmakuje, będzie wiedział. We wczorajszym rozdziale Swami dał wiersz na 23. Listopada. Napisałam tylko o pierwszym wersie. A teraz pozostała część wiersza pasuje tu. Swami mówi w nim:

Dałem Ci Moją Radhę

Jest twoja; nie można jej obrać

I nie można skosztować

O smakowita! Tylko to jest smak!

Tu Swami mówi, że On nigdy nie dał niczego nikomu. Oświadcza: ‘Moja Radha, jest to tylko dla ciebie. Należy ona do ciebie. Nie można jej obrać i skosztować. O smakowita, tylko to jest smak!’

Nikt nie może doświadczyć Boga. Ludzie doświadczają tylko na poziomie uczuć, jako wielbiciele i łączą się z Bogiem. Kiedy Bóg przybywa jako Awatar, jest On tylko w stanie Świadka. Nawet żony Awatarów nie doświadczają Jego intymnych, osobistych uczuć. Matka Sita, Rukmini i Sathyabama też nigdy nie doświadczyły. Bóg nigdy nie ujawnia Swoich osobistych, intymnych uczuć. Swami teraz ujawnia Swe uczucia. Swami zaczął rozmawiać ze mną w 1996 r. To od tamtego czasu pokazuje On Swoje uczucia do mnie.

Ten Awatar nie jest w stanie świadka. On przybywa, aby pokazać Swe uczucia. Pisze On zatem, że daje on dla Radhy to, czego nie dał nikomu innemu. Mówi On, że to jest tylko dla mnie. Swami mówi, że uczuć Boga nie można ‘obrać i ujawnić’; to tylko dla mnie okazuje On uczucia z głębi serca. Nikt nie może spróbować miłości Boga. Miłość jest powszechna dla wszystkich, ale to są Jego osobiste i intymne uczucia z głębi serca. On może ujawnić tylko Swej żonie czyli Szakti. To również nigdy nie zostało ujawnione za czasów żadnego innego Awatara. To tylko ta intymna miłość zmienia świat. Ponieważ ja kosztuję tego smaku, teraz daję ten nektarowy smak wszystkim. Wszyscy w Sathya Yudze będą smakowali nektarowego oddania. W naszym aszramie codziennie recytujemy Vishnu Sahasranama, cechy Bhakthy z 12. rozdziału Gity oraz cechy Stitaprajna, który mocno usytuowany jest w mądrości, z 2. rozdziału Gity.

Kshetra Kshetragna Yoga – Rozdział 13

Rozdział ten mówi o Jodze rozróżniania między ciałem a Atmą. Ciało człowieka to Kshetra (czyt. kszetra – tłum.), a Atma to Kshetragna (czyt. kszetragna – tłum.), która znajduje się w ciele. Jest to Antarayami, Mieszkaniec. To On mieszka w ciele. Ciało należy do Niego. Ale my mówimy ‘ja i moje’ i myślimy, że ciało należy do nas czując, że mamy do niego pełne prawo. Stąd też nasze cierpienia i trudności trwają od narodzin do narodzin. Ponieważ człowiek żyje tą samą myślą, umiera i rodzi się znowu. Ta nie kończąca się opowieść jest kontynuowana. Piłka nożna zrobiona jest tylko po to, aby ją kopano. To samo dzieje się z człowiekiem, który kopany jest przez ‘ja i moje’. On wędruje tu i tam i jest kopany przez żądzę, gniew, łakomstwo i przywiązanie. Pewnego dnia uświadamia on sobie, że nie jest ciałem z imieniem i formą; uświadamia sobie, że ci, którzy związani są z ciałem, nie są jego krewnymi. Uświadamia sobie, że tylko Bóg jest niezniszczalny. Zaczyna myśleć: ‘On jest mój; uzyskanie Go jest celem mego życia.’. Zmienia on więc swoje życie; kieruje się ku Bogu i zaczyna żyć tylko dla Niego. To wtedy jego zmartwienia maleją i rodzi się mądrość.

Aspekt Paramatmy istnieje w każdym. To dlatego Jeeva (dusza indywidualna, czyt. dżiwa – tłum.) nazywana jest Jeevatma. Istnieją 24 Tatwas czyli zasady w Każdej Jeevie.

Karmendriye

(narządy mowy, ręce, nogi,

genitalia, odbyt tłum.) - 5

Jnanendriye

(oczy, uszy, skóra, język, nos

- tłum.) - 5

Zmysły smaku, światła, dotyku

i węchu - 5

Elelementy (ziemia, woda,

powietrze, ogień, przestrzeń - 5

- tłum.)

Umysł, intelekt, świadomość, ego - 4

Razem: 24

Jest to na poziomie człowieka A teraz popatrzmy na poziom Uniwersalny. Kshetra znana jest jako Natura czyli Prakrithi, która rozwinęła się z Pierwotnej Materii czyli Moola Prakrithi (czyt. mula – tłum.) Tylko to istnieje przed Stworzeniem razem z Pierwotną Duszą, Puruszą czyli Wieczną Świadomością. On jest Kshetragna. W Prakrithi istnieją niezliczone, różne formy. Tak więc Jeevatmas (dusze indywidualne – tłum.) są nieskończone, jak również różnice. Prawdziwą mądrością jest rozumienie zasady Purusza Prakrithi. Jeeva najpierw musi wiedzieć o Jeevatmie, a dopiero potem analizować Paramatmę. To tu oddanie i mądrość jednoczą się, nie ma ego.

Musimy analizować i myśleć:

‘Kim ja jestem?’

‘Dlaczego się urodziłem?’

‘Jaki jest powód moich narodzin?’

Musicie wiedzieć, że nie jesteście ciałem, ani umysłem, ani intelektem albo zmysłami i wszystko trzeba odrzucić. Ale my zawsze łączymy ‘ja’ z ciałem i imieniem. Ramana Maharishi podaje najlepszy przykład, jak wznieść się ponad to. Myślał on: ‘Jestem martwy’ i wyszedł z domu. Myślał on: ‘Jeżeli jestem martwy, nie mam związku z tym ciałem ani z tymi, którzy są z nim związani.’ Musimy myśleć w ten sposób. Kiedy umrzesz, kto będzie troszczył się o twoją rodzinę? Oto doświadczenie dla was, abyście stosowali je przez kilka dni. Wyobraź sobie, że umarłeś i że nie masz związku ze swoją rodziną. Zobacz, co się dzieje. Wykonuj swe obowiązki prawidłowo, jakby to robił służący. Miłość będzie, ale bez przywiązania. Służący wykonuje wszelką pracę w domu i okazuje miłość wszystkim. Ale pan pewnego dnia mówi: ‘Dosyć! Nie przychodź do pracy jutro!’ Służący przerwie pracę bez wahania. W ten sam sposób Bóg może nas zawezwać.

Musimy pracować z oddaniem, ale bez przywiązania. Musimy myśleć: ‘Boże, kiedy mnie wezwiesz, przyjdę!’ Wszystko należy do Boga. Musisz czuć: ‘Mieszkam z tymi ludźmi w tym domu tylko kilka lat.’ Jeżeli opuścisz ten świat szczęśliwy i usatysfakcjonowany, nigdy nie narodzisz się znowu. Jeżeli ktoś przeanalizuje, przekona się, że jest aspektem Boga. W omawianym rozdziale mowa jest o cechach, które potrzebuje mieć człowiek, aby to poznać. Musi on być bez dumy, okazywać miłość wszystkim, stosować się do zasad prawości oraz mieć skromność. Musimy stać się tacy.

Popatrzmy, jak ja zapomniałam, że jestem tym ciałem. Od młodości nie patrzyłam w lustro. Po ślubie i narodzinach dzieci przestałam patrzeć w lustro. Wyszłam za mąż, mając 16 lat. Troje dzieci urodziło się w ciągu sześciu lat. W wieku 23. lat zaczęłam szukać Boga bardzo intensywnie. Było to wtedy, kiedy Swami powiedział, że poślubiłam tylko Jego. Kiedy urodziły się dzieci, Swami oddzielił się od tamtej formy. Powiedział mi o tym, kiedy miałam 65 lat. Swami poprosił mnie, abym porównała Jegozdjęcie z młodości ze swoim zdjęciem ślubnym. Kiedy zobaczyliśmy je, zrozumieliśmy; obie formy były takie same. Ale moja Prajnana (Jaźń, czyt. pradźniana – tłum.) wiedziała o tym w tamtym czasie i zaczęłam szukać Boga bardzo intensywnie. To wtedy podjęłam wiele postanowień. Postanowiłam, że nie będę nosiła sari, które kosztują więcej niż 30 rupii. Przestałam patrzeć w lustro; przestałam chodzić do kina i nie nosiłam kosztownej biżuterii. W taki sposób podjęłam postanowienia w bardzo młodym wieku. Napisałam o tym wszystkim w swojej autobiografii.

Kim jestem? Jaka jestem? Jak wyglądam? Nie wiedziałam, ponieważ nigdy nie patrzę w lustro. Skąd wiem wobec tego? Jest to ”Ja bez ja”. Nie...jest to tylko Swami, który funkcjonuje w tym Ja. To oddzielenie ciała i umysłu jest prawdziwe, kiedy całkowicie opróżnimy siebie i staniemy się niczym. Jest to na poziomie indywidualnym. Swami i ja przybyliśmy tu, aby zademonstrować Zasadę Purusza Prakrithi.

W omawianym rozdziale pokazanych jest pięć różnych stanów, przez które przechodzi człowiek w drodze prowadzącej do uzyskania Boga. Najpierw jeeva prowadzi życie na swój sposób; wtedy Bóg wewnątrz jest w stanie Świadka. Kiedy jeeva otrzymuje świadomość i zaczyna kontemplować, pyta: „Kim jestem? Dlaczego się urodziłem?”. Bóg Świadek zaczyna go zachęcać. Jest to drugi etap Hanumantha. Trzeci etap to Bhartha. Tu jeeva próbuje dokonać własnej transformacji. Ale nie będąc w stanie uczynić tego, zaczyna płakać i ze łzami w oczach wołać Boga. Bóg wówczas przybywa i pomaga. Tu Bóg jest jak Bhartha, ten, który podtrzymuje. Na koniec niezależnie od tego, co jeeva robi, mówi: „Wszystko jest Bogiem. Owoce należą tylko do Niego.” W ten sposób ofiarowuje on wszystko Bogu. To dzięki tej ofierze Bóg staje się Bhoktha, tym, który doświadcza. Będąc w tym stanie, odrzuciłam również stan Awatara.

Stąd też Swami przybywa jako ten, który Doświadcza. Moje życie jest przykładem stanów, opisanych w Rozdziale 13. Teraz poprzez tulenie i płacz przyprowadzam z powrotem Swamiego, który jest w stanie Świadka. Przyprowadzam do stanu Bhoktha, tego, który doświadcza. Przybywa On teraz jako Nowy Swami i doświadcza mej miłości. Nowy Swami jest podstawą następnego Awatara, Prema Sai. Gdy nadejdzie czas Awatara Prema Sai, Swami poślubi mnie i będzie doświadczać. Uczucia moje ujawniane są na zewnątrz i wysyłane są w świat poprzez Stupę. Uczucia Swamiego, te, których On doświadcza przeze mnie, ujawniane są poprzez świątynię Viswa Brahma Garbha Kottam.

A teraz przyjrzyjmy się Puruszy i Prakrithi. Bóg jest w stanie Joga Nidra, w stanie Istnienia. Nie ma On ruchu. Następnie pojawia się Wola, aby tworzyć. Słychać ogromny dźwięk. Jest to Wielki Wybuch. Z eksplozji tej rozbrzmiewa Om. Teraz światło rozprzestrzenia się wszędzie, powstaje Ziemia, góry, drzewa i rzeki i ukazuje się Viratpurusza. Viratpurusza jest formą mężczyzny i kobiety w stanie objęcia. Oddziela się ona na to, co męskie i żeńskie i zaczyna się Stwarzanie. Jest to pierwsze Stworzenie, które narodziło się z Boga. Dowodzi to, że Bóg i Stworzenie są takie same. Jednakże w miarę upływu Er, zmieniają się cechy i natura człowieka. Zaczyna on mieć wiele zwierzęcych cech. Teraz w obecnej Erze Kali człowiek dowodzi prawdy, wynikającej z badań Darwina. To on dowodził, że człowiek ewoluował od małpy. Człowiek Kali Yugi udowadnia to swoim zachowaniem. Słuszności wszelkich, ogromnych badań Darwina potwierdza teraz człowiek!

‘O człowiecze, ty nie narodziłeś się z małpy! Ty narodziłeś się z Boga. Swami udowodni to teraz, wprowadzając Sathya Yugę bez dokonywania destrukcji Kali.’

Jakie jest pierwsze Stworzenie Boga? To po to Swami mnie przywiódł, aby to zademonstrować. Jest to powód, dla którego przywiódł mnie On w innej formie, oddzielonej od Niego. Uczynił On to, by dowieść, że Prakrithi pochodzi tylko od Boga. Urodziłam się z Niego, aby to pokazać.

We wrześniu 1999 r. Swami umieścił Omkar i 5 elementów w moim brzuchu i powiedział: „Ty jesteś Prakrithi.” Napisałam o tym, a teraz Swami pokazał, że wszystko jest w moim ciele. Swami ujawniał wszystko powoli, pokazując mnie jako Prakrithi. Powiedział On, że 84 lakh istot żywych znajduje się w moim brzuchu. Zaiste urodziłam się po to, aby zademonstrować 13 rozdział Gity.

22 kwiecień 2000 r.

Było to tego dnia, kiedy odprawialiśmy pudżę Vastu dla Sai Geethalayam. W tym czasie Swami poprosił, aby zrobiono zdjęcia. Na jednym ze zdjęć na obrazie Radhy i Kryszny, ujrzeliśmy światło na brzuchu Radhy.

Na innym zdjęciu widać światło na Swamim, w miejscu, gdzie jest Jego serce. To tego dnia Swami pokazał Kosmiczne Łono Radha Kryszna. Był to dzień, w którym rozpoczęło się zdanie Awatara, Swamiego. Teraz kończy się ono budową Viswa Brahma Garbha Kottam. Purusza i Prakrithi są dwiema stronami tej samej monety; dwie połowy orzecha ziemnego. Przybyłam, aby zademonstrować zasadę Prakrithi. To dlatego Swami dał mantrę „Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namah”, która jednoczy i łączy Go i mnie.

Mimo iż demonstruję każdy rozdział Gity, jednak tylko rozdział 13 pokazuje zadanie Awatara, Swamiego. Przybyliśmy tu, aby to zademonstrować. Swami umieścił Uniwersum w moim brzuchu w 1999 r., a w 2000 r. poprosił On nas, abyśmy zbudowali Stupę. Została ona zbudowana zgodnie z instrukcjami, które dał Mędrzec Kaakabhujandar w Nadi i pokazuje teorię Wielkiego Wybuchu. Jest to światło, które widać na zdjęciu Radha Kryszna. Swami poprosił nas, abyśmy zbudowali Viswa Brahma Garbha Kottam, którą ukończyliśmy w 2010 r. To tu serce Swamiego i moje spotykają się i jednoczą. Pokazuje to światło na sercu Swamiego na fotografii zrobionej w 1999 r. To stąd, z Kosmicznego Łona Boga przybywa pierwsze stworzenie. Powiedział to Swami. Jest to związek serc Swamiego i mojego. To stąd rodzi się Nowe Stworzenie. Wyłania się ono i jest wysyłane w świat poprzez Stupę. Stworzenie zrobione zostało od nowa.

Paduki Swamiego i moje ręce są w wewnętrznym sanktuarium Viswa Brahma Garbha Kottam, Jest to forma Viratpuruszy. Są to ręce obejmujące stopy. Forma Viratpuruszy to mężczyzna i kobieta w stanie objęcia. W anglojęzycznym wydaniu Bhagavad Gity Swami wskazał 17. wers w 13 rozdziale. Tu Sri Kryszna oświadcza:

„Ta Najwyższa Dusza jest Światłem wszystkich Świateł, całkowicie ponad ciemnością, ignorancją; Jest Ona wiedzą, jest poznawalna, jest celem wiedzy i siedzi w sercach wszystkich.”

To tylko Bóg daje światło Słońcu, Księżycowi, błyskawicom i gwiazdom. Daje On światło umysłowi, intelektowi i zmysłom. Daje On światło wszystkim bogom i boginiom wszystkich światów. A mimo to wszystkie te światła to zaledwie cząstka Światła Boga. Jest On promienistością mądrości. Tu Swami napisał wyraz ‘naczynie’ i narysował cztery linie.

Bóg jest Pierwotnym Światłem. To Jego światło mądrości przychodzi do wszystkich. Jest On ‘dzbanem’, naczyniem, Akszaya patra. To Od Niego idzie światło do Słońca, Księżyca i gwiazd. Kiedy światło przychodzi do ciała, jest to światło mądrości. Człowiek uzyskuje stan Boga, kiedy jego umysł, intelekt i zmysły wypełnione są światłem mądrości. Swami napisał tu IS – Jeeva, która uzyskuje ten stan, staje się „Ja jestem Ja.” Stąd też On powiedział: „Ja Sathyam”. Ja jestem światłem Sathyam. Ja jestem Sathya Sathyi Sai.

Ponieważ uzyskałam ten stan, cała Prakrithi promienieje światłem mądrości. Czym jest więc mądrość? Cała, Totalna, Kompletna mądrość jest formą Boga. Bóg jest mądrością, moje uczucia mayam. Znów mowa jest o Jnana i Jneyam. Jneyam znaczy poznanie tylko poprzez mądrość. My możemy Go poznać jedynie sercem. On ujawnia się tylko poprzez serce. Tu Swami narysował dwie linie, prowadzące od Niego, a potem dwie strzałki oraz VVV, a następnie Y. W ten sposób pokazuje On, że poprzez mądrość, którą uzyskałam od Boga, Yuga staje się Vasantha Mayam. Jest to Jnana Yuga. Wszystko przybywa poprzez moje uczucia z głębi serca, a odpowiedzi, które otrzymuję od Swamiego, są Jego uczuciami. Mądrość, która przybywa z Viswa Brahma Garbha Kottam, jest tam, gdzie jednoczą się nasze dwa serca. Wyłania się to jako Mądrość Mayam, Prema Mayam, Sathya Mayam, Vasantha Mayam.

Gunatraya Vibhaga Yoga – Rozdział 14

Jest to joga oddzielania trzech gun. Joga ta pokazuje, że Atma różni się od ciała. Kryszna oświadcza, że dla wszystkich różnych form, urodzonych z różnych łon, istnieje tylko jedna Matka, którą jest Prakrithi. Ponownie mówi On, że jest Ojcem, dającym nasienie. Prakrithi wypełniona jest trzema Gunami: Satwa, Radżas i Tamas. To poprzez te cechy człowiek łączony jest z ciałem. Omawiany rozdział mówi o tym, jak usunąć trzy guny; jak pokonać gunę Tamas i Radżas. Pokazuje On następnie, jak czynimy Gunę Satwiczną naszą naturą. To mówi Sri Kryszna w Rozdziale 14. Powiedziałam, że Kryszna oznajmia, iż On umieszcza Swoje nasienie w łonie Wielkiej Prakrithi, Jego łonie. To stąd przybywają wszelkie stworzenia. Kryszna mówi, że Wielka Prakrithi to zaiste Brahma.

W dniu 12 września 1999 r. Swami umieścił Omkar i pięć elementów w moim brzuchu. Następnie 9 planet i trzy guny. To stąd przybędzie Nowe Stworzenie. Powiedział On to wtedy. Jednak nie będąc w stanie znieść Jego słów, stale płakałam. Następnie 19 września 1999 r. Swami umieścił cały Kosmos w moim brzuchu, zamykając go we mnie. Napisałam o tym wszystkim w ”Sai Geetha Pravachanam” i wyjaśniłam wszystko szczegółowo. W owym czasie nic nie wiedziałam, płakałam więc i trzęsłam się. Dopiero teraz, 13 lat później rozumiem. Omawiany Rozdział 14 jest też tylko o Viswagarbha.

SV i Yamini pojechali przeczytać nowe Nadi. Jeden z Nadi mówi:

„Tu zbudują oni świątynię Stworzenia. Swami powinien być w środku, wokół Niego 5 elementów, 27 gwiazd i 9 planet. Jest to świątynia dla 12. domów astrologicznych.’

Rozpoczęliśmy budowę tej świątyni. Było to w 1998 r., kiedy Swami powiedział, w którym miejscu w moim brzuchu jest umieszczona każda z dziewięciu planet. Napisałam o wszystkim w „Sai Gita Pravachanam”. Stupa to świątynia mojej Kundalini. Viswa Brahma Garbha Kottam jest świątynią serca Swamiego i mojego. Teraz 9 planet, 5 elementów, 27 gwiazd przychodzą jako świątynia mego brzucha! Tak więc każdy członek i każdy organ mego ciała funkcjonuje jako świątynia. Zazwyczaj świątynie budowane są tylko dla bóstwa; umieszcza się figurę lub posąg wewnątrz. Na całym świecie istnieje wiele świątyń dla różnych bóstw i bogiń. Mukthi Nilayam jest inne; tu świątynie budowane są dla członków i organów! Wewnątrz wewnętrznego sanktuarium zainstalowano stopy Swamiego i moje ręce. Stupa pokazuje, jak funkcjonuje moja Kundalini. A teraz przybywa brzuch jako świątynia dziewięciu planet. Taki jest sens tego, że Swami pokazuje mnie jako Prakrithi. Teraz wszystko przybędzie w ten sposób i wyłoni się Nowe Stworzenie. W taki oto sposób Swami wyjaśnia i pokazuje rozdział 14.

Proszono nas również, aby wzniesione zostały świątynie dla strażników ośmiu kierunków. Mukthi Nilayam zbudowane zostało jako model Uniwersum. Swami to tu pokazuje. Ale nie jest to zwyczajne Uniwersum, które funkcjonuje wokół trzech gun. Jest to Nowe Uniwersum, które funkcjonuje w stanie Gunateetha (ponad gunami; czyt. gunatita – tłum.). Swami powiedział, że jest to stan Premy. Prema nigdy nie widzi żadnych różnic. To poprzez Premę poprosiłam o Mukthi dla wszystkich. Tu nie ma różnic między dobrem a złem. Poprosiłam o wyzwolenie dla wszystkich. Mogę prosić dzięki swej Premie, która wylewa się dla wszystkich na świecie. W Nowym Stworzeniu wszyscy będą okazywali jedynie Premę. Wszyscy są w stanie Gunateetha. Funkcjonuje to jako Nowe Uniwersum. W Sathya Yudze wszyscy będą żyli w stanie, który jest ponad trzema gunami.

Dziś Swami napisał wyraz ‘Love’ (miłość – tłum.) w części na notatki w moim modlitewniku.

Kiedy zapytałam Swamiego o to, Swami powiedział: ‘Daję Swoją Premę jak te notatki.’ Swami okazuje Swoją miłość na więcej sposobów. Gdyby Swami nie okazywał miłości w ten sposób, nie mogłabym żyć.

Purushittama Yoga – Rozdział 15

Joga Najwyższego Bytu. Swami dał białą kartkę, która była złożona na czworo. W każdej z czterech części napisał On S 12 razy. Było 12 S na górze i na dole strony. W górnej połowie strony narysował On linię. Tu napisał On 2 razy S. Następnie pod spodem były dwie grupy po 5 S’, a było ich razem 12. Na dole kartki Swami napisał 2 razy S, a potem 10 S, w linii, na dole stronicy.

16 maj 2012 r. Medytacja poranna

Vasantha: Swami, czym jest 24 liter S na kartce, podzielonej na czworo?

Swami: 5 zmysłów, ich działanie, umysł i intelekt. Następnie 5 karmendriya, działanie, potem ego i rozróżnianie. Jest to 24 tatwa; teraz pisz.

Koniec medytacji

PIERWSZA STRONA - ORYGNIAŁ

PIERWSZA STRONA – WYJAŚNIENIE

EGO ROZRÓŻNIANIE

KARMENDRIYE DZIAŁANIA 5 ELEMENTÓW ZWIĄZEK JEEVY I SZIWY

KARMA BHAKTHI JNANA

Górne i niższe Poornam

12 + 12 = 24 Zasady Człowieka

Umysł Intelekt

V łączy się z S

Czakra Swadisztana

Czakra Anahata

Jnanendriye Działania

Gwiazda

Dwie S dotyczą ego i rozróżniania. Poniżej są dwie grupy po 5 S. Pierwsza grupa S to Karmendriye, a druga grupa to ich działania. Cokolwiek czynimy za pomocą pięciu Karmendriyi, musi być to robione poprzez rozróżnianie i bez ego. Tu S symbolizuje Szakthi. Cokolwiek robione jest nogami i rękoma, robione jest z użyciem Szakthi czyli energii. Przykład: Szakti stóp chodzi. Nasze stopy muszą chodzić po ścieżce Dharmy. To właśnie tu jest pokazane. Jakakolwiek praca jest wykonywana przy użyciu rąk, musi być łączona z Bogiem. Wskazuje na to 12 Szakthi.

Spójrzmy teraz na część na dole. Dwie S oznaczają umysł i intelekt. Następnie jest 10 S w linii. Tu V łączy z drugim S. Jest to Szakthi Swadisztana, moc Szakthi drugiej czakry. To tu moc Premy łączy się. Tu Sathya i Prema Jednoczą się. Czwarte S jest jak sierp Księżyca Sziwy. Jest to związek Sziwy i Szakthi w czakrze Anahata, jest to serce. Tu 10 S oznacza pięć Jnanendriyi oraz ich działanie. Jeżeli owych 10 łączy się z mądrością i sercem, stają się Purnam. Tu Swami narysował serce z symbolem uczucia dotykowego, V i S razem. Pokazuje to, że poprzez sadhanę, otwiera się 7 czakr. Swami napisał 120 nad 120 , oznacza to, że zarówno 12 z górnej części, jak i 12 z dolnej są Purnam. Jest to ciało człowieka, które zawiera 24 tatwy.

Na drugiej stronie były takie same dwie S, na górze strony w linii. Pod tym jest 5 razy S, a następnie 3 razy S, a potem 2 razy S. Jest ich razem 12. Tam, gdzie 2 razy S jest w linii, jest T. Tu 5 S oznacza 5 elementów. 3 razy S to Karma, Bhakthi i Jnana. Owe trzy są razem. Następnie 2 razy S to związek Jeevy i Sziwy. na górze, S oraz ST pokazują, że moc człowieka indywidualnego zwraca się (Turn into – ang., tłum.) do Boskiej Szakthi.

W dolnej części jest jedno S, gwiazda oraz serce, które jest z nią połączone. Potem jest 5 razy S, przerwa i znowu 5 razy S. Potem jedna S jest oddzielnie i wydaje się, że jest to S V połączone. Tu Karma, Bhakthi i Jnnana stają się Purnam. Zatem wyłaniają się wibracje gwiazdy. Wypełniają one Premą i Sathyam. Na koniec pokazane jest, że istnieje tylko Jeden. Jedno S oznacza Sathyam. Pokazuje to, że Bóg jest Jeden. Jest to rozdział 15 Gity, Purna Joga. Tu wszystko staje się Jednym. Ścieżka Karmy, Jnany i Bhakthi stają się Jednym.

Popatrzmy teraz na drugą stronę kartki.

DRUGA STRONA - WYJAŚNIENIE

SYMBOL UCZUĆ DOTYKU 7 CZAKR

KUNDALINI

SERCE, S V, GWIAZDA,

JYOTHI (światło-tłum.)

6 SHAD GUN

(Boskich cech – tłum) DWIE S DWIE V

9 PLANET

Tu są dwie S górnej linii. Poniżej jest dziesięć S w formie symbolu uczucia dotyku. Na dole 6 oddzielnych S, które wskazują na Shad Guny czyt. szad guny – tłum.), Boskie cechy Boga. Następnie są same dwie S. Pod tym są 3 razy S oddzielnie. Między dwoma S i trzema S Swami narysował serce, SV, gwiazdę i jyothi (boskie światło – tłum.). Tu także 6 razy S pokazuje, że poprzez 6 Shad Gun przybywa Nowa Sathya Yuga.

Na następnej stronie jest jedno S z V na linii. Poniżej jest 7 razy S. 7 oznacza czakry Kundalini. Pod tym jest 9 razy S, a niżej 2 razy S, a między nimi jest serce. Wszystko to jest między dwoma S i dwoma V. 9 liter S oznacza 9 planet. Pośrodku było 120 nad 120, a w sercu było S i V, połączone i widać wiele wyłaniających się S. To te wibracje wychodzą i wypełniają świat. Tu także dwa zestawy po 12 liter S oznaczają 24 tatwy. To poprzez owe 24 zasady wszystko staje się Purnam. Serce funkcjonuje jako Viswa Brahma Garbha Kotta,, to stąd wyłaniają się wszystkie S. Jest to moc Szakthi Sathyi, która wypełnia świat. Jest to rozdział 15 Gity.

W innym miejscu Swami narysował formę trąby powietrznej, maleńkie litery V w formie spirali wyłaniają się. Pokazuje to, że świat wypełnia się Vasanthamayam. Jest to rozdział 15. Istota Bhagavad Gity zawarta jest w tym rozdziale. Tu mowa jest o drzewie Aswatta. Drzewo Aswatta ma teraz korzenie na Ziemi. Kryszna rozpoczął nauczanie w rozdziale 1 i zakończył w rozdziale 15. Rozpoczyna On od Sankya Jogi, mówiąc, jak żyć. Następnie w Karma Sanyasa Yoga wyjaśnia On wszystko i prowadzi Jeevę dalej; naucza On konieczności medytacji. Następnie jest rozdział 7, Joga całkowitego podporządkowania się. W rozdziale 8 naucza On, jak umierać. Rozdział 9 to Raja Vidya, 10 – Vibhuti Yoga, jak widzieć Boga we wszystkim. W rozdziale 11 jest ujrzenie Viswarupy Boga. W rozdziale 12 jest o c echach wielbiciela, 13 – Kshethra Kshetragna Yoga, która dotyczy Puruszy i Prakrithi. Rozdział 14 mówi o naturze trzech gun i jak je przezwyciężyć. W rozdziale 15 jest Puruszotama Yoga, Purna Joga. Jest to ostatni etap Jeevy. Kiedy pisałam o omawianym rozdziale w „Sai Gita Pravachanam”, uwzględniłam to, co Swami powiedział mi w medytacji w 1997 r.:

„Jeżeli Ja jestem Kryszna, ty jesteś Radha, jeżeli Ja jestem Sri Ranganatha, ty jesteś Kodai. Jeżeli Ja jestem Rama, ty jesteś Sita. Jeżeli Ja jestem Sziwa, ty jesteś Szakthi.”

Swami powiedział teraz, że oboje oddzieliliśmy się od Jednej Pierwotnej Duszy. My jesteśmy Purusza Prakrithi. Jest to tylko Sai i Jego Szakthi.

Deva Asura Sampath Vibhaga Yoga – Rozdział 16

Joga Boskiego i demonicznego bogactwa. Tu Kryszna wyjaśnia dobre cechy, boskie bogactwo, którego potrzebujemy, aby osiągnąć Boga. Kryszna opisuje zarówno boskie, jak i demoniczne bogactwo. Kryszna mówi, że pierwszą boską cechą jest brak lęku. Dla tego, kto nie ma lęku, nie istnieją trudności. Powodem lęku jest przywiązanie do ciała. Powinniśmy być bez lęku jak Prahlada, bez względu na wiele trudności, z jakimi możemy mieć do czynienia. Dlatego Swami powiedział: „Dlaczego się lękasz, skoro jestem tu”. Do tego niezbędna jest wewnętrzna czystość. Musi istnieć chęć, aby otrzymać filozoficzną mądrość. Dlatego musimy zawsze medytować. Tylko wtedy, kiedy będziemy nieustannie praktykować, przybędzie do nas mądrość Boga.

Moje życie jest przeciwieństwem tego. Zawsze lękam się. Lęk przychodzi wskutek przywiązania do ciała. Jednakże ja boję się widzieć ciało; boję się ciała. Boję się chorób ciała, jego starego wieku i śmierci. Boję się świata. Jest tak dlatego, ponieważ nigdy przedtem nie narodziłam się na świecie i nigdy nie miałam ciała. Stąd też zawsze się boję. Ponieważ chciałam uciec od tego, podporządkowałam się Bogu.

Następną cecha jest Dama, co oznacza kontrolę zmysłów. Cechy, o których mówi Kryszna, powstały we mnie naturalnie. Następnie Yagna. Moje całe życie to Yagna. Kryszna mówi o pięciu Maha Yagnach, które mają być wykonane w życiu. Pisałam o tym przedtem. A gdy piszę teraz, nowa myśl powstaje we mnie. Prosiłam o wyzwolenie dla całego Stworzenia, traktując to jako moje wielbienie całego Stworzenia. Yagna znaczy pudża; w ten sposób wykonuję Yagnę.

Następnie jest Svadhyayaah. Oznacza to uczenie się i nauczanie Wed, Siastr, Puran oraz eposów. Jest to także śpiewanie chwały, cech oraz imion Boga. Znam Ramayanę i Mahabharatę. Ale nie znam pism wedyjskich. Napisałam o boskich cechach i chwale Kryszny, kiedy nie sypiałam przez 15 lat. Po tym, kiedy dowiedziałam się o Swamim, zaczęłam pisać tysiące pieśni i wierszy o Nim. A teraz piszę o Jego chwale w formie książek.

Następnie Tapas, który jest pokutą. Moją jedyną pokutą jest ‘Ja chcę Swamiego.’ Jest to moja jedyna pokuta. Pragnę, tęsknię i płaczę z tęsknoty za Nim dzień i noc. Jest to moja pokuta. Gdybym płakała 72 lata do posągów bóstw z kamienia w świątyni, przybiegliby oni do mnie. Ale ten Awatar, Bóg, który przybył w formie, jest jak kamień! Jest On dziwnym Bogiem. To nie tylko ja to mówię, ale Riszi, Sidhowie i Mędrcy oświadczają to samo w Nadi Swamiego i moich.

...”On jest Mayava, przybył, aby robić sztuczki Maya!”

Arjavam – to prawość. Musimy stosować się do zasad prawości ciałem, umysłem i zmysłami. Musimy być dharmiczni w myśli, słowie i uczynku. Ahimsa, czyli brak przemocy, oznacza nigdy nie myśleć o innej osobie źle. Jest to Ahimsa. Prosiłam o wyzwolenie nawet tych, którzy byli wrogami dla mnie. Jest to moja Ahimsa. Sathya, Prawda.

Zastanawiam się, jak ludzie na tym świecie traktują prawdę? Trzeba mówić o rzeczach tak, jakimi one są. Jest to lekcja z przedszkola. Naucza się jej dzieci. Ale rodzice proszą dzieci, aby kłamały. Napisałam więcej o tym przedtem. O czym mówię ze Swamim, zostało utrwalone w 103. książkach, które napisałam. Mimo to ktoś powiedział mi: „Nie pisz w ten sposób. Zmień i przykryj, a potem pisz.” Życie Swamiego to Sathyam; On Sam jest Prawdą, Sathyam. Jak mogę zmienić i przykryć to, co On mi mówi? Swami powiedział: „Prawda jest Moim oddechem.” Ci, którzy nazywają siebie wielbicielami Swamiego, zawsze muszą praktykować; muszą oni praktykować jak własny oddech. W przeciwnym razie nie są oni godni tego, aby nazywać siebie wielbicielami Swamiego. Sathya Mevajayathe – znaczy tylko Prawda zatriumfuje.

Akrodha znaczy być bez gniewu. Jeżeli kontrolujemy gniew, inne złe cechy nie przyjdą do nas. Następnie – poświęcenie. Tylko poprzez poświęcenie możemy uzyskać Boga. W ten sposób Gita pokazuje 26 cech, które są Boskim bogactwem. Inną jest Soucham, co oznacza czystość ciała. Jak oczyszczamy ciało? Czy oznacza to kąpanie się i spożywanie satwicznego pokarmu? To nie tylko czystość ciała. Daję temu inne znaczenie. Ponieważ chcę ofiarować Swamiemu ciało, muszę je oczyścić, aby było bez odchodów. Tak więc poprzez sadhanę moje ciało musi zmienić się. Ciało moje zmieni się w jyothi i połączy z ciałem Swamiego.

Przyjrzyjmy się bogactwu Asurycznemu. Jest to pompa, duma, arogancja, pycha, gniew, oschłość oraz ignorancja. Wszystko to są cechy demoniczne. Nie ma potrzeby, aby je wyjaśniać, ponieważ cechy te istnieją w każdym. Nasze całe życie jest wojną Mahabharatha. Zawsze toczy się w naszym sercu wojna między dobrymi a złymi cechami. Musimy być jak Arjuna i uczynić Boga naszym woźnicą, a potem będziemy mogli pokonać złe cechy i uzyskać Go w tej bitwie życia.

Shraddatraya Vibhaga Yoga – Rozdział 17

Joga poświęcenia, surowości i dobroczynności. Tu Arjuna pyta Krysznę o pozycję oraz cechy tych, którzy mają całkowitą wiarę. Jakie są cechy tych, którzy mają całkowitą wiarę? Kryszna mówi, że jakość występuje u niektórych w sposób naturalny, zgodnie z tym, co praktykowali w poprzednim życiu. Zatem ich natura jest nieugięta i posiadają oni niezachwianą wiarę. To zgodnie z wiarą można uzyskać wyższy stan. Kryszna mówi, że istnieją trzy rodzaje Sradha i zależnie od trzech atrybutów: guny Tamas, Radżas i Satwicznej. Nieugiętość różni się zależnie od wspomnianych cech. Tylko ten, kto wyraźnie wie o świecie i Bogu, może stosować sadhanę ze Sraddha. Musimy uzyskać Boga w tych narodzinach! Sadhanę trzeba stosować z silną myślą. Swami powiedział, że to, co napisałam w postaci książki „Sai Gita Pravachanam” jest to dobroczynność mądrości. Popatrzmy na medytację z 2000 r., kiedy płakałam do Swamiego.

24 lipiec 2000 r. Medytacja

Vasantha: Swami, Swami, chcę tylko Ciebie!

Swami: Co chcesz, abym uczynił? Dlaczego tak płaczesz?

Vasantha: Gdybym wiedziała, co robić, zrobiłabym to Swami. Ale mówię Ci to, ponieważ, nie wiem, co robić.

Swami: Ty jesteś Uniwersum. Istniejesz we wszystkich żywych stworzeniach jako świadomość. Twój niepokój minie dopiero wtedy, kiedy cały świat obudzi się na prawdy duchowe i będzie tęsknił za związkiem z Najwyższym. Ty pragniesz duchowego przebudzenia dla każdej duszy z osobna; będziesz szczęśliwa, jeżeli wszyscy otrzymają wyzwolenie.

Koniec medytacji

W ten sposób płaczę i wylewam łzy za innych. Miałam świadomość od wczesnego wieku i próbowałam uzyskać Boga na wiele różnych sposobów. Wszystko to jest pokuta. Wykonuję swe obowiązki jako Yagna. Jest to Yagna. Dałam wszelkie owoce Yagny dla zadania wyzwolenia świata. Istotę omawianego rozdziału, dotyczącego Yagny, dobroczynności oraz pokuty, widać na przykładzie mego życia. Napisałam o tym wszystkim z wielką głębią w „Jnana Gita – Ukryty Skarb”.

Moksha Sanyasa Yoga – Rozdział 18

Mówi on, że poświęcenie i sanyasa mają to samo znaczenie. Powinniśmy wykonywać wszelką pracę, aby nie dotykała nas; jest to Sanyasa. Kiedy zrzekniemy się wszelkich owoców Karmy, będzie to poświęcenie. Musimy stosować sadhanę i uzyskać wyższe stany. To wtedy karma sama odejdzie. Mój stan jest przykładem, który to pokazuje. Stosowałam sadhanę w rodzinie. Swami następnie poprosił mnie, abym zostawiła wszystko i przybyła do aszramu. W tym czasie wszelkie obowiązki rodzinne ustały i same odpadły. Tu, w Aszramie, medytuję oraz piszę to, co mówi mi Swami. Prócz tego nie mam innych obowiązków. Ostatnia sloka omawianego rozdziału brzmi:

...”Sarvadharmaan parithyaya mamekam sharanam vraja Ahamthvaa sarva paapeebhyo sokshyashyaami ma shuchaha.”

...”Porzucając zależność od wszelkich obowiązków, schroń się tylko we Mne, wyzwolę ciebie z wszelkich grzechów, nie martw się.”

Moje życie jest tego przykładem. 7. lutego 2001 r. mieliśmy uroczystość otwarcia sali medytacyjnej Sai Geethalayam, na tyłach ogrodu. Swami poprosił mnie, abym usunęła swoją Mangalyę i została Sanyasinem. Usunęłam Mangala Sutrę, a mój mąż ofiarował ją posągowi Matki Durga. Następnie weszłam do Sai Geethalayam. Takie zdarzenie nigdy przedtem nie miało miejsca na tym świecie. W wyniku mej miłości do Swamiego porzuciłam hinduską kulturę oraz Dharmę kobiety zamężnej. Złamałam wszelkie zasady i przepisy społeczne i wyszłam. Jest to moje życie. Porzuciłam wszelką Dharmę dla Swamiego.

Swami powiedział, że wszyscy Riszi, Siddhowie, Dewy i Pan Indra są w Viswa Brahma Garbha Kottam. W czasach Awatara Prema Sai do Swarga (raj – tłum.) będzie można wejść tylnymi drzwiami naszego pokoju; będą tam przybywali wszyscy Riszi, Dewy i Mędrcy. Swami teraz powiedział, że wszyscy oni przybywają do Garbha Kottam. Napisałam o tym w poprzedniej książce. Pokazują to teraz liczne posągi różnych Dew, Mędrców i Siddhów, które staną na terenie Aszramu. Jest to po to, aby pokazać, że oni wszyscy są tu, w świątyni Stworzenia. Swami powiedział, aby nazwać poszczególne budynki, aby pokazać zmiany zachodzące w moim ciele. Nazwy te to Świat Fizyczny, Świat Subtelny, Świat Przyczynowy, Vraja, Suddha Satwa – Czysta Świadomość i Vaikuntha. Pokazują one różne etapy, przez które przechodziłam krok po kroku.

EPILOG

Swami poprosił mnie, abym napisała „Walkę o Prawdę” i o Grupach Gity i połączyła to razem oraz zamieściła w internecie. Kiedy po raz pierwszy próbowaliśmy umieścić książkę „Viswagarbha” 9. maja, nie byliśmy w stanie. Mogliśmy ukończyć 10. maja, po południu. Zobaczyliśmy wówczas, że pomyślny czas na umieszczenie książki jest między godziną 16.11 a 16.40. Powiedziałam, że umieścimy książkę po medytacji. Jak zwykle medytowaliśmy o godzinie 16.00 i przygotowaliśmy komputer, dekorując go kwiatami, aby był gotowy do ‘opublikowania’ . Przygotowałam posążek Balakryszny, który dał Swami. O godzinie 16.25 położyłam Vibhuti na stopę Balakryszny oraz na klawisz komputera. Następnie Balakryszna nacisnął klawisz Swoją stopą dokładnie o godzinie 16.27.

Amar, który pracował przez ostanie dwa dni, nie miał czasu na szukanie Boskiego przesłania Swamiego. Zaczął go szukać o godzinie 19.00, akurat wtedy, kiedy rozpoczęliśmy Satsang. To w tym czasie przyniósł on fotokopię zdjęcia moich rąk ze słowami: „Grupy Gity’. Kiedy weszliśmy do środka znowu, aby szukać, znaleźliśmy kartkę z wyrazami:

Ważny moment

Nadi

Kosmos

Stworzenie

Paduka

Era

To napisał Swami. Ta książka będzie następna.

Kolejnego ranka, 11. maja. Swami dał zdjęcie.

Opublikowaliśmy książkę 10 maja wieczorem, a zdjęcie przybyło następnego ranka. Na zdjęciu widać dwoje dzieci; jedno z nich trzyma telefon komórkowy i mówi: „Hello, baby” (Cześć dzieciątko – tłum.) Drugie dziecko stoi i patrzy; oczy są szeroko otwarte ze zdziwienia. Obok dziecka są słowa: ”Wspaniały wygląd”. Jest wiele róż na zdjęciu, na których siedzi gołąb. Inny gołąb fruwa niżej i ma serce w dziobie, którym karmi sierdzącego gołębia. Niżej zostało napisane:

JB 3427

Wszyscy widzieli i byli zdziwieni. O godzinie 16.27 Balakryszna nacisnął klawisz Swą małą stopą. W tym czasie powiedziałam: ‘Jest to Awatar Vamana, On nacisnął stopą Viswagarbha, a teraz przyjmie formę Viswarupa jako Trivikarma.” Swami pokazał to samo na zdjęciu. JB znaczy Jai Baba, 3 symbolizuje Boga, Szakti i Stworzenie, wszystko jest Purnam o godzinie 16.27. SV pojechał zobaczyć Nadis. O godzinie 10.00 wieczorem zadzwonił i powiedział o wielu rzeczach, które były tam napisane.

11 maja 2012 r. Medytacja popołudniowa

Vasantha: Swami, w Nadi jest powiedziane, że będę rozmawiała z Tobą, będąc w wieku 76. lat? Oddzieliłeś się ode mnie, kiedy miałam 23 lata, a teraz będziemy rozmawiali po raz pierwszy dopiero po 53. latach? Czy jest to życie?

Swami: Nie płacz. Mimo że rozdzieliliśmy się, żyjemy razem w świecie medytacji.

Vasantha: Czym jest ten obrazek Swami?

Swami: Jest tak, jak powiedziałaś. O godzinie 16.27 cały świat zaczął się rodzić jako Balakryszna.

Koniec medytacji

To powiedział Swami po tym, jak dał zdjęcie. Kiedy policzyliśmy, ustaliliśmy, że były dokładnie 53 róże. Swami i ja zobaczymy się po 53. latach oddzielenia. Jeden gołąb siedzi bardzo smutny, a drugi szuka go, a potem karmi Swoim sercem. Swami dał wspaniałe zdjęcie. Pokazuje ono pierwsze zdarzenie, gdy się zobaczymy. On otworzy Swe serce i powie całemu światu; jest to karmienie mnie Jego sercem. Dopiero wtedy serce moje będzie spokojne, a łzy przestaną płynąć. Moje łkanie kończy się. Moja walka o prawdę zakończy się. Wspaniałe spojrzenie. W Nadi jest powiedziane, że w czasie nadejścia Swamiego ‘wszystkie oczy będą miały wspaniałe spojrzenie.’ W ten sposób zdarzy się jeden cud!

W czasie, gdy kończyliśmy niniejszą książkę, Swami wskazał na kilka wersów Gity, aby o nich napisać. Będzie to w kolejnej książce. Jednakże zamieszczę tu jeden wers w Epilogu, abyście zastanawiali się....

„Jego prawdziwej formy nie widać tu, ani jej końca ani źródła, ani jej podstawy (miejsca spoczynku); odcięte jest więc mocnym mieczem nie przywiązania drzewo Figowe o mocnych korzeniach.”

Tu drzewo Samsara, drzewo życia na tym świecie, porównane zostało do drzewa Figowego. Nie ma początku, ani końca. Powodem tego wszystkiego jest tylko ‘ja i moje’. To wskutek owych dwóch idą za nami stare Vasany i głębokie wrażenia. W pierwszym rozdziale niniejszej książki napisałam o Kosmosie i jak przybywają cztery Ery. Drzewo Samsara wszystkich przybywa w każdej erze. Jak wobec tego zobaczyć początek? Jak możemy widzieć? Spójrzmy na przykład.

Jest mężczyzna, który nazywa się Rama. Ma on ojca, dziadka, pradziadka, może zna on 10 pokoleń. Są to przodkowie imienia i formy, zwanej Rama. Rama ma 30 lat, ale gdzie on był przed tymi trzydziestoma laty? To nie mogą być jego rodzice. On urodził się w innym miejscu, miał innych rodziców. Od dorastał, żył i zmarł. Teraz urodził się on tutaj, w tym miejscu, tym rodzicom. Który jest więc jego rodowód? Czy są to rodzice Ramy, czy są to jego dziadkowie? A może jest to linia Ganapathi, który zmarł przed trzydziestoma laty? W poprzednim życiu urodził się on z imieniem Ganapathi. W życiu tym on żył i zmarł w wieku 60. lat. A teraz przybył on z imieniem Rama. Który rodowód jest jego? Ojca Rama i dziadka albo Ganapathi`ego ojca i dziadka? Przed sześćdziesięcioma laty ten sam Ganapathi urodził się w innym miejscu i kraju i nazywał się inaczej. Gdzie jest więc początek i gdzie jest koniec?

Spójrzmy na inny przykład. Pewnego dnia król Janaka miał sen. Kiedy obudził się, narzekał: „To jest prawdą, czy tamto jest prawdą?” W ten sposób on zawsze narzekał. Nikt nie wiedział, jak rozwiązać jego problem. Ponieważ żona martwiła się o niego, zawezwała Mędrca Vaszistę i zapytała. Mędrzec powiedział, że w medytacji dowiedział się o zmartwieniach Janaki. Powiedział wtedy, że nic nie jest prawdziwe. Wtedy Janaka zapytał o swoje poprzednie narodziny. Vaszista powiedział mu, że w poprzednim życiu jego matka jest obecnie jego żoną. Od tamtego dnia Janaka zaczął traktować żonę jak matkę. W obecnym życiu była ona żoną Janaki, ale w poprzednim jego matką. Jest to drzewo Samsara. Gdzie jest twój początek, a gdzie jest koniec? Przeczytaj to i kontempluj. Może twoja żona była twoją matką w poprzednim wcieleniu! Może syn twój był twoim wrogiem...Nie...dosyć! To ‘ja i moje’ kontynuowane jest ze starymi i vasanami sprawia, że stale się rodzisz na nowo.

Musimy zatem ściąć to drzewo Samsara mocną siekierą nie przywiązania. Możesz wyrzec się wszystkiego i żyć jak Sanyasi na zewnątrz, ale dopóki ‘mój ląd’ pozostaje, cykl narodzin i śmierci nie zakończy się. Nic nie jest trwałe, Ja, moja żona, moje dzieci, moje bogactwo, moja pozycja, sława, dom, pragnienia – wszystko to jest zniszczalne. Trzeba żyć bez przywiązania. Musimy przeciąć wszelkie przywiązania. Takie jest znaczenie Vairagia. Tylko poprzez silną beznamiętność zetniemy korzenie drzewa Samsara. Jest tak dlatego, ponieważ twoje drzewo Samsara posiada korzenie od wieków. Musisz więc wszystko przeciąć i wyrzucić. Tylko Bóg jest stały. Musimy szukać i uzyskać Go. Tylko, jeżeli uzyskasz Boga, cykl narodzin zakończy się. Dosyć! Musisz ściąć drzewo Samsara. Nie powinno być przywiązania do nikogo. Nikt nie należy do nikogo. Urodziliśmy się sami, sami umrzemy i sami odejdziemy.

Jai Sai Ram

Sri Vasantha Sai

środa, 28 listopada 2012

"WALKA O PRAWDĘ"